Her gün aynı yollardan geçerler,adımlar bazen yavaş kimi zaman da hızlı, Bakarlar sadece;konuşmak isterler ama tanımıyorlardır; kimseyi, yutkunurlar sadece... Gözlerinin içindeki hüzün, bazılarının esnerken gülümseme olarak gözlerine yansır... Belki de kalplerini yerinden oynatacak bir şeyler ararlar iç dünyalarında... Sevdalarında mutsuz olduklarını düşünürler belki de. Belkide bir rüyayı gerçekleştirmek isterlerken belirsizlik içinde bulurlar kendilerini.... Belkide hayatlarında , mantıklı bir tek öğüde bile kulak asmamışlardır.... Demet demet, dolu, dolu olan duyguları yaşamak istemişlerdir belki de. Ama yarım kalmıştır yaşanası,yaşanmak istenesi duygular... Şanssız olduklarını,yağan yağmurda bile ıslanamadıklarını düşünmüşlerdir zaman zaman... Bazen de bilemediklerini soramamışlardır, ya da bilmediklerini öğrenmek onurlarına dokunumuştur, her nedense... Belki de bildikleri halde konuşamamışlardır bile..... ****************************************************** Aslında yaşıyor olmamız bile , nefes alıp vermekten çok daha büyük bir çaba gerektiriyor.... Deneyelim ve uzaklaşalım ufak dozdaki sarsılışlardan........ *******Sibl********
Posted on: Sun, 22 Sep 2013 09:19:20 +0000