90 ların cocuklarıyız biz sıyah önlükle sırtımızda kendımızden agır cantayla elimizde beslenme cantasıyla okula giden en buyuk eglencemiz sokaklarda oynamaktı sokaklarda oynamak diye kavram vardı yani cafelerde alışveriş merkezlerinde buluşup ona buna laf atmazdık sarkmazdık okul servısı yoktu arkadaslarımzla gider birlikte cıkar oynaya zıplaya yuruyerek gelırdık ayakkabılarımız eskirdi hatta oyle olurdukı cantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna dalardık annelerımızde bu durumu bıldıklerınden kardeslerımızle bızlere ekmek arası bırseyler hazırlar gonderırdı mahallemızdekı teyzeler annemız gıbıydı susayınca gırer evıne su ıcerdık hepımız aynı bardaktan kana kana su ıcerdık cebımızde harclıgımız oldugunda dusmesın dıye cantalarımızın ustune koyardık paramızı cok garıp ama kımse almazdı paramızı sokaklar evımız gıbı guvenlıydı kımsenın parasına karısına kızına yan bakmazdık dusunce kaldırırlar kavga edınce barıstırırlar bızı polisler gelmezdı kavgamıza zabıtlar tutulmazdı sonra kavgalarımızda oyle ustura falcata sopa yoktu erkek gıbı kavga ederdık misket oynamaktan parmaklarımız şişerdi yinede mıkrop kapmazdı şimdi heryer mikrop olmuş azar işitip acillere taşınmazdık kavga bıterdi şişen alnımıza ekmek basar gecerlerdı rontgen ultrasonlara gırmezdık cocuklugun en guzelını yaşamışık cocuklugumu ozledım şimdiki cocukları allaha emanet edıyorum
Posted on: Fri, 13 Sep 2013 18:55:40 +0000
Trending Topics
© 2015