Aşkın seninle ödüllenemeyen yanıydı yalnızlık,ardı nefes kesiği,ötesi yara,berisi bere,dahası izdir.Geldiğim kadar gitmenin,hatırladığım kadar unutmanın,susturan ve üşüten avazlarıma,libas bulmanın vaktidir şimdi.Benim için,öldüğünü görmemek için ölmek oldu artık hayat,yalnızlığın aşkla ödüllenemeyen yanısın,sen.Ardı biz,ötesi yar,berisi sen,dahası anıdır.Acının ve ağrının kentidir,hayatın hep arka odası,zamanın arka bahçesidir birazda,ve sadece hep bir gün olarak verilir,dün,benim yalnızlıkla cezalandırılmamdı aşk.Ardı,ruh alemi,ötesi şer,berisi ecel,dahası kalptir.Var olmaya gelmişken,yok olarak yakıldım ateşlerde,benim için unuttuğunu bilmemek için gitmek oldu artık yollar,aşkın yalnızlıkla cezalandırdığıyım,ben.Ardı dua,ötesi ibret,berisi ecel,dahası kalptir.Hep kendi kendimi ıskalayan bir ahmağım sandım,yokluğunda kendimi bulamadığımı,aynadaki boşlukları gördükten sonra anladım.Ben,sen,biz.İç kanamaları durmayan üç ayrı hastayız şimdi,hepimiz tekiliz,hepimiz aşk tarafından terk edileniz,yar olmaya yüz tutmuşken,yardan oldum kısmetlerin kıtlığında.Aşkın bir arada tutamadığı birbirini anımsatan iki ayrı yalandık,biz,buna sadece ayrılık kandı.Ve onu bir yere,beni bir başka yere attı.Ardı azap,ötesi yok,berisi yok....
Posted on: Fri, 01 Nov 2013 22:49:52 +0000