Iedere baby die in Nederland wordt geboren en aangegeven, krijgt via de ouders automatisch een oproep voor deelname aan het Rijksvaccinatieprogramma. Alle begeleidende voorlichting ademt de sfeer van ‘vaccinaties zijn veilig en effectief’ en de ‘bijwerkingen’ genoemd in brochures en documenten klinken dan ook steeds verbazend onschuldig. Niettemin betekent iedere vaccinatie dat de ontvanger wordt geïnjecteerd met een ziekte. En dat is een onnatuurlijke handeling die altijd gevolgen heeft. Waarom is de gezondheid van het individu ineens een zaak van de overheid? Waarom geven zoveel mensen de verantwoordelijkheid over de eigen gezondheid en die van hun kinderen zo gemakkelijk uit handen? Zijn het de angstscenario’s vroeger over polio, in 2009 over de Mexicaanse griep en nu in 2013 over de mazelen waardoor de motivaties van ouders om hun kinderen aan deze ‘standaardprocedure’ over te leveren, eerder emotioneel dan rationeel zijn? “Ik wil niet dat mijn kind polio krijgt!”, “Als ’t slecht was, zou onze overheid het toch niet aanbieden?” en “Iedereen doet ‘t.” Logica? Omdat we willen dat onze kinderen gezond zijn en blijven, laten we hen volspuiten met de verwekkers van ziekten die we juist niet willen dat ze krijgen. Hoe logisch is dat? En nog veel belangrijker: hoe veilig is dat? Is vaccinatie niet ‘de regie van de angst’? Iemand in angst kan vluchten of vechten, maar niet rationeel en rustig nadenken. Waarom worden we in de media aan de lopende band bang gemaakt voor SARS, vogelgriep, Mexicaanse griep, bof, mazelen en kinkhoest? Deze laatste zijn normale kinderziekten die de meeste ouderen onder ons als kind allemaal gewoon hebben gehad. De rij griezelverhalen om ons aan de vaccins te krijgen is eindeloos. Waarom vertellen de betrokken instanties nooit spontaan aan ouders dat vaccins naast de bedoelde ziekteverwekker(s) ook vol zitten met onbekende besmettingen, vreemd DNA en RNA, giftige metalen en andere gevaarlijke stoffen? En waarom krijgen ouders niet tegelijk met de oproep de productinformatie aangeboden zodat ze een werkelijk afgewogen beslissing kunnen nemen? Want alleen na het lezen van de informatie voor artsen weten ze wat ze bij hun baby wel, of juist niet willen laten inspuiten! Om het voor ouders gemakkelijk te maken, heb ik het document ‘RVP-vaccins en inhoudsstoffen’ samengesteld. Dit is een overzicht van informatie over ieder RVP-vaccin: ziekteverwekkers, cultuurbodems, adjuvantia, chemicaliën, etc, en hier te vinden. Kunnen we zeker weten dat, zoals de propaganda vertelt, vaccinatie bijdraagt aan de gezondheid van kinderen? Iets wat mij altijd hogelijk verbaast, is dat de goedkeuring van een vaccin door de European Medicines Agency (EMA) en door de Nederlandse Gezondheidsraad, in feite drijft op de uitkomsten van studies door de producent zelf uitgevoerd en/of gefinancierd. En verder, dat bij het testen van het desbetreffende vaccin, het placebo óf een ander vaccin is, óf een oplossing met daarin de adjuvantia (giftige hulpstoffen), maar nooit een neutrale zoutoplossing. Dat is een zekere manier om je vaccin geflatteerd uit de test te laten komen, de negatieve effecten van je ‘placebo’ zijn dan immers natuurlijk ook een legio! In de afgelopen jaren is het aantal vaccins flink toegenomen, terwijl de realiteit laat zien dat er nu meer dikke kinderen, en meer kinderen met ADHD-klachten en leermoeilijkheden zijn dan ooit tevoren. Vermoedelijk zijn daarvoor meer aanleidingen dan alleen vaccinatie, want ziekte heeft nooit één enkele oorzaak, maar het blijft opvallend. Vooral omdat uit een Duitse televisie-uitzending (Franse versie op 26 oktober 2010) over cijfers van een studie van het Robert Koch Instituut onder 18.000 kinderen blijkt dat ongevaccineerde kinderen het meest gezond zijn. Psychisch trauma Waar niemand bij stilstaat, is dat vaccinatie de essentiële vertrouwensband tussen moeder en kind beschadigt. Want wie houdt de baby vast tijdens de injectie(s)? Juist: meestal de moeder. De boodschap die met de pijn van de vaccinatienaald bij de baby binnenkomt is: “Mijn moeder beschermt mij niet.” En zo besluiten kinderen onderbewust dat ze hun moeder nooit meer blindelings kunnen vertrouwen. Naast lichamelijke schade, betekent vaccinatie daarom ook een emotioneel, psychisch en sociaal trauma, met grote gevolgen. Vaccins – wat zit erin? Om te beginnen het belangrijkste, maar zeker niet het enige: de bedoelde ziektekiemen. De meeste ouders (en vaak ook artsen) denken niet veel verder. Die ziektekiemen worden gekweekt op cultuurbodems zoals bevruchte kippeneieren (griep), cellen van geaborteerde baby’s (rode hond), kankercellen van honden en mensen (de nieuwste griepvaccins), niercellen van apen (polio), of in substanties die genetisch zijn gemanipuleerd vanuit nachtuiltjes en schimmels (HPV). Bevat een vaccin meer stammen van dezelfde of van verschillende ziektekiemen dan is iedere stam daarvan apart gekweekt in een eigen cultuurbodem, en iedere stam brengt daardoor zijn eigen portie vervuilingen mee in de eindcombinatie. Die wordt wel ‘gezuiverd’, maar dat is lang niet afdoende. Goede voorbeelden daarvan zijn het kankerverwekkende apenvirus SV40 en het cytomegalovirus (een soort super herpes stealth virus) in de poliovaccins. De SV40-stammen die 50 tot 60 jaar na hun poliovaccinaties door Michel Carbone zijn gevonden in de tumoren van volwassen Amerikanen, zijn het beste bewijs dat vaccinatieschade er heel lang over kan doen om zichtbaar te worden. In vaccins blijven ook stoffen achter die tijdens het productieproces werden gebruikt: chemicaliën als formaldehyde (kankerverwekkend lijkenbalsem) en polysorbaat 80 (emulgeermiddel dat bij muizen onvruchtbaarheid veroorzaakt). Die horen in geen enkel lichaam thuis, net zo min als de aluminiumzouten die opzettelijk zijn toegevoegd als ‘adjuvans’ om de immuunrespons (de productie van antilichamen) te verhogen. Deze hele vaccinsoep wordt vervolgens op een onnatuurlijke manier in het lichaam binnengebracht: via een injectienaald. En daarmee hebben alle hiervoor beschreven stoffen en verontreinigingen onbeperkt de gelegenheid om tot diep in de weefsels en organen van onze gevaccineerde baby’s door te dringen, en daar ongestoord op de korte en/of lange termijn allerlei schade aan te richten. Ook is het goed om te beseffen dat de genetische informatie die met een vaccin in het lichaam van een baby wordt gespoten, het genoom van de baby voor altijd verandert, want de informatie is vermengd met dierlijke en/of menselijke genetische informatie vanuit de desbetreffende gebruikte cultuurbodems. Zo zijn de koepokvaccinaties van Edward Jenner de eerste genetische vervuiling van de mens. Pokken heten in het Engels smallpox, omdat de great pox een andere naam was voor syfilis, een aandoening nauw verbonden aan de koepok. “In werkelijkheid zijn het niet de bacteriën zelf die de ziekte veroorzaken, maar het is het effect dat de chemische substanties van deze micro-organismen uitoefenen op het onevenwichtige celmetabolisme van het menselijk lichaam dat in feite de ziekte produceert. Verder zien we dat wanneer het metabolisme van het menselijk lichaam perfect in balans en stabiel is, dit voor geen enkele ziekte gevoelig is.” – Royal Raymond Rife Is deze informatie bekend bij de ouders die hun baby op het consultatiebureau laten injecteren? Nee, want nogmaals, de officiële informatie die ze met het babyboekje en de vaccinatie-oproep krijgen, is zeer eenzijdig. Vermoedelijk denkt de arts hier ook nooit over na. Je zou haast denken dat artsen voor elk gespoten vaccin een commissie opstrijken. In Groot-Brittannië gebeurt dat wel. De voor de hand liggende vraag is hier natuurlijk: “Hoe kun je van deze handelingen ooit gezondheid verwachten?” Gelukkig betwijfelen steeds meer jonge ouders of deze ingrijpende medische gewoonte het leven van hun baby inderdaad verbetert. spiegelbeeld.nl/
Posted on: Fri, 30 Aug 2013 11:14:44 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015