Biz bu bayramda vurulduk. Kocaman bir bomba düştü üzerimize... Ben 12 yaşındayım, kardeşim 7... Ben görmedim, annem çok ağlamış biz ölünce. İkimizin de küçücük elleri vardı, bulamadılar, yoksa mutlaka bırakırlardı kabrimize... Biz bu bayramda vurulduk... Küçücük bir kurşun değdi yüreğimize, meğer ölmek ne kadar da kolay bir şeymiş. Amerikalı askerler, gösterdiler hepimize. Yinede bir sevinç var içimizde... Biz öleceğiz ve daha güzel olacak Dünya... Biz öleceğiz ve daha güzel olacak Dünya... Yoksa siz duyarsız Müslümanlar, döner miydiniz sırtınızı bize... Biz bu bayramda öldürüldük, yanlışlıkla bir tankın paletleri geçti üzerimizden... Mutlaka seyretmişsinizdir, toprağa bulanan cesetlerimizdi onlar; Belki haber bültenlerinde de görmüşsünüzdür. Ben koşuyordum... Kardeşimin ayağı takıldı, onu kaldırmak istemiştim yerden, görmediler, gözleri yok ki tankların... Yoksa öldürmezlerdi bizi. Yok, o kadarda cani olmazlar öyle değil mi? Biz bu bayramda bomba ve kurşun yedik. Öyle can verdi bedenlerimiz; Gıyabımızda cenaze namazımızı kılsaydınız isterdik. Yaşarken zaten yanımızda değildiniz, ama mutluyuz yinede... Biz bu Bayram da evimizde değildik. Kurşun insan vücudunu delebilirmiş, bir ev yıkıldığında mezara benzermiş, yaralıları öldürmek hiçte zor değilmiş... O bildiğiniz tanklar var ya; bir CAMİ yi rahatlıkla yerle bir edebilirmiş. Hepsini gördüm ama ama birde siz görebilseydiniz. Biz bu bayramda, annemizin elinden öpemedik, yalnızca katledildik. Siz yinede hoşgörüyle bakın her şeye... Kültürler arasında diyalog kurun; Aman haa, sakın medeniyetler çatışmasın. Siz rahatlıkla yiyin ekmeğinizi, biz birazdan öleceğiz.... 3 günlük dünya birde aç kalacak değilsiniz ya. Biz bu bayramda babamızın elinden tutup bayram namazına gidemedik. Ezanı da duyamadık hiçbirimiz, şimdi bir ezan olup dolaşmak vardı uykularınızın üzerinde. Ama yinede ulaşamadı sesimiz, çünkü bütün minareleri yıktılar. Birde müezzinler çağırırken sizi, ROCK müzikle dans ediyordu AMERİKAN ASKERLERİ; İşte bir MİNARE daha, hadi yok edelim hepsini... Siz bayram ederken biz, sonsuz bir uykuda bombaların sesini dinledik... Ruhumuz sessizce göğe yükselirken, bir o kadarda sessizdi bedenlerimiz. Bu bayram da biz, liderlerin kınadığı, operasyonların isimsiz kurbanları ve her zamanki gibi İslam âleminin adını saygıyla andığı ŞEHİTLERDİK... Şehitlerdik hepimiz; Biz bu bayramda namert bir pusuya düşürüldük; Evde bekleyenimiz kalmamıştı ve kesmiştik ümidi kardeşlerimizden. Hayatla ölüm arasındaki ince çizgide bir hayal olup kayboldu zayıf bedenlerimiz... Şimdi bir bayram daha yaklaşıyor... ALLAH’a adadığınız kurban niyetine binlerce kurban olduk, derken bir ölümle hepimiz; Biz bu bayramda kalbimizden vurulduk... Ruhlarınızı kaplayan ve gittikçe dünyaya yayılan büyük bir utancın karanlığında elveda dedik hayata... Siz mutlu olun yeter ki; Ellerinizde vahşeti kınayan üç beş pankart ve yanınızda utancınızla dönen bunca dolaba ve yapılan denge hesaplarına nasıl dur diyebilirsiniz ki...! Ne yapabilir ki hayalet öfke operasyonlarının, vahşete omuz veren hayaletleri; Yalnızlığınız ve çaresizliğiniz bizim yalnızlıklarımızla birlikte kaybolacak... Şimdi üzülmeyin; Hayalet öfke, hayali insan; Hepiniz üzüldünüz halimize elbette ve kederle yaktığınız bir Amerikan sigarasını, derin derin içinize çektiğiniz dumanında kayboldu yüzleriniz... Aslında siz bizi hiç görmemiştiniz..... BEN ZEYNEP, BEN FATMA, ENE AYŞE, ENE IRAKLI, BEN FELLUCELI, BEN FİLİSTİNLİ, BEN GAZZELİ, BEN SURİYELİ, BEN MISIRLI, BEN DOĞU TÜRKİSTANLI, BEN ARAKANLI, BEN MYANMARLI, BEN ÇEÇENYALI, BEN ÜMMETİN SUSKUN KALDIĞI TÜM TOPRAKLARLI...
Posted on: Sun, 11 Aug 2013 10:11:41 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015