Bazen ben bile yetemiyorum kendime, bazen de fazla geliyorum. Bir ayarı yok tek düze geçen hayatımın. Yaptıklarım dahası da var diyor yapacaklarının. Kendime hükmedemiyorum. Bu şehir bana dar geliyor. Bu sokak hapis, kimse beni anlamıyor, kimse halimi sormuyor. Kimi kendime dost bildiysem düşman kesiliyor. Bir yolu olmalı, bir çözüm gerek. Nereye kadar sürecek bu güvensizlik, nereye kadar sürecek bu kendini bilmezlik. Amalı ve keşkeli cümleler kurmaktan sıkıldım. Amalı ve keşkeli cümlelerimin yerini iyi kiler alsın istiyorum. Mutluluğun nasıl bir şey olduğunu bende bilmek, tatmak istiyorum. Uykusuz bakan gözlerimin kan çanağına dönmesinden sıkıldım. Sıkıldım ailemi karşımdaymış gibi görmekten. Elimin altında olanlar hep yanımda olması gerekir hissinden sıkıldım. Pek bir alıngan oldum bu günlerde. Yağmur yağsa gökten, yukarıdan birisinin tükürdüğünü sanıyorum. En ufak olayları bile büyütüyorum içimde. Düşman kesiliyorum kendime bile. Hep sığınılacak bir limanım olsun istiyorum hem de benimle arkadaşlık kurmak isteyenlere güvenemiyorum. Kızıyorum kendime ne olacak bu halim, ben bile kendimle baş edemiyorken, nasıl karşımdakinin beni anlamasını bekleyebiliyorum bilmiyorum. Yeni bir karar almam gerek, kendim olabilmek için. Ağzımdan çıkan her söz tadarak söylemek istiyorum. Güvenmek istiyorum en azından bir kişiye. Ne olursa olsun beni terk etmeyecek, tüm olumsuzluklara rağmen beni hep sevecek birine. Beni değiştirmek için değil olduğum gibi kabullenecek birine. Dilleklerim tesellim oluyor karanlık günlerime. Dünüm acı yığını gelecekten gelecek haberler bekliyorum. Bunun içinde olsa yaşamaya değer. Her şeye rağmen yaşıyorum. Şükür der gibi... SEDAT ASLAN :(
Posted on: Mon, 11 Nov 2013 13:55:33 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015