DEPRESJA U STARSZYCH LUDZI Starszy wiek stwarza w życiu nowe sytuacje. Wiele ludzi staje w obliczu śmierci małżonka lub ma duże problemy zdrowotne. Zostają bez silnego wsparcia i nie umieją sobie poradzić w nowej sytuacji. Lecz należy wiedzieć, że depresja nie jest niezbędnym elementem starzenia. W rzeczywistości dużo seniorów cieszy się życiem pomimo rosnących jego wyzwań. Ważnym elementem wywołującym depresję jest samotność. Ludzie pozostawieni sami w inny sposób korzystają z życia i często zapadają na choroby. Jednak kiedy nauczą się żyć samotnie albo ktoś im pomaga, spędza z samotną osobą trochę czasu depresja mija a starsi mogą pozostawać szczęśliwi i żyć jeszcze długie lata. Depresja jest wielkim problemem u ludzi w podeszłym wieku. Wkradają się choroby, organizm niedomaga, chorzy i samotni nie otrzymują wystarczającej pomocy ze strony rodziny, przyjaciół, społeczeństwa, wtedy wkrada się depresja, demencja. Bywa też, że starszymi samotnymi osobami ktoś się "zaopiekuje" zbyt mocno. Czują utratę swojej wolności, ograniczenie własnych ruchów we własnym życiu. Oczywiście taki stan rzeczy też budzi depresję. Dużo smutku wywołuje śmierć bliskiej osoby, taki stan może trwać kilka tygodni, miesięcy, gorzej jak się przeciąga na kilka lat albo już nigdy człowiek nie powróci do normy. Ważne aby miał w tym okresie kogoś bliskiego kogo kocha i czuje się kochanym. Smutek po utracie bliskiej osoby jest stanem naturalnym, jest to chwilowa utrata nadziei i radości. Ważne aby pomóc najbliższym w ich trudnych chwilach, a nawet zaoferować bardziej profesjonalną pomoc kiedy ten stan się przeciąga. Osoby starsze często bywają wyizolowane, zaczynają wolniej żyć a nawet wolniej mówić. Pomijają posiłki, umierają w nich żarty, niknie uśmiech. Niewielki procent uzyskuje pomoc, którą potrzebują a reszta wielokrotnie pozbawiona opieki i towarzystwa idzie w "dół", depresja rozwija się coraz mocniej i tym samym zaczyna się intensywniejszy proces starzenia, upadek zdrowia. Środowisko a nawet lekarze często ignorują tą grupę ludzi, nie zwracają uwagi na ich skargi, niechętnie z nimi rozmawiają, ignorują kiedy proszą o pomoc. Depresja u starszych jest dużym wyzwaniem, szybciej wkradają się nie tylko choroby lecz także alkohol, narkotyki lub lekomania. W tej grupie jest duży wskaźnik samobójstw. Nie jest to ważne czy człowiek ma 18 czy 80 lat, ważne aby mu udzielić pomocy, dać odpowiednie społeczne wsparcie. Przyczyny depresji w podeszłym wieku: - samotność i izolacja, życie w monoterapii, zmniejszenie się kręgu przyjaciół, znajomych z powodu śmierci lub przeniesienia w inne miejsce, utrata pewnych uprawnień, np. prawo jazdy - zmniejszenie poczucia celu, utrata tożsamości, ograniczone dotyczące działalności - problemy zdrowotne, choroby i niepełnosprawność, chroniczny ból, uszkodzenie obrazu ciała z powodu choroby lub zabiegu chirurgicznego - lekarstwa, wiele leków na receptę może wywołać lub zaostrzyć depresję - obawy, strach przed śmiercią, lęk przed problemami finansowymi lub zdrowotnymi - uczucie osierocenia z powodu śmierci bliskiej osoby, członków rodziny, przyjaciół a nawet domowych zwierząt. W czasie smutku może wystąpić wiele objawów depresji; płacz, głęboki smutek ale w miarę upływu czasu wszystko powinno ulec poprawie, pojawią się oznaki radości, docenianie na zewnątrz piękna, zachwyty nad przyrodą. Nawet jak widać poprawę należy i tutaj zwrócić uwagę czy nie występuje lżejsza forma depresji. Objawy depresji u ludzi w podeszłym wieku: - smutek - utrata masy ciała, apetytu - zaburzenia snu, trudności w zasypianiu, lub całodzienna senność - zwiększenie spożycia alkoholu a nawet narkotyków czy innych leków - opuszczenie lub utrata zainteresowań; np. hobbi lub innych rozrywek - zapisy na wypadek śmierci, myśli samobójcze lub próby samobójstwa. - wycofanie się z życia i inna izolacja społeczna, niechęć do opuszczenia domu - utrata własnej wartości, obawy bycia ciężarem, uczucie bycia nicością, wstręt do siebie Bywa również depresja bez smutku. Starsi ludzie nie zawsze pasują do powyższego obrazu depresji, ale zaczynają się skarżyć na swoje zdrowie a w rzeczywistości nie ma tego problemu. Jest to chęć zwrócenia na siebie większej uwagi, szukanie towarzystwa. Mogą okazywać objawy niepokoju lub drażliwości; intensywnie spacerują po pokoju, mają niespokojne ręce, grymasy twarzy, ich obsesją stają się pieniądze, stan świata, środowiska, stan zdrowia innych ludzi. Ludzie starsi będą zaprzeczać swojej depresji ale niektóre wskazówki mówią wyraźnie o jej obecności: - drażliwość - lęk i obawy - beznadziejność - spowolnienie ruchu - problem z pamięcią - niewyjaśnione lub nasilające się bóle - zaniedbanie własnej higieny i środowiska. - brak zainteresowania w pielęgnacją ciała, pomijanie posiłków, zapominanie o własnej terapii W depresji najbardziej pomaga przyjaciel lub krewny. Sama natura depresji koliduje ze zdolnościami osoby chorej w ubieganiu się o pomoc. Następuje spadek energii co obniża samoocenę. Dla seniorów, którzy często inaczej patrzą na depresję kojarzy się ona z chorobą psychiczną i tak też często postrzegana jest przez społeczeństwo. Chory wstydzi się prosić rodzinę i bliskich, nie chce być ich ciężarem. Ważne aby zaoferować mu pomoc a nie tylko dawać wsparcie emocjonalne. Słuchanie tylko słów współczucia nie wiele pomoże a litość może jeszcze pogłębić faktyczny stan. Nie wolno krytykować zachowań starszych ludzi, spojrzeć na realia i zastanowić się jak można ulżyć starszemu człowiekowi choremu na depresję. Zaproś go na spacer, do muzeum, kina, wszystko co stanowi psychiczną i fizyczną stymulację. Znajdź grupę ludzi z podobnymi zainteresowaniami w celu zwalczenia samotności i izolacji, uczucia bycia niechcianym, na pewno w grupie poczuje się lepiej. Ważne aby wprowadzić w życie zdrowe posiłki. Upewnij się, czy osoba, którą się opiekujesz odżywia się systematycznie i prawidłowo. Depresja jest chorobą, w której zmieniają się składniki chemiczne w mózgu i należy dopilnować aby chory odżywiał się prawidłowo. Zwróć uwagę na ilość spożywanego przez niego alkoholu, papierosów, staraj się odwiedzać codziennie osobę samotną i chorą na depresję, niech poczuje opiekę i chęć do życia, niech wie, że nie jest samotną osobą. Zaproś do siebie, zadzwoń lub napisz list. wszystko to wywoła u samotnego człowieka radość. W Kanadzie duża ilość ludzi starszych podejmuje się wolontariatów, pomagają innym, jest to najlepsza terapia aby poczuć się lepiej i odzyskać własne perspektywy. Nie należy odsuwać starszych osób od obowiązków, kiedy mają na to ochotę. Mogą prowadzić gospodarstwo domowe, firmy. Jest to wielką umiejętnością życia w społeczeństwie, w którym są wszystkie kategorie wiekowe. Starsza osoba może stracić fizyczne możliwości lecz może służyć swoim doświadczeniem, dać własną poradę. W chwili spotkania z osobą chorą na depresję nie wolno "śmiecić" tylko rozweselać, powiedzieć dowcip, przeczytać dobrą anegdotkę, zaoferować dobrą książkę, należy poprawić humor samotnej osoby. U wszystkich ludzi chorych na depresje jest bardzo ważne odżywianie się, spożywanie niezbyt zdrowego pożywienia pogorszy stan. Bezdyskusyjnie należy ograniczyć spożycie cukrów i niezdrowej żywności tzw, junk food - typu McDonald... etc. Należy wybrać zdrową żywność dostarczającą dużo energii. Najbardziej wskazane są warzywa i owoce, które dostarczają dużo witamin i potrzebnych minerałów oraz są zbiornikami dużej ilości zdrowej energii. Starsi ludzie nie powinni unikać ćwiczeń gimnastycznych, oczywiście stosownych do ich wieku i fizycznej kondycji. W ten sposób odbudują swoje siły i wzmocnią układ nerwowy i poprawią nastrój. U ludzi niepełnosprawnych może to być przechodzenie z wózka inwalidzkiego na krzesło. Jeśli nie zachodzi taka potrzeba nie należy takiej osobie śpieszyć zbyt gorliwie z pomocą, fizyczny wysiłek może tylko jej pomóc. W przypadku cięższych form depresji należy szukać pomocy u profesjonalistów lecz osobiście nie polecam antydepresantów. Byłam nie raz świadkiem jakie spustoszenie może wywołać w organizmie niewłaściwy lek. Zamiast pomocy występuje gwałtowne załamanie a nawet śmierć. Jest na rynku dużo naturalnych środków i należy je wykorzystać aby sobie pomóc. Diagnozowanie depresji u osób w podeszłym wieku: Zanim zaczniemy mówić o depresji wprzódy należy poddać przeglądowi pod kątem wspólnych zagadnień związanych ze zdrowiem, które mogą wpłynąć na nastrój. Obejmują one: - choroba i depresja - problemy z tarczycą - niedobór witaminy B12 - niedobory żywnościowe - brak równowagi hormonalnej - zakłócenie elektrolitów, odwodnienie Kiedy przychodzi diagnoza - depresja lub długotrwałe i poważne problemy zdrowotne powinno być brane pod uwagę: przewlekła choroba zwłaszcza bolesna, unieruchamiająca lub zagrażająca życiu. Wiadomo, że takie choroby będą prowadziły do depresji. Wszystkie choroby, które oddziałowują mocno na mózg będą wiązały się z depresją. - udar - cukrzyca - chemioterapia - choroby serca - choroba Parkinsona - zaburzenia hormonalne Jak zatem leczyć depresję? Badania wykazują, że różne inne terapie a nawet porady działają tak samo dobrze jak leki - antydepresanty, które tylko łagodzą skutki depresji a nie leczą samej choroby. Wspólne objawy depresji i demencji: - trudności z koncentracją - następują zaburzenia w umiejętności pisania i mówienia. - szybki mentalny spadek, ale chory zna właściwą datę, godzinę, wie gdzie jest - mentalny spadek postępujący powoli, nagle człowiek zauważa, że zatrzymuje się gdzieś zagubiony w znanych miejscach, zaczyna mieć problemy z krótką pamięcią Szybka diagnoza depresja czy demencja? ... będą kluczowym wyjściem do leczenia. Jeśli jest to depresja symptomy będą się cofać po leczeniu. W leczeniu demencji również nastąpi poprawa w jakości życia. Są objawy demencji, w których objawy mogą być odwrócone, zatrzymane lub spowolnione.
Posted on: Wed, 25 Sep 2013 01:51:04 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015