Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım... Herkezin mutlu olmak için bi yolu varmış, kendi yolumu çizdiğimde anladım... Bi tek yasanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak-dinleyerek değil... Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım... Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış, aşk peşinden neden yalın ayak koştuğunu anladım... Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, neden hiç ağlamadığını anladım... Ağlayanı güldürebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım... Bi insanı herhangi biri kırabilir ama bi tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, çok acıttığında anladım... Fakat hakedermis sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım... Yalan söylememek değil gerçeği gizlemekmiş marifet, yüreğini elime koyduğunda anladım... "Sana ihtiyacım var. Gel!" diyebilmekmiş güçlü olmak, sana "Git!" dediğimde anladım... Biri sana "Git!" dediğinde "Kalmak istiyorum!" diyebilmekmiş sevmek, "Git!" dediklerinde gittiğimde anladım... Sana sevgim şımarık bi çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım... Özür dilemek değil "Affet beni!" diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, gerçekten pişman olduğumda anladım...ve gurur kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, yüreğimde sevgi bulduğumda anladım... Ölürcesine isteyen beklemez sadece umut edermis affedilmeyi, beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım... Sevgi emekmis, emekse vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş..."
Posted on: Tue, 01 Oct 2013 13:11:14 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015