Delft 10 De spantenvloer. Waar zouden we die situeren? Het eerste plan was het schip uit te stroken op de restaurantvloer. Als we daar mee klaar zouden zijn zou het restaurant overeind worden getrokken. Probleem was dat we dan maar een paar maanden de tijd zouden hebben terwijl de vloer als instrument bereikbaar moest zijn tijdens het opmallen van de spanten van oprichting, de worpen en de stevens. Dus exit restaurantvloer. Uiteindelijk kwamen we terecht op de vloer van de zeilmakerij. Deze mat als ik me goed herinner ongeveer 10 bij 20 meter. Groot genoeg om een derde van de totale lengte van het schip op uit te kunnen zetten. Datzelfde wordt beschreven door David Steel in zijn ‘The Elements and Practice of Naval Architecture’ uit 1805. Dit is het tweede boek (Engels) over scheepsbouw dat uitgebreid beschrijft hoe een spantenvloer in elkaar zit en hoe deze gerelateerd is aan de praktische bouw. Bij dit boek hoort een prachtige map met tekeningen. Het geheel heb ik in facsimile vorm in 2011 gekocht van Sim Comfort die dit boek zo de moeite waard vond dat hij op eigen kosten de productie in gang zette in de verwachting de boeken wel kwijt te raken. Ik hou van dit soort mensen. Steel meldt dat het vrijwel niet voorkwam dat spantenvloeren, vaak gesitueerd op zolderverdiepingen, even groot waren als de schepen die er op uitgeslagen werden. Op zich is het ook niet nodig de totale lengte van het schip op de vloer kwijt te kunnen. De spannendste delen zijn het voor en achterschip. De ontwikkeling in het middenschip zit hem eigenlijk enkel in de kim, de overgang van vlak naar opgaand deel van het schip. Voor de rest kent het middenschip geen dramatische vormontwikkeling. De organisatie om het schip op de vloer op ware grootte uit te stroken zag er iets anders uit dan rondom de glazen tafel. De vloer bestond uit stelcon platen waarop gelakt underlayment was gelegd. Stabiel genoeg om met strooklatten en spijkers in de weer te gaan. Het begin bestond ook nu weer uit het aanbrengen van de referentielijnen en de structuren en lijnen waarvan je zeker was dat deze niet zouden wijzigen. Om deze zichtbaar te houden werd er een gleuf gefreesd waarin gekleurd electriciteits draad werd ingelaten en vastgelijmd waarbij de referentielijnen zwart waren. Daarna werden de profielen van de voorsteven en achtersteven op de vloer gezet, in groen, samen met het profiel van de binnensponning. Toen dat gedaan was kon het eigenlijke werk beginnen.
Posted on: Sat, 13 Jul 2013 08:38:58 +0000