Czasami spoglądam na zegarek i wiem, że teraz to może dzwonić A. z dyżuru albo K. po skończonym nagraniu, albo M. właśnie położyła dzieci spać. Nauczyłam się także, że gdy nie dzwoni C., to znaczy, że jej związek chwilowo nie chyli się ku upadkowi. A kiedy telefon odezwie się około ósmej rano, to już wiadomo, że to też C., która tym razem po raz kolejny chce coś zmienić w swoim życiu. Tak czy inaczej, nie wiem już, ile w sumie dni czy tygodni spędziłam na tych telefonicznych konwersacjach. Ilu rzeczy się w ich trakcie dowiedziałam, ile razy serdecznie się zaśmiałam, a ile powtarzałam słowa: "nie przejmuj się, życie toczy się dalej". Bywało, że po drugiej stronie słyszałam płacz. Wtedy wiesz, że możesz tylko słuchać, i ta cisza ma być jak najmocniejsze współodczuwanie. Ja też mam taką osobę, do której zawsze mogę zadzwonić. Moją przyjaciółkę K. To właśnie jej od lat skutecznie udaje się schładzać ogień, którym czasem chciałam spalić wszystko. Bywa, że więcej słucha, niż mówi, bywa też odwrotnie. Jestem jedną z nas. To fantastyczna świadomość, że masz w zasięgu telefonu kogoś, kto rozumie, dlaczego coś cię cieszy, a co innego sprawia, że musisz szpetnie zakląć! Tak właśnie powstaje genealogiczno-emocjonalno-telefoniczne drzewo kobiecych życiorysów. Dla których mozolnego rozbudowywania mężczyźni nie mają zrozumienia. Jak się im zrewanżować? W tej kwestii można by postawić znak równości między oglądaniem meczu piłki nożnej przez mężczyzn a czasem spędzonym przez kobiety ze słuchawką telefoniczną przy uchu. Chociaż jeśli przed telewizorem usiadłby na przykład Daniel Craig, to czy którejś z nas by to przeszkadzało? Pozdrawiam Małgorzata Domagalik
Posted on: Sat, 05 Oct 2013 14:07:48 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015