ARINMAK Gerçek yoluna çikan kimse, gönlünü aritmakla baslar ise. Yanlislarini, kusurlarini görerek onlardan siyrilir. Gerçekleri ögrenip benimseyerek onlari yasar ve yasatir. Böylesine gönlünü aritmaya, gönül eri olmaya ahdetmis insana yüce varliklar el uzatir, yardim eder. Onun hayrina türlü imtihanlar düzenleyerek, kisa yoldan düzelmesini ve yükselmesini saglarlar. Bu yardim iki yönlü olur. Önce bilgiler verilir, dogru yol gösterilir. Sonra da bu bilgilerin ne derece benimsendiginin imtihani yapilir. Ve insan eksik oldugu taraflardan yoklanir. Ayagina kasten çelme takilir, içindeki süpheler körüklenir, ona ters gelen olaylarla karsilastirilir. Böylece insanin olaylar içinde yogrularak eksiklerini görüp gidermesi, gerçek inanç ve teslimiyete bir an önce varmasi istenir. Vesvese veren herkesi en zayif oldugu yerden yakalamaya çalisir. Benlik, kibir ve gurur mu tasliyoruz? Yoksa servet, sehvet ve söhret yönünden bir düskünlügünüz mü var? Vesvese veren bunlari bilir ve bu noktalardan insafsizca, ayni zamanda ustaca vurur. Ya dogrudan içimize ayartici düsünceler, süpheler göndererek, ya da bir insani vasita olarak kullanarak… Elhasil vesvese veren bizi bastan çikarmak, yoldan saptirmak için ne lâzimsa yapar. Imtihani kazanmak için vesvese vereni iki yerden de çikarip artmasini bilmek, Tanrinin buyrugu ile gönlümüzün dilegini bir etmek gerekir. Bu da bir yandan Tanriya siginmak, diger taraftan da kusurlarimizdan siyrilmak, bosluklarimizi bilgiyle doldurmak, eksiklerimizi tamamlamak, böylece vesvese verene açik vermemekle mümkün olur. Daha sonra benlik ve bencillikten kurtulma, kötülüklerden soyunma dönemi yerini Tanrisal erdemlerle bezenme dönemine birakir. Vicdan ölçülerine göre yasanilan, acimaya, sevgiye, hosgörü ve bagislamaya, iyilik, yardim, özveri ve özgecilik gibi duygulara agirlik veren bir dönemdir bu. Bencillikten sencillige, sadece kendini düsünmekten baskalarini da en az kendi kadar düsüsünerek yasamaya geçilmistir. Öylesine hos ve huzurlu bir ortamda herkes iyilikte birbirleriyle yarisarak, güzel örnekler vererek ve iyi huylarda birbirine özenip benzemeye çalisarak bir takim üstün niteliklerin herkesin gönlünde yer etmesi saglanmis olur. Birçok yönleriyle yetismis, her biri bir güzelligin, iyiligin örnegi olacak kimseler artik asil islerine, O’na ve kullarina kulluk görevine bir ölçüde hazirdirlar demektir.(MUSTAFA)
Posted on: Wed, 30 Oct 2013 10:10:22 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015