Bəzən nəfəsim gəldiyi qədər bağırmaq istəyirəm. Amma susuram. Mən susmaqa məcburam Qorxuram. Sevgidən bərk qorxuram. İtirməkdən bərk qorxuram. Ağlamaqdan bərk qorxuram. Arzularımla xəyallarımla tək qalmaqdan qorxuram. Elə ona görə də tək və tənhayam. Özüm-özümə zülm edirəm. İçin-için öz halıma gülürəm. Çünki mən özümlə bacara bilmirəm. Nəyə ehtiyacım olduğunu bilə-bilə onu itirməyi gözə alıram. Tənhalığı seçirəm. Mən demiwəm də. Bu dünyaya gəldiyim gündən, mənim üçün uzaq bir yerlərdə qanun yazılıb! Orda mənə: Xowbəxtliyin qadağa olduğu birinci və sonuncu qanun var! -Və mən heç vaxt əlimdəkinin dəyərini bilmirəm. Gözləyirəm itirim sonra arxasıyca sadəcə göz yawları töküm. Həmişə olduğu kimi. Hər şeyi itirirəm. Özümü itirirəm. Dostlarımı itirirəm. Qaranlıqda oturub bir ümid iwığı gözləyirəm. Bir əl uzanacağı günü gözləyirəm. Sanki məni bu qaranlıqdan çəkib cıxaracaq bir əl. O əl mənim əllərimdən tutub heç vaxt buraxmayacaq. Bu mümkündürmü??? Əlbəttə yox!!! Sadəcə xəyal... Xəyal... Uzaqlara getmək istəyirəm . Heç kimin məni tapmayacağı bir yerə. Bir gün bunu edəcəm. Hər şeylə vidalawacam. Və məni gözləyən dünyaya doğru yola düwəcəm. Özümü onun qollarına atacam. Yeganə xowbəxtliyimə qovuwacam. Bəlkədə onun düz gözlərinə baxacam... Onun adı: Ölüm Soyadı: Qaranlıq Ünvanı: Tənhalıq Sevgisi: Qəm kədər Arzusu: Soyuqluq ...Mən ona aidəm!!
Posted on: Tue, 03 Sep 2013 19:28:02 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015