De Banken en hun wereldrijk Zo gewonnen zo geronnen De euro zou ons vrede, veiligheid, welvaart en voorspoed brengen. Dat is wat de politici ons beloofden toen zij Europa omhoog wilden stuwen in de vaart der volkeren door de invoering van één centrale munt in de hele Europese Unie. Alleen door de invoering van deze centrale munt zou Europa een machtsblok van formaat worden die met gemak de internationale concurrentie aankon met andere grote machtsblokken zoals de Verenigde Staten, China, Rusland, Zuid Amerika en India. Allerlei regels voor de financiële instellingen werden versoepeld om de nieuwe munt maar zo snel en zo ruim mogelijk in de wereld te laten gedijen. Zo hoefden de bankiers Europese staatsobligaties niet meer als risicodragende leningen in de boeken te zetten, maar mochten deze beschouwd worden als risicovrij kapitaal. Dat was smullen voor de bankiers. Geld uitlenen, rente vangen en het uitgeleende geld toch nog als risicovrij kapitaal beschouwen. Het kon niet uitblijven dat de bankiers in de rij stonden om onbeperkt staatsobligaties op te kopen van ieder land dat zich in de eurozone bevond. De politici en economen in overheidsdienst zeiden er van overtuigd te zijn dat deze staatsobligaties niet stuk konden omdat voor ieder land in de eurozone aan de horizon alléén maar voorspoed en rijkdom gloorde. Tegelijkertijd werden de burgers aangemoedigd om zoveel mogelijk te lenen omdat de terugbetalingen ervan door de verwachte waardestijgingen van de onderpanden in de toekomst geen enkel probleem zouden kunnen vormen. Euforisch optimisme nam bezit van de bestuurders en de Europese bevolking. Zodoende staken overheden, bedrijven en miljoenen particulieren zich tot de nek toe in de schulden. Schuld werd niet meer als schuld gezien maar als extra bezit. Vanaf nu zou alles op rolletjes gaan lopen. Hoe anders zou dit allemaal uitpakken…! Crisis Dat de machthebbers in de financiële wereld (de échte machthebbers dus) heel andere plannen met ons voor hadden bleek in de loop van 2008 toen in de Verenigde Staten de financiële crisis uitbrak. Deze crisis werd willens en wetens veroorzaakt door de toenmalige voorzitter van de Federal Reserve (Centrale Bank VS), Alan Greenspan, en president George Bush junior. Evenals in Europa heeft de Amerikaanse regering in diezelfde periode in overleg met de Federal Reserve de regels versoepeld voor het verstrekken van hypothecaire leningen. Iedere Amerikaanse burger moest een huis kunnen kopen. Het gevolg van deze versoepeling was dat massaal leningen werden verstrekt aan mensen waarvan men op voorhand al wist dat zij deze nooit konden terugbetalen. Dat het veroorzaken van deze crisis in een groter verband moet worden gezien moge duidelijk zijn. Normaliter is er namelijk geen bankier te vinden die geld uitleent aan mensen waarvan bekend is dat zij dat geld niet kunnen terugbetalen. Dus moest er meer achter zitten. Het kan ook geen toeval zijn dat zowel in Europa als in Amerika zowat tegelijkertijd de regels voor het verstrekken van leningen werden versoepeld. David Rockefeller Dit alles kan worden samengebracht in een toespraak van een van de belangrijkste en rijkste leden van de machtselite, David Rockefeller, welke hij hield in 1991 ten overstaan van de Trilaterale Commissie. Deze luidde als volgt: “Wij zijn dank verschuldigd aan The Washington Post, The New York Times, Time magazine en andere grote publicisten waarvan de directeuren onze vergaderingen (Bilderberg) hebben bijgewoond en hun beloften van discretie bijna 40 jaar hebben geëerbiedigd. Het zou voor ons onmogelijk geweest zijn om ons plan voor de wereld te ontwikkelen, wanneer wij gedurende die jaren onderworpen waren geweest aan het daglicht van de publiciteit. Maar het werk is nu nog meer verfijnd en voorbereid om richting een wereldoverheid te kunnen marcheren. De supernationale soevereiniteit van een intellectuele elite en wereldbankiers is zeker verkieslijk boven die van nationale beslissingen, zoals uitgevoerd in de afgelopen eeuwen” Verder zei hij:“We zitten op de rand van een globale verandering. Al wat we nodig hebben is de juiste belangrijke crisis, en de Naties zullen de “Nieuwe Wereld Orde” accepteren.” Faillissementen Hiermee geeft David Rockefeller duidelijk te kennen dat er op een belangrijke financiële crisis wordt aangestuurd. Die crisis moet zo groot zijn en de gevolgen ervan dermate desastreus dat het voor de elite een ‘appeltje eitje’ wordt om buiten de financiële macht, die ze al bezitten, ook nog de politieke macht te kunnen grijpen. Daarom is de valkuil in 2000 door de elite wagenwijd opengezet door het faciliteren van een enorme vergroting van de leencapaciteit. De Rockefellers, de Rothschild’s en een aantal andere zéér vermogende families bezitten tezamen zoveel financiële power dat zij zo’n operatie eenvoudig kunnen financieren. De hebzucht van de mens en de politici deed de hele westerse wereld met open ogen in deze val lopen, door op onverantwoorde wijze gigantische leningen af te sluiten. Ondertussen zaten de ‘ingewijde’ bankiers zoals Goldman Sachs en JP Morgan ook niet stil en hebben zij op grote schaal die dubieuze leningen met een triple-A strikje eromheen wereldwijd doorverkocht aan andere banken en nietsvermoedende institutionele beleggers als corporaties, verzekeraars, pensioenfondsen e.d. Toen halverwege 2008 uitkwam dat die hele rotzooi niets waard bleek te zijn moesten de banken tientallen miljarden dollars en euro’s afschrijven en keken zij allemaal tegen een dreigend faillissement aan. Om te voorkomen dat het hele monetaire systeem zou instorten moesten de Amerikaanse en Europese overheden de banken van de ondergang redden door ze te nationaliseren of financiële steun te verlenen. Tevens stelde de Federal Reserve en de ECB een paar duizend miljard dollar en euro beschikbaar om de banken te herkapitaliseren QE1,2 en3, LTRO1 en2). Door al deze operaties liepen de toch al te hoge staatsschulden nog verder op en werd nu het punt bereikt dat zelfs landen voor faillissementen kwamen te staan. Die hele mooie staatsobligaties welke als risicovrij kapitaal op de balansen van de banken stonden werden ineens risicovol, zelfs zo risicovol dat er reële kans bestond dat deze niet meer terugbetaald zouden worden. Denk aan Griekenland, Portugal, Ierland, Spanje, Italië Cyprus en zelfs in Frankrijk zijn feitelijk alle banken failliet. In allerijl moesten er noodfondsen worden opgericht om het faillissement van deze landen te voorkomen. Armoede Inmiddels zijn we zover dat de Europese economieën knarsend tot stilstand zijn gekomen. Door de main stream media wordt ons keer op keer voorgehouden dat er een lichte groei aan zit te komen maar telkens blijkt dit niet waar. Politici verklaren de een na de ander dat de crisis in Europa nu werkelijk voorbij is, maar de cijfers laten keer op keer het tegendeel zien. De werkloosheid in Europa neemt schrikbarende vormen aan en de afzonderlijke landen worden economisch kapot bezuinigd om de begrotingstekorten door Brussel goedgekeurd te krijgen. Sociale voorzieningen worden in rap tempo afgebroken, de overheidsuitgaven gaan omlaag, de belastingen omhoog maar toch blijven de staatsschulden onverantwoord stijgen. In Amerika is het van hetzelfde laken een pak. De VS hebben op dit moment een kleine 17 biljoen dollar staatsschuld en tien aparte staten die al zo goed als failliet zijn, waarvan Californië, Arizona, Rhode Island, Michigan en Oregon tot de top vijf behoren. 50 miljoen mensen in de VS zijn dagelijks afhankelijk van voedselhulp en dit aantal is nog steeds groeiende. New World Order nwo2 Maar kennelijk zijn we nog niet murw genoeg om nu al de door David Rockefeller en kornuiten zo gewenste New World Order te accepteren. Hiervoor moet eerst nog het grootste financiële gezwel uit de geschiedenis openbarsten. Dit gezwel bevindt zich in het meest stabiele land van de EU, Duitsland. De grootste bank van Duitsland, de “Deutsche Bank” heeft dat gezwel in zich laten groeien en deze heeft inmiddels een omvang bereikt van 56 duizend miljard euro aan uiterst risicovolle en onvoorspelbare derivaten. Ja u leest het goed, 56 met twaalf nullen. Dat is meer dan 20 keer het jaarlijkse Bruto Nationale Product van Duitsland. Als deze openbarst (en een kleine aanleiding kan al voldoende zijn) dan zal de hele financiële wereld erin meegesleurd worden en een alles vernietigende financiële en monetaire meltdown veroorzaken. Dan zullen het weer de Duitsers zijn die de wereld voor de derde keer in de afgrond doen storten. Misschien was het opzetten van zo’n levensgevaarlijke derivaten constructie wel de ‘belangrijke’ crisis waar David Rockefeller op doelde in zijn toespraak bij de de bilaterale commissie. Intussen zitten de Europese en Amerikaanse burgers gevangen als ratten in de val, die deze ‘elite’ voor hen hebben opgezet en kunnen geen kant meer op. Toeval of niet, de huidige financiële elites zoals de Rothschild’s (Bauer), de Rockefellers (Roggenfelder) de Schiffs, de Lehman’s, Kuhn’s, Sachs, Loeb’s, Warburg en nog anderen zijn allemaal van Duitse afkomst, zitten allemaal in het bankwezen en hebben al ruim twee eeuwen intensief contact met elkaar. Ook is het handig om te weten dat deze elite zowel de Duitsers als de geallieerden hebben gefinancierd in de Eerste en Tweede Wereld Oorlog, met als uitgangspunt “de verliezer betaalt”. Zij zitten dus altijd in een win-win situatie. De tientallen miljoenen doden die dit tot gevolg had werden door deze zich voornaam voordoende maar meedogenloze families op de koop toe genomen. Het is maar dat u het weet.
Posted on: Wed, 28 Aug 2013 19:03:36 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015