Hekaye #İriAdam Silahı düz alnımın ortasına diremişdi, iri adam. Silaha baxdıqça gözlerim cepleşirdi. Silah, teze ve temiz görünürdü. İlk defe idi bir silahı bu derece yaxından görürdüm, belke de sonuncusu idi. Silahı daha sert şekilde alnıma direyib, pul istedı, esebi şekilde. Çox tedirgin görsenirdı, menden ferqli olaraq, tez tez sağa sola baxırdı. Belke de, silah boş idi. İller evvel müellimemin dediyi bir söz yadıma düşdü : "Dolu silah bir neferi, boş silah iki neferi qorxudur" Tebii ki, bu anda bu riski gôze ala bilmezdim. Eksi teqdirde heyatımla ödeye bilerdim. Amma yene de fıkırlerim bu an ücün normal sayılmazdı. Amma ya silah boşdusa? Lap tutaqki, boşdu, yene şansım yox idi, Adam menden hem hündür, hem de canlı idı. Tek ümüdüm, kimsenin şiddetli ehtiyacını ödemek ücün, bu dar qaranlıq ara küceye girmesiydi. Nesere alsaq ki gece saat 3 dü bu ehtimalda sifıra düşür. Gecenin bu vaxtı kim bura gelerki, mende başqa. İri adam silahı alnıma, berkidib dedi: -Bu deqiqe pulları vermesen, beynini yere dağıtmalı olacam. Sözler evvelceden hazırlanmışa oxşuyurdu. Bu da silahın boş olmasına bir işare ola bilerdi. Silahı sol eline alıb, sağ ovucunun terini tozlu şalvarına sildi. Silahı tutuşundan solaxay olmadığını anladım. Eyni hissleri gecirdiyimize adım kimi emin idim. Qorxunu gözlerinden oxumaq mümkün idi. Yene de risk elemedim, belke de, bardakı axırıncı piveni qıza yox özüm alıb, icseydim, bu cesareti özümde tapardım. Amma yox o qeder oğlanın icinde gelib menim masamda oturmuşdu. Ona deyerdi. Fikirlerim nedese bu an ölümden yayınırdı. Düşünmeyim gerek en vacib şey ölümken, onu gözardı edirdim. Bu da iri adamı esebıleşdırırdı. Özünden cıxmışcasına, sağ elini yaxamdan tutdu. -Tez pulları ver. Ciblerimin astarını çöle çıxardaraq, boş olduqlarını gösterdim. -Bax dostum, indice en son pulumu barda qoyub gelmişem. İnan ki olsa vererdim. Heyatımdan deyerli deyilki. -Onda telefonunu ver. Tez ol. -Men telefon îşletmirem. İri adamın bütün sifet mimıkası deyişdi. Esebınden neyneyeceyini bilmirdi, sanki. Silahı qaldırıb arxasıyla, düz burnumun üstüne endirdı. Zerbe meni yere yıxdı. İri adam, bir nece saniye mene baxıb, geriye doğru qacmağa başladı. Başımı soyuq betona direyib, uzandım. - Yaxşı ki silah, sol elinde idi.) Yerden başımı qaldıranda, burnumdan, arda arda qan damcıları yere düşdü. Damcılar yere düşüb yayılırdılar. Möhteşem bir menzere ıdi. Yaxışa yuxardan aşağı baxmaq kimi idi. Damçılar uzaqlaşdıqca, kicılirdi. Elimi burnuma tutub, eve teref getdım. Haa bu arada silah boş idi. Silahı qaldırıb meni vuranda, sılahın makarının olmadığını gördüm, amma artıq çox gec idi. B.Cons
Posted on: Fri, 26 Jul 2013 20:10:11 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015