DE BRIEF 14 50ste jg. Allerheiligen 03 november 2013 Tijdschrift van de Evangelisch-Lutherse Kerk – Antwerpen _____________________________________________________ Allerheiligen, Allerzielen en Dodenherdenking Voor het ontstaan van en de gebruiken bij de viering van Allerheiligen, Allerzielen en Dodenherdenking laten wij u graag meelezen uit het boek “Liturgiek” van Dr. G. van der Leeuw. Hij schrijft onder andere: “Reeds de aan Michaël gewijde dag (29 september) bracht ons in de sfeer van de gemeenschap der heiligen. Daarin komen wij thans (op 1 november, met de viering van Allerheiligen) geheel. De Kerk ziet over haar schijnbare muren heen; het is als in een grote kathedraal: achter een ruimte doemt telkens een andere op. Achter de levenden de doden, achter de doden de martelaren en heiligen, achter de martelaren de heilige engelen. De Kerk gedenkt op Allerheiligen allereerst hen, door welke God grote dingen heeft gedaan, die getuigden met hun dood, met hun leven, met hun woord. Men kan tezamen met hen ook alle gestorven gelovigen herdenken, die immers allen “heiligen” zijn in de oorspronkelijke, nieuwtestamentische zin van door God heilig gemaakte zondaren. Van de abt Odilo van Cluny ging in 998 de viering van Allerzielen uit. In ieder geval moet er één dag in het jaar zijn, waarop de gemeente samen met haar doden voor God treedt, in Wie zij leven. Men kan deze gedachtenis doen samenvallen met Allerheiligen, men kan haar de oude plaats van Allerzielen geven; men kan haar ook verleggen naar de laatste zondag van het kerkelijk jaar. In de oudchristelijke Kerk nam de bemoeienis met de doden een grote plaats in. In de eredienst werden hun namen genoemd. Op de graven van de gestorvenen, in het bijzonder van de martelaren, werden gedachtenisvieringen met maaltijden gehouden. Een oeroud menselijke religie handhaafde zich met dit alles: de verering van de doden. Daarom is er in de Kerk van de Hervorming (Reformatie) ook op dit punt kritiek en reactie. De eredienst is een aardse weergalm van de hemelse liturgie. Daarom kan de kerk niet zwijgen, wanneer één van haar leden dit aardse leven verlaat. Zij bidt dat God degene, die is heengegaan, moge stellen in de liturgie, die geldt voor de troon van het Lam; zij vertrouwt zijn sterfelijk lichaam in de naam van God Vader, Zoon en Heilige Geest toe aan de aarde; zij dankt God voor hetgeen Hij in de overledene aan de zijnen (haren) en de Kerk heeft gegeven en bidt om troost voor die hem (haar) lief waren en die thans achter blijven. De dode is een mens, die gestorven is. Daarom is de daad van de Kerk, die de dode begeleidt, er niet een van piëteit, maar van geloof, dat God straks de dode, lichaam en ziel kan en wil opwekken tot nieuw leven. De Kerk belijdt bij elke begraving haar geloof in de Schepper, die uit de dood nieuw leven maakt. – Daarom is het voor de Kerk geen essentiële vraag of de dode wordt begraven dan wel verbrand. De traditie van de verbranding (crematie) is niet christelijk en past slecht in de christelijke sfeer. Maar principieel maakt het voor de Kerk geen verschil of de aarde dan wel het vuur de dode ontvangt. De opstanding immers is een nieuwe schepping Gods. Over doel en datum der Dodenherdenking, hebben wij boven reeds gesproken. Eigenlijk worden de doden in elke eredienst herdacht; maar op één dag in het jaar komt dit stuk van de eredienst bijzonder naar voren. Wij voegen allen, die ons voorgingen, samen en herdenken degenen, door wier dienst God grote dingen deed, als onze eigen verwanten en vrienden. Allen zijn “heiligen” door Gods genade. De Kerk treedt hier dus in het persoonlijk leven, daar ieder eigen doden te gedenken heeft. Maar ook viert zij haar eigen feest, daar zij God dankt voor “alle de heiligen”. Voor alle heil’gen, rustend na hun werk, die U beleden, in vertrouwen sterk, danken w’ U, Jezus, met uw ganse Kerk, Halleluja! Van s’ aardrijks einden stromen tot het feest d’ ontelb’re helden, die zijn trouw geweest, zingend tot Vader, Zoon en Heil’ge Geest: Halleluja! (ELG 149:1,8) Het is goed onder de helden ook de zondaren en onder de zondaren ook de helden te gedenken, onder de “groten” ook de kleinen en onder de “kleinen” de groten. Het verdient aanbeveling alle in de loop van het (kerkelijk) jaar in gemeente of parochie gestorvenen met name te noemen vóór de stille herdenking.” _____________________________________________________ Einde van het kerkjaar De maand november is kenmerkend voor iets wat afloopt. De herfstkleuren nemen af, de bladeren vallen. Ook voor een eventuele nazomer is het definitief te laat. Het is voorbij. De winter staat voor de deur. Voor velen begint de maand met een bezoek aan de begraafplaats. De dood, het einde overheerst. Daar komt dan het sombere weer nog bij. Daar bovenop nog de sombere gevoelens. In deze context neemt ook het kerkelijk jaar een einde. De laatste drie zondagen van het kerkelijk jaar hebben heel toepasselijk als thema de zogenaamde “laatste dingen”, zoals de dood en het einde van de wereld. Toch hoeven wij als christenen geen sombere gedachten en gevoelens te koesteren, want het is immers ook de tijd waarin wij in het bijzonder nadenken over de wederkomst in heerlijkheid van onze Heer Jezus Christus aan het einde der tijden. Wij denken aan het eeuwige leven dat ons wacht. Daarom worden wij in deze tijd van het jaar ook nadrukkelijk opgeroepen om geestelijk waakzaam te zijn, om te allen tijde voorbereid te zijn om de Heer te ontvangen bij zijn wederkomst. Het alleen zaligmakende geloof in Jezus Christus is de juiste voorbereiding. Hij, Christus, heeft de dood overwonnen en de mensheid hoop gegeven. Met Hem leven wij in het licht, omdat Hij het Licht is, als is het buiten om ons heen nog zo donker en somber. Met Hem gaan we de eeuwige zomer tegemoet. _____________________________________________________ GEMEENTENIEUWS Welkom in de erediensten! Alle zondagen om 10u. Avondmaal – Wij horen vandaag niet alleen het Woord, maar ontvangen het ook zichtbaar in het Sacrament van het Heilig Avondmaal. Reformatiefeest – In de eredienst ter herdenking van de reformatie mochten we als gastpredikant Pastor William Sager begroeten. Hij woont momenteel in België en is verantwoordelijk voor de lutherse legeraalmoezeniers in Europa. Gastpredikant – In de eredienst op 10 november zal onze pastor in opleiding Johannes Reitze voorgaan. Kerstmarkt – Onze jaarlijkse Kerstmarkt komt nu snel dichterbij. Zoals gewoonlijk op de eerste Adventszondag, dit jaar op 01 december dus. Het is ook een manier om kennissen, vrienden en familie op ongedwongen wijze kennis te laten maken met onze kerk. Aan u om hen uit te nodigen. Enkele uitnodigingen vindt u bijgevoegd. Meer uitnodigingen liggen gereed in de kerk. Ook spullen voor de verkoop en prijzen voor de tombola mag u binnen brengen. Helpt u mee? _____________________________________________________ Kerstmarkt op de 1ste Adventszondag Zondag 01 december 2013 _____________________________________________________ Diea Academicus – Elk jaar in november organiseert de Theologische Hogeschool van onze zusterkerk in Duitsland een studiedag voor pastoren. Er aan verbonden wordt sinds enkele jaren de Hermann-Sasse-Preis (Sasse was een confessioneel luthers theoloog) uitgereikt aan iemand die zich verdienstelijk in de theologie heeft gemaakt. Dit jaar zal Dr. Robert Kolb deze eer toekomen.. Pastor Kolb heeft al enkele malen bij ons in Antwerpen gepreekt. Op 08 en 09 november in Oberursel.. ILC en LWF – Op 12 en 13 november vindt er in Wittenberg een ontmoeting plaats tussen vertegenwoordigers van de Internationale Lutherse Raad en van de Lutherse Wereldfederatie.
Posted on: Mon, 04 Nov 2013 19:28:26 +0000