Bir çocuğun kara gözlerinde hep ağladı gönlüm Mevsim bahar suların coşup taştığı zamandır şimdi morgüllerin açtığı zaman. ben soğuk ayazlarda hüzün yağmurlarında, gam yangınlarında kaldım ah! belalı başım bir yanım kül bir yanım gamdan ateş. hangi dala tutunsam uçurumlara savurur rüzgarlar … Çocuk saflığında kaldı hep dal ucunda sevdam hep öyle masum, öyle kırılgan, öyle titrek büyüdükçe uçurumlar da büyüdü benimle türküleri rüzgar aldı, ağıtları bana kaldı hayatın duyguları hırpalanmış menekşeler gibi kırık hıçkırıklarla, bir çocuğun kara gözlerinde hep ağladı gönlüm hep ağladı gönlüm gönlümün sılası hep yaralı kaldı Hep yetim ve ağlayan çocuklar, yoksul, yorgun ve kederini saklayan anneler ağır yaralı trenler yolcusuz istasyonlar geçti hayatımdan… Hep rüzgar esti tutunduğum dallara kırık-dökük bir yaşamın cenderesinde kimsesiz bir çocuk içimde çırpınıp durdu bir ömür tükendi içimde beslediğim onca sevinç, onca umut yüreğimin içinde bahara taşıdığım azık tükendi bahçemde beslediğim umut çiçekleri yok artık hüznün en ince ve kırılgan yerinde kaldı gül konuşmak artık hiç bir şey anlatmıyor ah! gönül ne kadar ihanet varsa suskunluğuma kilitledim sakla çığlığını ve sus Çok zaman oldu hayata, umuda, aşka küseli... çok zaman oldu bir tenhada melül ve mahzun gönlüm günler karanlık geceler hüzün yeter artık içimin ağıtlarına dokunduğun ey hayat dünyanın bütün yalnızlıklarına gözlerim yağıyor şimdi... İçimde ağır bir deprem hep yıkık ezgiler döküyor avuçlarıma hangi kurşun denenmedi ki beni beni iflah olmaz acılarla vurdular ah gönül dudağımdaki gülücükler çok uzakta kaldı uyudu gözlerimdeki gelincikler hiçbir bahara uyanmaz artık tükendim bütün ipleri koptu can evimin acılar bu küçük dünyama sığmıyor artık ne kadar ihanet varsa suskunluğuma kilitledim anla... anla ve sus gönlüm... anla ve sus anla ve … Nuri Can nurican
Posted on: Fri, 25 Oct 2013 20:53:26 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015