Iako je La Paz najviši grad na svetu, odnosno smešten na najvećoj nadmorskoj visini od 3.600 metara, do njega se zapravo dolazi silazeći. Alti Plano ogromna visoravan usred Anda, kao da propada u veliki usek, i baš na tom mestu smestio se grad La Paz. Kako se nije mogao više širiti njegov produžetak nastao je na visoravni El Alto. Zbog fizičke odvojenosti to su u stvari dva milionska grada La Paz i El Alto. To je najveće divlje naselje na svetu gde se procenjuje da živi oko milion stanovnika. El Alto je nepregledno naselje u kojem nema ulica, kanalizacije, vodovoda, struje. Ovaj grad na visoravni je grad blizanac sa glavnim gradom, od koga ga deli samo 20 kilometara, i to je naselje sa najbržim porastom stanovništva na svetu. I ako ste na neverovatnoj visini, La Paz sa svih strana okružuju strme planine i visoki snežni vrhovi Kordiljera, koji se nalaze na nadmorskoj visini i do 6.400 metara. Zbog takvog položaja taj deo Bolivije je izolovan od ostatka sveta, pa i stanovništvo kao da je iz nekog drugog prostora i vremena. Dok se spuštamo prema gradu naš novi vodič Bolivijac Rikardo nam objašnjava istorijat zemlje, privrednu i socijalnu sliku Bolivije i La Paza. Za celu Boliviju karakterističan je kontrast siromaštva i bogatstva, jedinu zemlju Latinske Amerike koja pored Paragvaja nema izlaz na more, stisnutu između Anda i Kordiljera. Poznavaoci Latinske Amerike kažu za Boliviju da zemlja liči na "magarca koji sedi na zlatu", jer je Bolivija zemlja s najnižim standardom, a najbogatija zemlja kada je reč o rudnom bogatstvu i nafti. Bolivijski rudnici srebra Potasi, koje je pet vekova eksploatisala španska kruna, bili su fundament širenja ove dinastije celim kontinentom. Danas Bolivija ima prirodno bogatstvo u rudnicima kalaja, rezervama rude gvožđa, olova, magnezijuma, i druga je zemlja po rezervama nafte u svetu. Ovaj kontrast između bogatstva zemlje i siromaštva paradoksalan je i zbog toga što Bolivija uvozi benzin, jer ne poseduje vlastita postrojenja za preradu nafte. Rikardo nam dalje objašnjava da je Bolivija jedina zemlja na južnoameričkom kontinentu, u kojoj su indijanski domoroci iz plemena Ajamara i Kečua (potomci Inka), dominantna većina stanovništva zemlje, koja čini oko 70 % stanovništva, dok ostatak čine Mestici (mešanci Indijanaca i belaca), i 15 % doseljeni belci, među kojima ima najviše Španaca, ali ima dosta i Nemaca, slovenskih naroda (Čeha i Poljaka) i ostalih Evropljana. Zbog toga je to zemlja koja drži do svog indijanskog porekla, ne samo zbog davne Inka prošlosti već i zbog novog doba. Bolivija je dobila ime po čuvenom vojskovođi i oslobodiocu cele Latinske Amerike od španskog kolonijalizma Simonu Bolivaru. U La Pazu je na najlepšem gradskom trgu "Plaza de Los Armas"(Vojni trg), postavljena statua s likom Simona Bolivara, kao simbola indijanskog oslobođenja i republikanske vlasti. Stižemo u centar La Paza i smeštamo se u hotel "Presidente" koji je jedna od najviših zgrada u centru grada. Naša soba je na desetom spratu i pošto smo se smestili i popili čaj od koke koji nas je osvežio, krenuli smo u obilazak grada autobusom. Žalim se Koni da primećujem da mi je ovde otežano disanje, i da mi srce malo jače lupa, pa da u tom slučaju ima obzira, i vodi računa da na ovim visinama ne forsira previše jaku dozu "čaka, čaka" eliksira. Obećava mi da će biti pažljiva, ali da i dobra gusta pileća čorba, koju će mi naručiti za večeru, pomaže protiv visinske bolesti. Trg Pedro Domingo Muriljo nosi naziv po čoveku koji je odigrao ključnu ulogu u nezavisnosti Bolivije, organizovanjem 1809. godine prve pobune, koja je 1825. dovela do nezavisnosti. Njegova statua nalazi se u La Pazu u sredini trga, koji je po njemu dobio ime. El Prado je glavna avenija grada i prostire se od trga Estudijante do Plaza San Fransisko. Celom dužinom uporedo ređaju se moderne građevine od stakla, stare kolonijalne zgrade i ulične tezge. Ovo je žila kucavica grada gde se susreće lokalno sanovništvo grada Pakunos, kako u tradicionalnoj odeći, tako i u modernim poslovnim odelima, gde se može steći utisak o autentičnom životu La Paza. Čitav grad sa specifičnim ulicama i mnogobrojnim primamljivim, čak može se reći i bizarnim pijacama, zadržao je izvesnu rustičnu atmosferu. La Paz ima više vidikovaca sa kojih se pruža pogled na ceo grad. Park Mirador, Park Laikakota, sa pogledom od 360 stepeni, Mirador Kili Kiki, Miradorov Montikulo. Trg San Fransisko je preplavljen narodom, a na trgu je impresivna katedrala koju posećujemo, datira još iz 1549. godine, i smatra se jednom od najlepših primera španske kolonijalne arhitekture. Trg Muriljo dobio je naziv po Pedru Domingu Murilju, koji je odigrao ključnu ulogu u nezavisnosti Bolivije i 1809. organizovao prvu pravu pobunu koja je 1925. dovela do nezavisnosti Bolivije. Njegova statua nalazi se u sredini trga a ispod statue nalaze se skulpture koje su nekada važile za četiri ključna elementa za sveopšti napredak Bolivije: vojnik kao simbol jedinstva, lav kao simbol moći, anđeo simbol slave, i simbol slobode - ženska figura koja u ruci drži štit. Na trgu se nalazi mnoštvo naroda a na klupi primećujem nekoliko debeljuškastih, loptastih žena umotanih u šarene marame, i još šarenije široke haljine; i dok kamerom prelazim oko celog trga, jednu od njih koja se smeška, umiram, zadržavam u gro planu, i završavam taj blok snimanja. Ovaj trg je pun golubova s kojima se prolaznici, bake i deke, koji tu na klupi sede sa decom i unučićima, zabavljaju hraneći ih. Nedaleko od našeg hotela "Presidente" Koni i ja koristimo priliku da s našim prijateljima Austrijancima obiđemo pijacu koja se zove "Veštičija pijaca". Veštičija pijaca je u stvari jedan niz starih, niskih kaldrmisanih ulica u kojima su jedna pored drugih poređane tezge gde se prodaje najrazličitija roba; začini, gušteri i zmije u teglama sa alkoholom, različiti eliksiri, sasušeni slepi miševi i fetus od lame, koju Indijanci ugrađuju u temelje svojih kuća. Koku možete na pijaci oficijelno kupiti u sasušenom listu po vrlo povoljnoj ceni i Bolivija je najveći proizvođač koke u Latinskoj Americi, a čaj od koke se po restoranima služi kao i ostali napici. Domoroci koku žvaću jer se smatra da supstance koje sadrži koka olakšavaju kretanje u razređenom vazduhu. Večera u restoranu na poslednjem spratu hotela je pravo uživanje, jer ispred i ispod sebe imate dubok i širok pogled na svetlom obasjan grad, sa kućama koje kao da vise i svetle po okolnim brdašcima, što stvara fantastičan pogled na La Paz noću. Pišemo za stolom razglednice koje ćemo da pošaljemo za Austriju i Srbiju (tada Jugoslaviju), i na jednoj od njih imam istu sliku grada noću, koju i ja posmatram. Sutradan na deset kilometara od centra La Paza obilazimo neobičnu atrakciju grada "Mesečevu dolinu" (Valle se la luna). To je mesto koje se nalazi na jednom visokom platou, na potezu čudnih stenovitih formacija koje su vetrovima, kišom i snegom stotinama godina oblikovane u fantastična kupasta uzdignuća, koja podsećaju na Mesečev pejsaž usred pustinje. Ovaj lokalitet ima svoju mikroklimu koja odgovara pustinjskoj, pa se među stenama mogu videti i kaktusi. Ovaj lokalitet predstavlja pravu atrakciju grada, a sa njega puca pogled na najviši teren za golf na svetu i gradsku bogatašku četvrt. U toku dana obišli smo nekoliko muzeja među kojima Muzej muzičkih instrumenata naroda Anda. Muzika domaćih Indijanaca je melodična i pitka, i ona danas predstavlja spoj španske i autentične muzike domaćih Indijanaca; kao što je i spoj jedne i druge kulture, što je dovelo do bogatstva muzičkih instrumenata na kojima se prezentuje latinoamerička muzika. Tog poslednjeg dana boravka u La Pazu, obišli smo i arheološki muzej Tiahunacu Museum i Muriljovu kuću (Casa de Murillo) u kojoj su prikazani enterijer i predmeti iz bogatih kuća 18. i 19. veka. Ujutro smo iz La Paza poleteli za Buenos Ajres, "Pariz Južne Amerike" i posle nezaboravnih doživljaja, puni utisaka napustili carstvo i postojbinu Inka, i veliku nadmorsku visinu koja je krov sveta.
Posted on: Sun, 04 Aug 2013 21:02:51 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015