Dagelijks Evangelie.org: Vrijdag, 15 November 2013 week 32 door het jaar H. Albertus de Grote, bisschop en kerkleraar (gedachtenis), H. Leopold de Goede (gedachtenis), H. Machutus van Aleth (gedachtenis) Overweging bij de lezing van vandaag: Origines : De ark van de Kerk Wijsheid 13,1-9. Volslagen onwijs immers zijn alle mensen, die met onwetendheid over God behept zijn, en die niet in staat zijn geweest uit de zichtbare goederen Hem te kennen die is en evenmin door het beschouwen van de werken de kunstenaar hebben leren kennen, maar die of het vuur of de wind of de snel bewegende lucht of de sterrenhemel of het onstuimige water of de lichten aan de hemel zijn gaan houden voor de beheerders van de wereld, voor goden. Indien zij, door hun schoonheid bekoord, die dingen voor goden gingen aanzien, dan hadden zij moeten begrijpen, hoeveel voortreffelijker de Heer van dat alles is, want Hij die het geschapen heeft is de oorsprong van de schoonheid. Indien zij het echter deden, omdat zij verbijsterd waren over die macht en werking, dan hadden zij uit de verschijnselen moeten begrijpen, hoeveel machtiger de Maker ervan is, want uit de grootheid en de schoonheid van de schepselen wordt men door vergelijking hun Schepper gewaar. Niettemin treft deze mensen maar weinig blaam, want zij komen misschien op een dwaalspoor, terwijl zij God toch zoeken en willen vinden. Want terwijl zij zich met zijn werken bezighouden en zoeken verlaten zij zich op hun ogen: wat zij zien is immers mooi. Anderzijds zijn ook zij niet te verontschuldigen. Want indien zij in staat waren zoveel te weten, dat zij zich van de wereld een gedachte konden vormen, waarom hebben zij dan niet veeleer de Heer van dat alles gevonden? Psalmen 19(18),2-3.4-5. De hemelen verhalen de glorie van God, Het firmament verkondigt het werk zijner handen; De dag roept het toe aan de andere dag, En de nacht meldt het weer aan de nacht. Geen taal en geen woorden, Hun stem hoort men niet; Toch galmen over heel de aarde hun klanken, Tot aan de grenzen der wereld hun tonen. Lucas 17,26-37. En zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Mensenzoon. Zij aten en dronken, huwden en werden ten huwelijk gegeven tot op de dag waarop Noach de ark binnenging en de zondvloed kwam, die allen verdelgde. Of zoals het was in de dagen van Lot; zij aten en dronken, kochten en verkochten, plantten en bouwden, maar op de dag dat Lot uit Sodom vertrok, regende het uit de hemel brandende zwavel, die allen verdelgde, zo zal het ook zijn op de dag waarop de Mensenzoon zich openbaart. Wie die dag zich op het dak bevindt, terwijl zijn bezittingen binnenshuis zijn, moet niet naar beneden komen om ze te halen, en zo moet wie op het land is, niet terugkeren. Denkt aan de vrouw van Lot. Wie zijn leven tracht te redden, zal het verliezen en wie het verliest, zal het behouden. Ik zeg u: als er in die nacht twee in een bed liggen, zal de een worden meegenomen en de ander achtergelaten. Als twee vrouwen samen bezig zijn met malen, zal de een worden meegenomen en de ander achtergelaten. Toen de leerlingen Hem daarop vroegen: Waar, Heer? antwoorde Hij hun: Waar het lijk ligt, daar zullen zich de gieren verzamelen. Bron : Petrus Canisius bijbelvertaling & vernieuwingen Overweging bij de lezing van vandaag: : Origines (rond 185-253), priester en theoloog Homelie over Genesis, II, 3 De ark van de Kerk Voor zover de kleinheid van mijn geest het me toelaat, denk ik dat de zondvloed, die toen bijna einde aan de aarde had gemaakt, het symbool is van het einde van de wereld, het einde dat werkelijk komen moet. De Heer zelf heeft het verklaard toen Hij zei: “De mensen in de dagen van Noach, kochten, verkochten, bouwden, trouwden, gaven hun dochters ter huwelijk, en de zondvloed kwam en liet hen allen ten onder gaan. Zo zal het ook zijn bij de komst van de Mensenzoon”. In die tekst lijkt het alsof de Heer een enige en zelfde wijze van zondvloed beschrijft die reeds plaats heeft gehad en het einde van de wereld dat Hij voor de toekomst aankondigt. Zo werd dus in de oudheid tegen Noach gezegd om een ark te bouwen en er niet alleen zijn zonen en zijn naasten binnen te brengen, maar ook dieren van elke soort. Op dezelfde wijze werd bij de voltooiing der tijden door de Vader aan de Heer Jezus Christus, onze nieuwe Noach, de enige Rechtvaardige en de enige Volmaakte (Gen 6,9) gezegd, om een houten ark te maken van vierkante balken en door Hem de maten te geven die vol met goddelijke mysteriën zijn (cf. Gen 6,15). Dat wordt door de psalm aangegeven die zegt: “Vraag en Ik zal je de volkeren tot erfenis geven en als bezit de uiteinden van de aarde (2,8). Hij heeft een ark gebouwd met allerlei soorten onderkomens om de verschillende dieren te ontvangen. Een profeet spreekt over die verblijven als hij schrijft: “Ga, mijn volk, treed binnen in je verblijven en verberg je, totdat de woede voorbij is” (Jes. 26, 20). Er is immers een mysterieuze overeenkomst tussen dat volk dat gered is in de Kerk, en alle wezens, mensen en dieren, die in de ark gered zijn van de zondvloed.
Posted on: Fri, 15 Nov 2013 10:58:47 +0000