Allahım herşeye gülmek geliyor içimden.Yüzümde anlamsız gereksiz bir gülümseme...Eveeeet,yaşaaaasın bu sefer gerçekten deliriyorum galiba.Bu kadar şey olup biterken bezgin ve ürkütücü bir gülümseme hali...Boşvermişliğin dozunu kaçırdım galiba.Umursamazlıkta doz aşımından hakkın rahmetine kavuşursam şaşırmayın a dostlar.Amaaaan, nasılsa ölmiycez mi diye diye bütün kabloları yaktım anlayacağınız. Yoksa kırmızı yerine mavi kabloyu mu kestim?Görüldüğü üzere hatlar karışık içinden çıkılası durum değil yani.İyi de ben ne yapayım?Hani iki dakika oturup düşünsen sanki bir karikatürün içinden el sallar gibiyim.Abi birşey de normal gitsin di mi?Yoook olur mu hiç doğduğun günden beri hep bir atraksiyon hali.Tamam biliyorum bunlar da geçecek de ben biraz yoruldum be hayat kardeş.Hani diyorum biraz es versen,valla çok istemiyorum bir tadımlık huzur ver yeter.Hayır tamam vermezsen verme deyip kafa tutasım var ama sonu kötü olacak.Çünkü ben artık zor sabrediyorum bazı manyaklıklar yapmamak için. Birgün hepten sıyırıp aklımdan geçirdiğim gibi sokaktan geçenlere ağız dolusu küfürler savursam,durup dururken tanımadığım birine öfkelenip yumruk atıp tekmelesem ya da sokağın ortasında oturup avaz avaz bağırsam daha mı iyi olacak yani?Bu mudur benden beklentilerin sayın hayat.Yapma gözünü seveyim merhamet et, acı bana. Düşürme beni bu hallere.Bir fincan huzur vericen bize işte,biz de kalmamış da.Ha bu arada annemin de selamı var, acil olmasa rahatsız etmezdik bu saatte diyor.
Posted on: Mon, 02 Sep 2013 00:04:07 +0000