Hiç kimse çare bulamadı şu yürek yakan ayrılıklara, Ne ömürler her geçen mevsimlerde solmuş, Bir yalnızlık ele geçirmiş bedenimizi diller sustururmaya mecbur bırakılmış, Hüzün yağmuru yağmış yokluğunda yüreklere çaresizlikte ıslanmaya bırakılmış umutlar, En güzel hayaller gece yarısının karanlıklarına gömülmüş, Sevgi sözcükleri esen ayrılık rüzgarlarıyla bir toz misalih savrulmuş mavi göklere, Hayal kırıklıkları bir cam gibi parçalanıp kanattıkça kanatmış sevda dolu yürekleri, Aşk denilen bu şeritte galiba biz ters yönden gitmişiz. Bitiremedik kaderle eksik kalmış hesabımızı, Dinletemedik gönlümüze söz geçiremedik ki, Avunamadık bir türlü avutamadık yenik düştük özlemlerimize, Dilimizden bir türlü düşüremedik ismini, Olmadı beceremedik bir türlü yer edindiremedik ki alfabemizde unutmak denilen o kelimeyi, Bu sevda denilen sınavı veremedik hep ikmale kaldık, Döndüremedik bir türlü yangınların ortasına giden yüreğimizi, Saptıramadık uçuruma yol almış giden düşlerimizi, İnandıramadık ki kalbimizi bir başka seven kalbi koyamadık gidenin yerine. Ne kadar tutsak ta dayansak ta engel olamadık gözlerimizden süzülen yaşlara, Susturamadık haykırışlarımızı kesemedik bir türlü içten hıçkırıklarımızı, Kalp kırmayı incitmeyi tutamadık şu dilimizde, Her gün güneş gibi doğan yakıcı hasretle kavrulmaya müdahale edemedik, Biz sevgiyi ömürlük bildik, Senle başlar senle biter dedik, Biz başımızı bir defa yaslayacak omuz değil, Bir ömür yan yana beraber sevgimiz yaşayarak ölmek istedik.
Posted on: Tue, 23 Jul 2013 20:08:19 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015