lanjutan TAMTAM 3 PUH ADRI 1. Pertama asta lampah iku, nora - TopicsExpress



          

lanjutan TAMTAM 3 PUH ADRI 1. Pertama asta lampah iku, nora ubah pangungsenge, suci hening ne gugonin, sane nyandang patut gugu, patut sane dharma sadu, punika ngaran agama, sane nyandang sembah suhun, kapingitang ring manusia, tan uninge karana punah. 2. Punah karebahan sang manyungsung, antuk kirang pangugune, kaludan tuna pancarti, jatinnyane gama iku, jatiyang agem satuwuk, anggen medabdabin jagat, manusane apang tinut, magama ngangem agama, panyudine dadi janma. 3. Mangastawa pagehang satuwuk, nora adoh hyang widine, sahedohnya tampek dini, ring manusa pada nyusup, miwah maninutin patut, keto dewa apang tawang, lamun jati idep jujur, diastu kidik pikolihang, kukuh agung magabungan. 4. Jati wantah campangnyane liu, indik upakaranyane, dadi rurung apang imbih, tuna arti dadi bingung, ninut idep ane luhur, yaning pangartine galang, boya ipun jaga kengguh, manerima satekannya, manusa wenang nerima. 5. Manusane sane twek mangugu, punika daging patute, bisa nampi ngugu sahi, punika manusa ngunggul, sadia wirya pinih luhur, wyadin rurunge katah, nunggal wantah sane patut, len wangsa len rurungan, daging gama jati tunggal 6. Yen tatasang anut sami adung, punika awig jagatae, painget bekel numadi, terima kardine malu, anake iwang pangugu, parunmurug kepatutan, dadi bekel ala letuh, nika ngoros ngajak neraka, dumadi nemu sengsara. 7. Manusane punggung tan pangugu, bas limpad jwa karepe, kasengguh tusing numadi, ngandel awak kukuh bakuh, kosen ngalih gae laju, karsan widhine tulakang, ngaku sakti ngaku weruh, tusing buin ada utama, numadi tuwah apisah. 8. Dahat tempal anake tan mangugu, naring hyang patut reke, sinah sangsarane panggih, manumadi salah laku, manyeburin gni rikuh, suka sekalane ngodag, mokoh dasendryan ipun, ceceh manumadi jadma, daging jagate ngawinang. 9. Aja ngawang nampi daging tutur, da ngeramang pangugune, asal gugu tong kenehin, timbangin rasayang mau, tepegangan anak manutur, nuturang tutur agma, rasayang ring anggan ratu, ring tutur malih adungang, kabuwatan mai mangjadma. 10. Anake kudu demit tur ajum, ring kasukan idupe, boya kalis pacang mulih, sumingkin ceceh tumedun, numadi dadi jadma lacur, yening ngugu ring kapatutan, keles naring jagat sungsut, punika ngaran kesantan, pangegane jati dewa. 11. Rikuh solahe ngomong patut, twah himsa karmane, sengka pisan mamunggelin, uli ditu dadi liu, tikulane munjuk-unjuk, mangrusakang jiwan anak, mutang ala ring sang patut, kerana tusing munggah keles, weweg wantah kadi kuna. 12. Ngiring mangkin punggelin seka ukud, apang munggah kelese, seka undag yan unggain, mangungsi undage luhur, apang suwud mai tuwuh, dening suba ya kacacak, olih ida sanghyang ayu, dahat pageh nora obah, anak ideh-ideh bakta. 13. Amonto ban titiang manutur, pawaneng ala ayune, raga jati kodag widhi, jeleke impasin ratu, marga patute jwa ruruh, sane suci terang malilang, nika simpen ring swatanu, anggon bekel mangumbara, anggon sangu benjang budal. 14. Yen medaging bibit patut, maciri twah anake, saking cingak kecap bibih, yadin bawa miwah kelus, bibit luwih mentik ditu, jati ngugu kepatutan, sane beneh kenceng tuhu, uli ditu pacang bebas, gelesang kancan sangsara. PUH PUCUNG 1. Kalih ipun utaman marga akutus, ngimpasin duhkita, manah patute gugunin, benah tuhu, idepe meraga lanang. 2. Singgih ratu, elingang idepe patut, sautaman manah, kancit iwang bisa lali, aja bingung kena goda saban dina. 3. Dewa Prabu, asia pinaka pikukuh, pageh ngamong jagat, ala obah makardinin, yadin tuyuh, patute dewa ingetang 4. Uli ditu, tan sah godane tumbuh, makarya ring wahya, giyetang apang mabukti, jroning tanu, masih jwa pang sampurna. 5. Akal liu, anake obah akecuh, gawene wus peragat, tusing benahnyane pasti, kaden dudu, janggel kapo makarya. 6. Indik iku, tutur guru sane dumun, sucine kaucap, nika simpen apang pasti, slamin ipun, susupang sajeroning manah. 7. Sahi itung, kulit daging darah balung, bayu sabda manah, patut teken ida nabi, ngujang angkuh, mangda tatas galang awak. 8. Yening tuhu, inget kapin suci ngunggul, yadin tusing merasa, tan pemengan kancit panggih, sadia nulus, kapo dewa wus mangguhang. 9. Rupa iku, genahe tan padunung, ika sane ngodag, kahanan sang merag suci, asing tuhu, ya kahanan sadia utama. 10. Jadma iku, ne kahanan suci alus, dadi sengguh anak, olas asih manulungin, ngawe lipur, sang kenjekan sedih duhkita. 11. Lapis alu, wandara putih puniku, diyastu tan uduhang, napi malih kadulurin, pang rahayu, kirimin naya utama. 12. Dewa Prabu, sampun dewa salah sengguh, ring kotaman manah, tan mari nulung gumi, sahi mabur, yadin tong jelap uduhang. 13. Weruh ipun, asing wang jaga matulung, tulung kaping anak, naring sang maidep suci, yan kasantul, budhi kasar mengawinang. 14. Were iku, wandara putih anulus, ANOMAN wantah ya, iku ngaran sang Sampati, matatulung, diyastu de nora uduhang. 15. Guna agung, mangebek ring jagat agung, ya ngaran kotaman, amongan sujana luwih, abot rikuh, arang anake manawang. 16. Singid alus, kawisesan dahat ngunggul, wre petak ngaran, asing suci kapanjakin, asing tulung mangelanglang naring jagat. 17. Teges ipun, bandingang ring maweh sangu, lega awaregan, sampe wantah nampi lingsir, soren ipun, uyang maling seduk layah. 18. Malih ipun, wantah anak sane pangguh, tibakin pedana, dahat saru tan uningin, kari gantut, kirang banter mapadana. 19. Sampati iku, manguwub ring jagat telu, manyukanin jagat, matulung sih ring sang hurip, sangkan ipun, metu saking suklan manah. 20. Sengka ratu, yen cacak ring jagat agung, yadin icatur jadma, agung alit watek sugih, sinah iku, sami boya manyidayang. 21. Ngilis kasub, sang sujana budhi alus, luhur ring pangartian, mawere ngebekin gumi, nulung hidup, tuara bingung wangsa apa. 22. Indik iku, wus mabukti saking sampun, narane ajagat, suba tahen mangucapin, slampah laku, mangguh sadia tusing tawang. 23. Ada nyengguh, kaden widhi asung nulung, wentenlen ngucapang, dawuh pejalane becik, kari bingung, data-data kasengguhang. 24. Jatin ipun, Sampati sang biksu putus, ngambuang sekama, ngumbara ngelanglang gumi, asing putus, sinah ipun katulungin. 25. Katah sampun, sengkala selampah laku, inget anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang. 26. Malih ipun, anake kagugu nutur, makelingin anak, sedek bingung sebet sedih, bisa enduk, sampati taler mahyang. 27. Kancan ipun, tepengan anak lara lacur, lila nerima ala, nika tamba pinih becik, akah daun, punika wantah jalaran. 28. Singgih Prabu, punika nyandang pikukuh, yening metetamban, kadi dukun ngemarginin, kengin ipun, sampatine wantah margiang. 29. Eling ratu, aja obah aja ngawur, beneh idepe margiang, leteh manahe musuhin, bilang tumbuh, enggalang dewa sampatang. 30. Salah unduk, ngamong patut salah laku, awor ring sang corah, ne kaucap jati maling, akweh sampun, matudingang jati dusta. 31. Iwang ratu, sepan apa milu nyengguh, punika saratang, desek ipun anggen kanti, anduh-anduh, tuturin daging kadharman. 32. Anggen ngejuk, padunge apang satinut, niru kepatutan, yogya solahang ring gumi, nulia matur, raja sanga mapinunas. PUH GINANTI 1. Kaping tiga lampah iku, akutus jalan utami, rawos beneh dadia sadia, rawos puyung ngawe rugi, medaduun ngawe ala, tempuhang ring kancan maurip. 2. Rawon jatinya puniku, inggih wenten rupa kalih, ne asiki laksanayang, luir indike marginin, durus dewa jwa margiang, indik patute pinuji. 3. Rasayang ring anggan ratu, iwang patut makasami, yadin pepeson anak,miwah metu saking lati, metu saking wicaksana, bebawose patut jati. 4. Yen duduk saking iriku, wetun bawos tuna luwih, durung adung gelisan medal, rawos campah dadi mijil, sayan adoh ya matumpang, munjuk-unjuk sayan lebih. 5. Manusane kadong caluh, mamunyi saling cadcadin, mangojahang jelen anak, samakapin tukang kawi, mengadakang ane nora, batu malit dadi bukit. 6. Katerangannya iwang ratu, saking angga padidin, ne ngetekol ya nyakitang, wiwekain ngadu munyi, yan raga anggaon pengancan, ngadu mauk kema mai. 7. Benehe malikin patut, sampun dewa ngadu munyi, ne rembayang peteng lemah, indik patut ya itungin, asing uning ya ngujangang, yen kebang patuhing maling. 8. Yening rasayang puniku, sang wiku ngebangang uning, sang icorah karuruban, tunggil maring solah maling, nika loba kauluran, sinah purun sahi pelih. 9. Nara ngaran durung bangun, mangulurin pules ngipi, anggen dewa luwih kasantan, elingang tuture nguni, raga ngamong kepatutan, mebabawos sane pasti. 10. Away nutur raga bagus, mangda kajum nutu manis, serenggara tabuh getar, nutur pangus palebihin, malih dewa piarsayang, asta margane utami. PUH KUMAMBANG 1. Kaping empat, akutus margi utami, mewasta wangunan, sane patut wurus hati, galihin apang setata. 2. Rakit dewa, peteng lemah sahi-sahi, mengucap memanah, luih pangugune pasti, kaping catur wewangunan. 3. Mangda adung, keto dewa saban hari, wiweka margiang, wit saking pradnyan mijil, punika rurung utama. 4. Ditu sinah, yen rasayang sami becik, dadi tirun anak, kancaning wangunan becik, nika laksanane melah. 5. Patut manah, margiang dewa pang pasti, away ngitung sengka, away ajum aja becik, nora ngitung munyin anak. 6. Tulung dewa, ancuhang antuk pakeling, ana ring sesaman, ngambil karya jujur becik, mesambilan ngalih dahar. 7. Wiadin naya, nyandang pisan piteketin, yadin ngempu awak, ngempu kadang kulawargi, agamane taler elingang. 8. Undakara, mekardinin daging gumi, kasukan ring jagat, tidong gelah padidin, tong nyendang tagih gelahang. 9. Nging pranata, jani dini olas asih, apang tulad anak, becike kalain mulih nika wewangunan melah. 10. Mangda sida, rurung gantar ne entasin, mekolihin warga, braya suka maninutin, nuluh rurung kautaman. 11. Sami pada, daging jagat watek hurip, manalihin awak, pianak somah cucu bibi, punika talin sangsara. 12. Rasa sadia, dadi jadma tunggun hurip, tuture pagehang, pakelingang ring kulawargi, sane nyandang petemayang. 13. Nyambut karya, tur nibakang idep munyi, laksanane melah, arepang jwa maka sami, anggon mituturin warga. 14. Masejehan, taler dewa pelajahin, ja mangitungang, abot dangan tuyuh sahi, away minih wewalesan. 15. Aja dea, ngabotang mangda kapuji, ngajum padidian, laksanane ne utami, ngawe jagate melah. 16. Nika dewa, labane pinih utami, manyukanin jagat, pikardine mangewehin, bekeang wekas mangjadma. 17. Singgih dewa, patut kaping catur mangkin, anggen tutur satua, eling-eling den pakeling, nika nyandang padanayang. PUH MIJIL 1. Ping limane ujang titiang mangkin, manumadi reko, sambilang mangruruh amertane, sane beneh dewa patut ungsi, mangda mapikolih, marga sane lantur. 2. Natingin huripe mangda becik, away tan pamengo, purun murug sedaging patute, mangda tan nyakitin sarwa prani, himsa karma iki, laksana tan patut. 3. Ungsi dewa rurunge utami, dharma sadu gugon, tan wenang nyakitin tur nyengsaran, corah bobab nyacad maduegin, punyah minekadi, mertane tan patut. 4. Eling dewa aja bingung paling, sampunang mamoco, yadin amertane, solah patut miwah rurus hati,ring sesaman hurip, ring jagate mangda landuh. 5. Kweh dewa jadmane wus mabukti, manemokang kaon, nyudi merta lempas pangungsine, lampahe caluh katah mabukti, solahe ngawinin, pidabdab saru. 6. Jroning hurip dharma patut ungsi, wilang saking alon, sari-sari etang selid sore, iwang patute sai wilangin, eling siang wengi, iwang mangda tahu. 7. Durus dewa laluang saking mangkin, genah jimbar kawot, unggahin jwa genah patute, nyambut karya satunggune hurip, wiwekain sami, bekel pacang mantuk. 8. Away dewa dahat lulut dini, nurut manah momo, ring kalwihan suka sekalane, kalulutan ring sadiane jani, pilih apang pasti, aget suka ditu. 9. Tutur patut sane panca mangkin, nika marga abot, manyudi becik panumadine, sane patut eda mangimpasin, tindak manah becik, munyi sane patut. 10. Raja sanga mapinunas malih, malih duh sang katong, mangda puput daging pituture, indik asta margane utami, sane nyandang ungsi, kanti sraya mantuk. PUH DURMA 1. Durus dewa tategar patute margiang, lurus idepe pasti, yatna ngadu tindak, manindakin pakaryan, sane tuju rupa kalih, wahya dyatmika, daging awak lan gumi. 2. Pineh dumun sane pacang kasaratang, tur pacang kategarin, minut margan budha, kaping neme utama, indik lampah asta margi, away lemena, kahdharmane tindakin. 3. Apang tangar ngamanahin melaksana, ne pantes nyandang ungsi, tan nemuang ala, ring ida hyang wisesa, galih diragane pasti, mangda tan sasr, gelare ngalih suci. 4. Pancendrya punika pinka kuda, tegakin ya ngesahi, pedangal tekekang, pang da ngalah-alah, nganggoang kita padidi, kalahang jaran, raga utameng budhi. 5. Karsan Ida sang hyang lwih murbeng jagat, laugrahin pang becik, jadmane sajagat, buron mina mwang iwak, rumput taru watek mentik, batu yeh tanh, kasungan sami becik. 6. Pinih luhur jadmane kicen nugraha, ika dewa pinehin, patute ungsiang, aja lupa lan obah, melaksana olas asih, apang pasaja, ngawe tuladan becik. 7. Kancan tutur aringin lantas margiang, bawosang tur marginin, nika ngaran tulad, katimang ring sang nyingak, lampahe sejati becik, jati maguna, katibakang rng prani. 8. Wantah tunggal wiwite dadi manusa, wyadin sor tuna arti, pakakase tunggal, yaning waneh melajah, twara tinut maminehin, dados manusa, wekas malih numadi. 9. Wiwit lajuang dewa melajah, simpaen di idep jati, tumus tan rerenan, sampunang ngitung payah dharma patut mangardinin, ne nyandang garap, mangda tan hana lepih. 10. Nyambut karya mamanah pada sambilang, mangda nahan ngenjekin, kalangane linggah, ne jati madan galang, ne cupek pepet impasin, nyandang plapan, peteng lemah pakwatin. 11. Yan nyasar tatujone tan nyandang bwatang, tuwah maguna tipis, yan gugu punika, dadi punyah merekak, ngadu ada ngaku ririh, kadong madugal, gugwana sayan paling. 12. Suci hening sane galang mautama, nika ungsiang pasti, giyetang pang tawang, sane langgeng setata, nika guna pinih luih, ruruh sajayang, nika yogya tegarin. 13. Yatnain satunggun hurip ngamong raga, dados contoh panglingsir, ngempu kulawarga, sanak rabi lan putra, mangda tan iwang pamargi, nuhutin marga, nglempasin tutur jati. 14. Wus sidha ngerasayang beneh setata, nika wang sampun jati, wruhing guna melah, tanmari melaksana, mangimpasin marga pelih, ne tan paguna, wus sami kagalihin. 15. Mapikolih tategare mautama, punika dewa ungsi, ping neme tatasang, kang sampun lwir inucap, kotaman sad ikang margi, gentos titiang, tuture dewa aji. PUH SINOM 1. Kaping pitu marga utama, paugere patut jati, saking tutur sanghyang Budha, pinget ika ngaran ciri, katah medaging pangarti, lintang dalem dahat ngunggul, teges ika katerangan, dumadine nguni-nguni, yen sang putus, waskita tan pailingan. 2. Sampurna tur wicaksana, menget ring pantrestin rihin, kancan utang kailangang, yadin wang langgya mamunyi, taler ledagang menampi, anak nagih patut tawur, mutang ala bayah ala, mutang munyi tawur munyi, anak aluh, nguda takut mayah utang. 3. Arang pisan anak nawang, ngawa bekel tong cicipin, ngudiang sebet menerima, peteng manahe ngawinin, nandur ala sane nguni, kawon alap palan ipun, duaning raga mamula, patut ragane ngalapin, aja bingun, dabdabang dewa nyulurang. 4. Siksa dewa ngamong manah, siang dalu sai gulik, nandur solah munyi manah, jujurang satunggun hurip, bekelang wekas numadi, apang ada alap ditu, sarwa miyik manis tasak, asing iwang ya jumunin, aja mundur, ring idep anggon simpenan. 5. Hidupe ngawe simpenan, pilih sane patut jati, mangkin dini pedas tawang, ala ayu woh pakardi, tiru Ida sang Rsi luih, pradnyan nandur sane ayu, sarwa letehe anyudang,menadi musna kahili, yatna dangu, mangda dini raga ngagah. 6. Sebete anggon simpenan, ngukum raga apang sai, bilang inget kasebetang, peteng lemah sai sai, bulanan menandang sakit, sengite tibanan tikul, sampe mantuk bakat wawa, manumadi tikul malih, anggen sangu, sing jalan bakat gahgahang. 7. Sukan manah katinggalang, dadi manah gulem sai, sing susupang dadi punah, pengajaran kalis sami, mabinayang kang pikolih, teka numadine esuk, nora wenang ngwangun ala, yadin maduduhun pelih, pati kacuh, mamalbalang jelek anak. 8. Balik dewa mapikarsa, sing sebetang ya kasihin, asing jelek ya dabdabang, asing lacur pedanain, asing tambet pituturin, asing takut anduh anduh, sane rengas yadin galak, aja surud manesekin, apang caluh, keto bahan mapidabdab. 9. Away ngitung mwah ngelingang, teken solah anak pelih, patut wehin pangampura, elingang becike nguni, saking leluhure nguni, ngembahin pedana hayu, punika sampat ring wahya, dados manah sane suci, budhi alus, ya manusa galang padang. 10. Sampun uning ngerasayang, rasan manah suci hening, yukti jati kakatonang, kancan katong naring gumi, jati wayang kema mai, sane langgeng wantah dudu, elingang dewa elingang, aja surud mamurukin, anak rikuh, patut katah rupa endah. 11. Kancan ojah sami lepas, raga uning padidiin, mangembusin kesalahan, timba saking idep suci, beneh patute kukuhin, sangkan parane pikukuh, saring sai apang kedas, letuhe anyudang sai, apang caluh, bulak blik ring kawitan. 12. Kerana liu salah jalan, pangugune kadong nyamping, nyadia nyungsung agama, wastu kasor meminehin, gamane durung kapanggih, obah pangugune liu, ngugu tutur anak tiwas, ngalih alus neu weci, pati jlimut, gama suci bakat cadcad. 13. Sane dudu kaden saja, bakat sungsung lemah wengi, sane adoh sai ajap, ada dini tong gugunin, keto pikoli sang paling, yan melajah tan paguru, ne takonang twara tawang, ne takonin inguh nyawis, upah bingung, ngawag-awag kapingitang. 14. Sareng sami menyaratng, mangda sida memanggiin kalangan jagate melah, rasan suci lintang becik, pituture sane pasti, katur naring anggan ratu, galihin swagarba, pauger lamph numadi, sinah ditu, wahyane mangemong manah. 15. Yaning gemba ngamong manah, pangugune sayan tipis, di katone selselang, waluya mangukum diri, becikang ratu minehin, sapta sane sampun puput, daging lampahe utama, watek ratu matur singgih, duh sang prabu, ping kutuse jwa ujangang. PUH DANDANG 1. Pamuntate asta marga mangkin, panujonnya, mleng idep setate, asta utama margine, lampahing sang Budha iku, drana yoga lan semadi, asing anak mersidayang, janten lega manah ipun, mangeton rupan kasukan, mangguh swarga, miber bebas tan petanding, maninggalin kanerakan. 2. Yang munggwing katerangan punika, jati bawah, yaning caritayang, dahat sulit paplutane, surasane taler dudu, yan bawosang sami pelih, tong katonang yan kacingak, dudu pangendusing irung, karna masih tan mirengang, suklan awak, sane ica mangedengin, sang asung ipun manunas. 3. Singgih katah yan bawosang mangkin, mabinayan, sang mangerasayang, kasengguh sarwa bawane, ngerasayang pada dudu, kari andaping pengarti, yan kari sisia muda, sanget bingung pati gugu, yan bandingang ring sang pradnyan, galang padang, tan hana punapa malih. 4. Arang sang mangugu langgeng sai, maring rasa, jatining surasa, makrana nyabran obahe, ka aduk ban rupa liu, ne amenit tan rasanin, awuku miwah abulan, napi malih ne atahun, yening durung jati tatas, sinah obah, pangugune tan pabukti, encen kaden tuwi saja. 5. Dadi mundur dening med melajahin, sapunika, narane dipada, santukan peteng hatine, kandugi nora mangugu, mati hidup tan uningin, yadin manumadi sasar, tur menadi salah laku, kbatek pangugu punah, singgih dewa, dudu solah beneh jati, manyolahang kapatutan. 6. Yaning wang muda kalintang bhakti, ngugu gama, wantah majalaran, yadin tidong panyungkeme, upakara sane liu, saking jati pangastiti, sujati ya ngerasayang, pasuwecan sanghyang hayu, sinah ipun pacang obah, kancan lawat, kagambaran jroning hati, sane jati langgeng setata. 7. Dadi sumbung ngaku sihin widhi, ngaku celang, sai manuturang awak, suci putus pangakune, anake len pada letuh, nika angkuh nyasar jati, kaswenwen dadi punah, idepa salah panuju, rikuh idupe sepelang, masanehan, kalegane ngugu jati, sane langgeng luih galang. 8. Jadmane sampun polih ngecapin, pasuwecan, idepe utama, wus molih kepatutane, yatna maring tindak tanduk, dening godane mesanding, punika sering mangoda, mengajakin ipun runtuh, nyasar laksanane dini, nemu nraka, manyeburin genahe weci, sane nora kalanggengan. 9. Ndatan maren ripune kasiatin, nulak kancan, sang momo angkara, ne ngerusak beneh idepe, punika sane bes ngunggul, mangda tan kaunggulan weci, punika dadi pengalang, menadi laksana santul, menyantulin kapatutan, akweh goda, wentunnyane tan kikitin, manglikadin panumadian. 10. Punika ngimur-imur siang latri, ne ngamorang, antuk upakara, dados sasar pengageme, agemane dadi linglung, ngangken beneh pang kapuji, nika ngaran kapalingan, sumasat manikul batu, nyudi genah mahotama, yan rasayang, sekadi sang sampun kalis, maninggalin jagat kasar. 11. Sapunika duh dewa sang Bupati, sampun katah, ne ujangang titiang, kautaman pikolihe, pasti sang sampun umangguh, solahe beneh setata, mangimpasin sesenengan, ne ngawinang rimrim takut, boya langgeng naring jagat, nggih punika, durus dewa jwa tatingin, sukat kari mahuripa. 12. Duh sampunang mikukuhin patitis, yadin solah tingkah, kepatutan, dyastu ngeningang citane, dikayune wantah patuh, kriya upayane malih, mangda ke mangebek linggah, solah idepe manuju, saking hurip sampe pejah, tur tumusang, besuk tekaning dumadi, becike ne patitisang. 13. Olas asih ring watek mahurip, maka muah, maring imanusa, sapunika pengageme, bekele sabilang turun, tekane mai numadi, sane hayu padanayang, ento jwa anggen pitutur, solahe apang tirune, ngamong manah, masemadhi rahina wengi, sampun dewa ima-ima. 14. Narane pageh astiti bhakti, ngalih merta, elingang sambilang, yadin kala nyambut gawe, memeleng idepe luhur, matitis idepe suci, yadin keweh sandang pangan, mangda taler sidha lantur, kadong caluh dadi dangan, ketandesan, pakewehe manibanin, degdeg jati lwir pawitra. 15. Kadi bibit ngalih bibit sane suci, adoh paak, reh bibite tunggal, yan langgeng sinah patemune, uduh dewa asia ratu, yogia rapet kumpul sai, away surud saling sundang, mikukuhin sane patut, mangda tumus kang laksana, naring moksa, nungkap jagat tan patepi, linggahe tan pawenengan.
Posted on: Sat, 24 Aug 2013 19:40:37 +0000

Trending Topics



Recently Viewed Topics




© 2015