Kitaptan alıntı -Ruhsuz insanların tanrıyı görebilen gözleri yoktur. -Kalp üzüntü ,ruh sevinç verir.Çünkü kalp,bizi mutsuz edecek,ruh da bizi mutlu edecek şeyler için yaratılmıştır. -Topallayan bedenler içinde sağlam yürüyen ruhlardan çok,sağlam yürüyen bedenler içinde topallayan ruhlar gördüm. -Ruhsuz insanlarda aklın sesi,kalbin sesinden hep daha güç çıkar. -Ruh bizi büyülemek istedimi bir mucize yapmaz.Bize gökerden görünmez ya da kulakarımıza cennetten bir ezgi çalmaz.O bizi şaşırtmak için kafesini kırmayı ,bir kuş olup mezarından uçmayı kurar. -Ruhumuz ,doğduğumuzda tanrının bir armağanıdır.Daha sonra dünyanın mutfağında pişer. -Kayıtsız bir ruhun kendine dikkatle bakan gözleri yoktur.Bolluk ve refah içinde olan bedendeki bir ruhu uzun süre yaşatmak mümkün değildir. -Ruhumuza rengini yaptıklarımız verir.Ruhumuzun ne olduğunu,nasıl biri olduğumuz gösterir. -İnsan ruhuyla çıplak bir bedenle yüzleşmelidir.Vücut ne kadar soyunmuş olursa ,ruh ondan o kadar çok şey görür çünkü. -Ruh ,kanatları üzerinde dünyayı taşıyan bir kuştur.Onun ağırlığı altında ezilince adi bir sürüngen olur. -Sahtekar insanların sahtekar ruhları olur.Çünkü bedenimiz bir ağaç,ruhumuz onun meyvesidir. - Ruhumuz var oldukça,yaşam yolunda yitirdiğimiz her şey ,birgün gönül zenginliğinin incileri olarak bize geri döner. -Ruh sadece kendisine var edilen şeyler için yaşar.Bir cennette olmadıkça tanrıyı asla düşünmez. -Bir çekicin darbeleri altında inleyen ruh,,bayoz olmak ister.Dövüldükçe zırha döner.Böylece sağlamlığını ona vuran ele borçlu olur. -Ruhumuz ,bedenimizde kuytu bir yere saklanmıştır.Ancak farkına varanlar onu yaşatır,farkına varmayanlar ,hiç görmedikleri bir şeyi öldürmüş olur. -Ruhun ışığı karanlıkta söner.Onu görebilmek için içimiz aydınlık olmalıdır.Çünkü içi karanlık insan,gözleri görsede kördür. -Ruh,kötü şeyleri iyiye çeviremiyorsa,onları daha da kötü yapar. -Vücut,ruhu kendisiyle birlikte savaşmaya ve ölmeye çağırır.Çünkü vücut,savaşacak kadar zayıf fakat ölümsüzdür. -Eğer ruhumuzdan çekiç darbeleri geliyorsa,kalbimiz doğru yerde atıyor demektir. -Ruhu çift başlı bir kartal yapmak ve onu yükseklerde uçurmak için kırbaçlamalı ! Ancak bir kırbaç altında ruh daha çok açıkır,daha çok susar. -Yaptığımız her şeyi ruhumuz için yaparız.Yaptıklarımızın faydasını da,zararını da en fazla ruhumuz görür. -Ruhumuz,nasıl biri olduğumuzdan çok ne olduğummuzu gösterir. -Ruhu engebeli olan,düz yolda ilerlerken yalpalar. -Ruhumuz doğar doğmaz olgunlaşan,kurtların,böceklerin saldırısına uğrayan bir meyve gibidir.Tatlılığını korudukça tanrının kolları arasında kalır,onu kaybedince şeytanın eine düşer. -Ruh öyledir ki,yitirdiğin her şey onun hazinesine girer,sahip olduğun her şey onun hazinesinden çıkar. -Ruhun esenliği ,dünyanın bir hırsız gibi bizden çalmak istediği şeydir.O zenginlikten habersiz yaşarız ve dünya daha bizden çalamadan ,biz onu kendimiz kaybederiz . -Ruh denizinde esen fırtına ,hiçbir enkazın limana varmasına izin vermez.Hayat insanı ne kadar yıpratmışsa o kadar sert eser ,bir harabeye dönmeden ou gemi gibi batırır. -Sadece ruh,ölümü düşünmez.Bu yüzden köhnemiş bir vücut içinde çökmüş ruh,tamamen ruhsuz bir vücuttan iyidir. -Bir insan,tanrıyı ne kadar çok görmek isterse,ruhu kendisinden o kadar çok saklanır. -Uyanık beden içinde ruh ayaktadır.Doymuş ,rahatlamış beden içinde ruh da dinlenmeye çekilir. -Ruhtan yükselen karanlığın da ayı ve yıldızları vardır. İnsan ruhunda doruklar karlarla,uçurumlar ateşle kaplıdır. -Bedeni öldürmeden ruhu hastalıktan kurtarmak mümkün değildir. -Ruhumuz aslında düşüncelerimizin ağırlığını taşır.Hafif ruh,hayat denizinde yüzme bilmeyenleri boğulmaktan kurtarır.Ağır ruh,yüzme bilenlerin de boğulmasına sebep olur. -Önemli olan insanın düşmemesi değil,düştüğünde bile kendini alçalmaktan koruyabilmesidir.Çünkü ancak düştüğümüzde alçalmak,ruhumuzu çamurlara bular. -Ruh kartalların uçtuğu yükseklikte uçsa da ,asla bir kartal olmayı beceremez.Hep bir güvercin olarak kalır. -Ancak ruhunda engin bir deniz saklayanlar,bir çölde yaşayabilirler. -Büyük şeylerivgöze almayan ruhar için küçülmenin sonu yoktur. -İnsan bir sıkıntıya düşünce,ruhu da aramaya çıkar. -Sesizlik,kalbin uğultusunu dindirir.Ruhun kapısına vuran rüzgarı keser.İçimizi döve dalgalara susmalarını emreder.Çünkü gürültü ruhun düşmanıdır. -Ruh asıl gücünü ,kuvvete dönüştürebildiklerinden alır.Varlığını ,üstünlüğünü göstererek belli eder. Bedrettin Şimşek
Posted on: Mon, 07 Oct 2013 23:38:27 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015