© I Wont Last A Day Without You #pinoylovestories #romance #fantasy #comedy #drama #action #suspense #love #hope #desire Chapter Three Biglang natakot si Fredrick at tumakbo papalabas ng quarters ni Mang Karding. He almost runs out of breath from what he saw. He couldnt believe his eyes, neither the figure sitting on the bed. He put his hand on his heart to see if he is alive. He felt his own heartbeat. He thought to himself... What a relief. He closes his eyes so that he gathers his thoughts together, but when he opens it... Mang Kardings face was looking at him. He couldnt bear to look at him. The sight of him is just enough to make your skin crawl. He tried to close his eyes and when he opens it again... Mang Karding face looks more scarier than the first time he glances at it. Mang Karding, please dont do this to me. I beg you. Plead Fredrick. And then as if a cold freezing air blows on his face and whispers... I beg you... SH**! It frighten the hell out of him. Dali-daling tumakbo si Fredrick sa loob ng kusina. Hiningal-hingal siya habang nakasandal sa likod ng pintuan. He pinches himself to see if he is only dreaming, but instead of feeling his own fingers... Another set of fingers touches his arm. MANANG GLORIA! Dali-daling sumipot si manang Gloria kay Fredrick. ANO? Anong nangyayari? Manang Gloria was surprised to see him home, when he should be at his work. Anong ginagawa nyo po dito sir? Ahem! He clears his throat and starts to fix his composure. Pilit na kinakalimutan ang mukha ni mang Karding. Okay lang po ba kayo sir? Why? Kase parang nakakita kayo ng Multo. Multo? Asan? Tumaas ang kilay ni manang Gloria...Naprapraning na ba itong amo ko? Tanong nito sa kanyang sarili. By the way, Kilala ninyo po ba ito? Ipinakita ni Fredrick ang picture na natuklasan niya sa quarter ni mang Karding. Hindi po sir. Sabay titig sa picture. Pero... Pero ano? Kamukha ni mang Karding ang batang ito. Read the back. Binasa ni Manang Gloria ang nakasulat sa likod ng picture at nanlaki ang mga mata nito. May itinatago palang sekreto si mang Karding. Huwag kang maingay baka may makarinig sainyo. Sino naman? Pabirong sabi ni Manang Gloria. O, iyan isisigaw ko pa. MANG KAR---- Biglang tinakpan ni Fredrick ang bunganga ni manang Gloria. Natatakot siya na baka makita niya ulit ang figure ni mang Karding. Tumalon sa takot si Fredrick ng marinig niya ang ring ng kanyang cellphone. Tumingin lang sa kanya si manang Gloria. Sir, yan ang napapala ninyo kapag sobra kayong uminom ng coffee. Pabirong sabi ni manang Gloria. Hello. Hi sir, the priest says he would be honored to do the service for you today. Should I give him the cemetery address? Sure. Tell him that . I will be on my way then. Im going to give the funeral home a call now. Pagkatapos niyang makipag-usap sa funeral home ay dumeretso siya sa cemetery. Doon habang nag-iintay ay nag-iisip si Fredrick. May anak si mang Karding at hindi man lang niya sinabi sakin? Anong gagawin ko? Dinukot niya ang picture sa kanyang bulsa at tiningnan niya ulit ito. For the first time ay mas napansin niya ang pagkakahawig nito kay mang Karding. Maamo ang mukha at maganda ang tawa, gaya ng kanyang pumanaw na tatay. All of a sudden a breeze passes through and nakaramdan na naman si Fredrick ng lamig. He knows that sign. Then suddenly he hears a voice whispering to him... Fredrick... Umikot ang paningin ni Fredrick, making sure na wala sa paligiran niya si mang Karding. And then... Fredrick... Pinikit niya ang kanyang mga mata para makapag-concentrate. This time the voice seems to be louder. FREDRICK... Stop it. Plead Fredrick. Hindi parin niya binubuksan ang kanyang mga mata. Dahil ayaw niyang makita ang sira at duguang mukha ni mang Karding. I need your help. STOP IT! Sigaw ni Fredrick habang ang pari ay nakatingin sa nakatingin sa kanya. Are you okay okay iho? Dumilat ang kanyang mga mata at nagmasid sa paligid. Narinig nyo po ba yun father? Ang alin? Boses? Tanong ng pari. The priest just clears his throat and raised his eyebrows. Should we start? Y-yes father. Muling tumingin sa paligid si Fredrick at napansin niya na nakaprepare na ang coffin ni mang Karding. Fredrick was debating if he should leave the picture with him or keep it with him. Puntahan mo si Lucille. Nagulat ulit si Fredrick at nagsimula itong nagtakip ng tenga. Habang nagsesermon ang pari ay napansin niya si Fredrick na nakatakip ng tenga. Hindi niya tuloy alam kung ano ang gagawin pero titigil sana siya ay bigla siyang sinenyasan ni Fredrick na ituloy niya ang sermon. Gusto nang matapos ni Fredrick ang sermon ng mga sandaling iyon. Feeling niya parang mas lumalakas ang boses ni mang Karding. Pilit niya itong ini-ignore. Sir. Sir? Huh? Binuksan ni Fredrick ang kanyang mga mata. Last wish po sir? Anong last wish? Gusto niyo po bang makita ang bangkay bago namin ito ibaba. NO! I mean, Ive seen enough for today. Im sorry. Its okay, you can bring him down. Sige po sir. Sa tingin palang ng mama ay parang nasisiraan siya ng ulo. Hindi na lang niya ito pinansin. All he wants is for this to end. He had enough for today. Pinilit niyang mag-contrate pagbalik niya sa trabaho. There were lots of voicemail for him. He listens to it one by one, but he could not focus himself. He called his secretary to ask about the paperworks he needed. Ang sabi nito ay ready na ang lahat. Pinatawag niya rin ang insurance niya regarding his totaled car. Since bago pa ito ay pinalitan na lang ito ng eksaktong year. Lahat daw ng nasa loob ng sasakyan ay maaring makuha sa San Antonio Police Department. Tiningnan muna niya ang mga papeles bago niya dalhin ito sa police. Tumawag siya kay manang Gloria at inutusan niyang maghanap ng papel na may pirma si mang Karding. Wala pang sandali ay tinawagan na siya ni manang Gloria at ipinaalam na may sulat na nakalaan para sa kanya. Dali-dali siyang pumunta ng bahay para kunin ito at dumeretso siya sa San Antonio Police Department. Bago siya bumaba ng kanyang kotse ay binasa niya muna ang sulat ni mang Karding para sa kanya. Dear Fredrick, Pasensya ka na kung nag-iwan ako ng sulat sa iyo. Mayroon kase akong sekreto na hindi alam ng iba. May anak ako at ang pangalan niya ay Lucille Ignacio. Nalaman ko lang ito dahil sa kanyang ina. Since sumama ito sa ibang lalaki at iniwan si Lucille sa isang pamilya sa San Antonio. Alam kong ilang beses na akong laging nahuhuli sa pagsundo saiyo. Lalo na kapag tapos na ang hearing mo. Patawarin mo sana ako. Para naring kitang anak. Nangako sa papa mo na hindi kita pababayaan. I hope huwag dumating ang sandaling iyon. Kung mapunta man ako sa langit, I hope dumating yung araw na maging settle ka na. Balang araw may babaing darating na nakalaan para lang saiyo. Yan ang pangarap ko para saiyo. Tatay Karding Napaiyak naman si Fredrick sa sulat ni mang Karding. Natatandaan niya ang mga sandali kapag naiinis siya kapag ito ay nalalate ng husto sa pagsundo sa kanya. Kung alam lang niya ang totoo baka buhay pa siguro si mang Karding. Nang dahil dun ay nagpasya siyang tulungan ang anak ni mang Karding na si Lucille. Pagkatapos niyang makuha ang lahat ng kailangan niya sa police ay nag-rent siya ng room sa isang hotel sa San Antonio. Sabi niya sa isip niya ay makakatulog na rin siyang a wakas dahil atleast ngayon alam na niya ang hinihiling ni mang Karding. Bandang alas dos ng magising siya sa lamig. Akala niya ay ang airconditioner ng hotel. Sa sobrang antok ay hindi niya masyadong maidilat ang kanyang mga mata. Pinipilit niyang hilain ang kumot pero hindi niya ito maabot. Bigla na lang may kumalabit sa kanya at inabot ang kumot. AHHH! Nakita niyang nakatungo si mang Karding sa kanyang harapan. Bigla siyang napaupo at nagtakip ng kumot. Mang Karding hindi nyo po ba ako lulubayan? Takot na tanong ni Fredrick habang nakatakip sa kumot. Walang sumasagot kaya ibinaba niya ng kaunti ang kumot pero ng tumingin siya sa banyo ay nakita niyang nakaupo si mang karding sa inodoro. For real? Tanong ni Fredrick.
Posted on: Sat, 30 Aug 2014 04:48:43 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015