De belangstelling voor het werk van Hannah Arendt richt zich begrijpelijk op haar studies die, vanaf haar eerste werk over de oorsprongen van het totalitarisme, de basis leverden voor een nieuwe politiek. We hebben aan haar echter ook te danken geweldige en inzichtelijke beschrijvingen van schrijvers en denkers, met wie zij zich verbonden voelde en waarvan zij er enkele persoonlijk heeft gekend. Als weinig andere filosofen was zij vertrouwd met de grote literaire werken van de oudheid tot in het heden. Hannah Arendt heeft haar opstellen over tijdgenoten uit literatuur, kunst en wetenschap bijeengebracht in een boek dat in 1968 in Amerika verscheen, onder de aan Bertolt Brecht ontleende titel Menschen in finsteren Zeiten (Mensen in duistere tijden). Haar portretten worden niet gebruikt als weerspiegeling van de duisternissen van de twintigste eeuw maar als bewijs dat wij zelfs dan wanneer de tijden het meest duister zijn, het recht hebben op iets opbeurends te hopen. Zij bericht over mannen en vrouwen die in hun leven en in hun werk een dergelijk hoopvol licht hebben laten schijnen. Arendt had een talent om het profiel van iemands persoonlijkheid te schetsen waarin al het essentiële aanwezig was: de mens met zijn eigenaardigheden, het werk, de omstandigheden waaronder het was afgedwongen, wat ervan overbleef, respectievelijk de tijd zou trotseren.
Posted on: Sun, 03 Nov 2013 19:52:11 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015