Gemeentelijke samenwerking 25 JUNI 2011 - De huidige regering is voortdurend bezig om te bezuinigen ten koste van provincies en gemeenten. Over een paar jaar is de landelijke overheid een stuk kleiner en wordt daardoor goedkoper - is de bedoeling. Dan zouden we dus minder belasting hoeven te betalen aan de landelijke overheid. Electoraal gezien is dat heel gunstig want er is in Nederland een sfeer ontstaan waarbij het de overheid bijna kwalijk genomen wordt dat er belasting opgelegd wordt. De afslanking van de landelijke overheid gaat vergezeld van het naar zogeheten lagere overheden -waaronder de gemeenten- doorschuiven van taken die verricht moeten worden met een kleiner budget. De gemeenten kunnen efficiënter werken is de aanname. Voor een aantal taken is dat zeker waar maar zonder extra geld wordt dat voor de gemeentelijke organisaties toch behoorlijk moeilijk. Door al die nieuwe taken moet er op velerlei terreinen deskundigheid worden opgebouwd of ingekocht. De gedachte dat niet iedere gemeente dat op zichzelf moet doen leidt ertoe dat gemeenten gaan zoeken naar allerlei vormen van samenwerking om efficiënter te kunnen werken. Met efficiënter wordt dan vooral bedoeld: meer doen met minder geld. Betrokkenheid en herkenbaarheid Om dat voor elkaar te krijgen gaat het niet alleen over geld, we hebben de betrokkenheid en inzet van burgers nodig. Bijvoorbeeld de leden van een voetbalclub zijn soms in staat zijn om een sportpark goedkoper te beheren dan de gemeente. Of een dorpsvereniging kan een aantal zaken in een dorp goed organiseren omdat de inwoners zich bij het wel een wee van het dorp betrokken voelen. De brandweer kan vrijwilligers vinden omdat die mensen zich nuttig willen maken voor hun omgeving. Het koesteren van die betrokkenheid is een belangrijke voorwaarde om te komen tot een succesvolle samenwerking tussen dorpen, verenigingen en gemeenten en zo taken goedkoper uit te voeren. Dat vraagt om herkenbare gemeenten, gemeenten die zelf dicht bij de burger staan. Dat zou dus het eerste uitgangspunt moeten zijn als je het hebt over samenwerking. Vlug! Snel! Haast! In Grave was op 10 juni een groot aantal leden van de gemeenteraden van het Land van Cuijk bij elkaar om voor de zoveelste keer te praten over samenwerking. Na een rommelige discussie was de tijd op en moest er een manifest ondertekend worden. De meerderheid van de aanwezige fractievoorzitters deed dat dan ook. De haast die sommigen hadden om uit spreken dat er moet worden samengewerkt - en wel op de meest adequate, verregaande manier - leidde ertoe dat te veel boven de markt bleef hangen waar de samenwerking uiteindelijk toe moet leiden. De verschillende verwachtingen hebben eerder al tot stagnering van het proces geleid, daar is wezenlijk niets aan veranderd tijdens die bijeenkomst. Wel werden er, zonder de gevolgen daarvan voldoende te bespreken of af te wegen, nog snel even wat beleidsterreinen genoemd waarop zou moeten worden samengewerkt. Daarnaast werd er nogal makkelijk voorbij gegaan aan het feit dat de gemeente werkgever is. De ambtenaren hebben recht op een zorgvuldige procedure. Op geen enkele manier is duidelijk dat het tijdpad dat aan het manifest werd toegevoegd een reëel en zorgvuldig tijdpad is. Zodat ook daardoor een kink in de kabel kan komen. Regiegroep vs colleges Dat er moet worden samengewerkt wordt eigenlijk door iedereen onderschreven. Ook Samen Welzijn is daar van overtuigd. Maar om snel even een handtekening te zetten, niet gehinderd door kennis en inzicht in de gevolgen van je besluit, gaat ons te ver. Ter plekke werd ook nog even bedacht dat er een regiegroep moet komen bestaande uit een lid van iedere gemeenteraad in het Land van Cuijk. Eén persoon per gemeenteraad terwijl die raden nog niet hebben uitgesproken welke vorm de samenwerking moet krijgen? De raad van Grave is blijkens de berichtgeving uit “De Gelderlander” nog niet erg eensgezind. De raad van Boxmeer heeft voor een deel wel en voor een deel niet het manifest onderschreven. Bovendien is het gewoon een taak van de colleges van B&W om dit soort processen vorm te geven. De colleges hebben opdracht gekregen om iedere maand (of was het nu om de drie maanden?) verslag te doen al is niet geheel duidelijk aan wie. Nu lijkt het er sterk op dat een regiegroep is bedacht omdat de colleges worden gewantrouwd of onbekwaam geacht. Als oppositiegroepering zijn wij er altijd toe bereid in onze gemeente het college op een gezonde manier te wantrouwen maar dat het wantrouwen zich zo zou manifesteren in het Land van Cuijk hadden wij nooit gedacht. Het samenwerkingsproces zou ermee gediend zijn als dat wantrouwen werd weggenomen. Stap voor stap Het ligt voor de hand dat die regiegroep er een zware dobber aan zal hebben om het proces van groeiende samenwerking te begeleiden. Om de regiegroep te laten functioneren zal er veel (ambtelijke) tijd in gaan zitten met als resultaat dat men wellicht de colleges in de wielen gaat rijden. Laten we in plaats van de tijd in een regiegroep te stoppen eerst maar eens vaststellen hoe we de betrokkenheid van de burger bij het gemeentelijke reilen en zeilen kunnen borgen. Voor Samen Welzijn is het duidelijk dat we daarom moeten uitspreken dat de autonomie van de gemeenten die dat willen nastreven, moet passen in de samenwerking. Als daaraan is voldaan kunnen we stap voor stap de weg van de samenwerking op. Stap voor stap omdat we rekening moeten houden met veel belangen en omdat zich dan een reëel tijdpad zal aftekenen. Pas dan zullen we een datum kunnen en moeten noemen waarop de gemeenten elkaar duidelijkheid gaan geven.
Posted on: Mon, 05 Aug 2013 16:49:54 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015