BEN OKUDUM VE BEĞENDİM, YA SİZLER! BAKALIM BEĞENECEKMİSİNİZ? DÜNÜ BİLMEDEN BUGÜNÜ ANLAMAK KOLAY OLMASA GEREK! ODTÜ bahçesinden yol geçecek, bahçe bölünecek, sayın belediye başka-nımızın emridir, yerine getirilecek. Hesap soran mı var? Olacak iş değil. Eskişehir yolunda, milyarlarca liranın akıtıldığı ,içine tükürülmesi gereken çirkinlik abidesi Çelik Yığınının hesabını soran oldumu ki? Yapıldı zarar, yıkıldı zarar. Parası milletin cebinden çıkıyor, olursa olsun. ODTÜ bu, hemen her olayda başı çeker, damarına bas, yeter. Tv deki (do-ğal olarak iki tv kanalı veriyor, diğerlerinin derdi devası Suriye – Mısır, Tür-kiye ateş yerine dönse umurlarında değil.) 68 dönemini yaşayanlar hatırlar. 1970 sonbaharında Ankara’da öğrenci olayları durulmuş, okullar açılmış, nerdeyse herkes okuluna devam ediyor-du. Ha! O dönemde Ankara’nın ünlü bir belediye başkanı vardı; Ekrem Bar-las. 1969 seçimlerinde, CHP adayı sendikacı Osman Soğukpınar’la yarışmış, eski bir bürokrattı. Osman Soğukpınar Çankaya’da, Yenimahalle’de büyük oy farklarıyla önde giderken Altındağ’da büyük bir oy farkıyla Barlas kılpayı seçimi kazanmıştı ama seçim ertesi Altındağ adliyesinin arkasında çöp kutularından binlerce CHP oyunu CHP genel sekreteri Bülent Ecevit toplamıştı. Sanırım ,suç ilçe seçim kurulu sekreteri görevini yapan zavallı zabıt kâtibine yüklendi. Olay kapatıldı. Ekrem bey, 27 Mayıs döneminin suçlananlarındandı ve Et Balık Kurumu Genel Müdürü iken bizzat Menderes tarafından görevden alınmış, kısa süre müteahhitlik döneminde –zamanına göre- ev , apartman,araba sahibi olacak denli zenginleşmişti ama mahkemeler zenginliğinin kaynağını araş-tırıyordu. Sonuç ilginç bir savunmayla beraate gitmişti. Konu ilginçtir. İşte bu Ekrem bey, okullar –üniversiteler- açıldıktan bir süre sonra, Öğrenci Kimliği ile otobüslere binilmeyeceğini açıkladı. Tüm üniversite öğrencileri EGO’dan Paso alacaklardı. O güne değin öğrencilerin paso kullanması söz konusu değildi. Okullar ayaklandı. İlk tepki doğal olarak ODTÜ’ de oldu. Peşinden diğer üniversiteler, fakülteler ayaklandı. Belediye otobüsleri okul-ların önünde durduruluyor, işgal edilip seferden alıkonuluyor, şoförler öğrenci kantinlerinde, lokallerde (O zamanlar Kafeterya sözcüğü pek kullanılmıyordu.) konuk ediliyordu. Onların da canına minnet, çay, kahve, sigara, öğrencilerin ikramıydı. Ankara karıştı, Fruko arabaları (O dönemde Fruko, Toplum Polislerine verilen addı) okul bahçelerine yığıldı. Çatışmalar başladı. Eğitim aksadı ve 12 Mart geldi, zamanın hükümeti yükü sırtından sözde bağımsız, Tağmaç ( Gn.Kurmay Başkanı ) ekibinin kontrolünde Nihat Erim, Ferit Melen, Naim Talu hükümetlerine devretti. “Bu anayasayla memleket yönetilemez” diyen sayın Demirel’in arzusu Nihat Erim tarafından gerçeğe dönüştürüldü. Deniz ve arkadaşlarının idamı o dönem-de gerçekleştirildi. 12 mart’a giden yolu Ekrem Barlas açmıştı bana göre. Kazanan ise Demirel idi ve bugüne değin her askeri darbenin kazananı Demirel oldu, her darbe-de kendini yenilemesini ve ayağa kalkmasını bildi. ODTÜ ve sayın belediye başkanımızın “Yangına körükle gitme” yol açma inadını izledikçe o günleri anımsadım. O günlerden ders alsak bilmem yararlı olur mu? Mahmut Tahir Doğan Teknik Öğretmen/Yazar
Posted on: Sun, 08 Sep 2013 08:31:15 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015