Ben Ortadoğu! Ben Ortadoğu! Maskeli balolarda satılan, kanla değeri ölçülen ve üzerine yarasalar üşüşen bir coğrafyayım. İnsanlık adına hareket ettiklerini iddia eden tapınak şövalyelerinin mahkûmuyum. Hangi cümle, hangi kelime anlatır bu vahşeti? Ey Mısırlı şâir, “Kime sesleniyorum bugün ben/ Artık kalpler hayasızdır” sözün hâlâ gökkubbede yankılanmakta. Kapkara bulutlar kararttı semamızı. Her yerde ağıt, her yerde feryat! İşte Suriye! İşte Mısır! İşte Afganistan! İşte Somali! İşte Kafkasya! İşte Filistin! Yaslı gönüller ve hicran dolu gözler önünde yanan, yakılan; işte ben! Bir yıldırım ki zeminimde, düştüğü her yeri yakıp durmada; zulm ile zulmet akıyor dünyama. Habib FİDAN habipfidan@gmail Ben Ortadoğu! “Tek dişi kalmış canavar”ın kurbanlarından. Ben Ortadoğu! Rahmetten uzak kalan evlâtların çoraklaşan toprakları! Kuvvete dayanıp kan kusan kıt’alarca tecavüze uğramış bahtsız vatan! Evet... Bir medeniyet ki, postallarıyla boğazıma çöreklenmiş; bir medeniyet ki, hayatımın en saf yerini, ruhumu kirletmiş ve bir medeniyet ki, ölüm havarileriyle bana kan kusturmuş. Oysa, dünyaya barış getiren medeniyet tohumlarını ben bilirim! Benden esti insanlığa barış rüzgârı! Ben kurtardım diri diri toprağa gömülen çocukları! Ben kurtardım hiçe sayılan hayatları! Yakup’un şefkat gözyaşlarından hayat alan Yusuf tohumları bende yeşerdi. İnsanlığın güzelliği bende doğdu. Bende yaydı insanlığı dünyaya, âlemlere rahmet Muhammed (asm)! Ben Ortadoğu!.. Duyun beni, medeniyet benim! Ben Ortadoğu! Ölüm tarlaları yeşeriyor bende. Daha doğarken, “kurban” diye yazmışlar alnına evlâdımın. Henüz günahsızken, terörist damgasıyla mühürlemişler dünyada ciğerparelerimi! Ölüm makineleri bir gübre artığı gibi bağrıma fırlatırken bedenlerini, adları anarşist diye yayılmış dünyaya. Görün artık! Sokak aralarında öldürülen günahsız çocuklar bağrımda yatar benim. Henüz hayatın baharında, bıyıkları yeni terleyen delikanlılar ya da ak kundakta allara karışmış günahsız yavrular... Kim dindirecek bu acımı? Hangi masabaşı anlaşma, yüreğimde kor gibi yanan zulme uğramışlığı silecek? Hangi vicdan bağrıma iniltiyle düşen bedenlerin sızısını duyacak? Ben Ortadoğu! Bitmeyen insanlık dramı... Filistinliyle Mescid-i Aksa’ya ağlayan benim. Kâbe gibi karalara bürünen benim. Somaliliyle açlık pençesinde kıvranıp da “akbabalara” yem olmaktan kurtulamayan benim. Suriye’de savaşlar ortasında kalarak, telâşlı gözlerle umut parıltısını arayan bakışlar içinde, dünyanın merhametsiz yüzüne ağlayan benim! Mısır ile hayatı sayısız katliâmlarda yitiren benim! “Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya/Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” mısralarını yaşayan benim! Ben Ortadoğu! İnsanlığıyla övünenler yazmasın aşk besteleri, içli nağmeleri! Ölümü, beni yazsınlar. Terk edilmiş tarihin sokaklarından sesleniyorum ben! Myanmar, Burma, Arakan, Somali, Filistin, Afganistan, Kafkasya neyse, ben de oyum! Medeniyet tarihinin utanç tarlalarından birisiyim. Hakkı kuvvette bulanlar ve insan hayatını hiçe sayan egemenlerin laboratuvarlarında ruhsuz bırakılan yüzlerce kobaydan birisiyim. Ben Ortadoğu! Cehennemi yaşasam da bu dünyada, yine de bilirim ki ebedî varım. Bir bir savrulsa da kasırgada umutlarım... Mehmet Âkif misali, “Ağzım kurusun, yok musun ey adl-i İlâhî” diye haykırsam da karamsarca... Ziya Paşa gibi, “San’atıyla akılları hayran eden ve kudretiyle bilginleri âciz bırakan Allah’ı takdis ve tebcil ederim” ifadelerine sarılır, sonra da Bediüzzaman Said Nursî dilince, “Korkma, bu Allah’ın emridir; o rahimdir, o kerimdir” düşüncesiyle ruhumu arındırıp “İnanan, muhakkak üstündür” âyetine sığınırım. Ben Ortadoğu! Yüzümüz silinse de unutulmanın aynalarında; sen ey tarih, nişan olsun sana bu vahşet ve şahit ol bana; durdukça dünya şâhid olsun insanlık, “Dün insandık, bugün ölü ruhlardanız (Tao Yuan Ming)” sözüne! 28.08.2013 ----------------------------------------------------------------
Posted on: Wed, 28 Aug 2013 05:04:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015