En çok 'davetsiz misafirleri' sevdim ben hayatımda. ve 'kokuları' kazıdım hafızama. Sorgulamadım hikayelerin 'neresinde' olduğumu. Çünkü bildim hep yerimi; bildim ki hayat anlardan ibaretti. Ve tadını damağımda bırakan birer 'rüyaydı' anlar. Sorgu anlamsızdı; çünkü zamanı gelen olurdu... Herşey ve herkes zamanını beklerdi. 'kendini oldururdu' zamanı gelen. 'tesadüf' diye bişey yoktu. Özenle seçilip gönderilmiştik birbirlerimizin hayatlarına... Teşekkürler olsun hayatın mucizelerine.....
Posted on: Thu, 26 Sep 2013 22:15:29 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015