LEXOJENI O JU QE TE DONI TE VERTETEN!!! Falënderimet dhe Lavdërimet i takojnë vetëm Allahut xh.sh. ndërsa salavatet dhe selamet ia dërgojmë Muhammedit alejhi selam, familjes së tij të pastër, shokëve të tij besnik dhe gjithë atyre që ecin në rrugën e tij deri në Ditën e Kijametit. Para disa dite keni dëgjuar Ahmed Kalanë, i cili ka hedhur helm dhe vrerë kundër gjakut të muxhahidave shqiptarë dhe disa vëllezër me treguan se çka ka thënë dhe më kanë porositur të shkruaj një reagim kundër tij ndërsa unë ju thashë: O Vëllezër, me ditë ju sa gabimet po i bëjnë këta që po fshihen pas mjekrrës dhe pantollonave të shkurtë, gjoja se janë bartësit e selefit, ndërsa në realitet këta janë bartësit e irxhasë-Murxhizmit, prandaj nuk reagova edhe pse ka pasur reagime nga hoxhallarët që janë me ne si Ibrahimi dhe Zekerija, mirëpo aq të fëlliqur janë bërë këta murxhi shqiptarë saqë edhe po të ishin duke vdekur nuk mund ta lenin pa e gjetur një forcë për tu zgjuar e reaguar kundër këtyre advokatave dhe zëdhënësave të Tagutave në mënyrë që ta mbrojmë Gjakun e Muxhahidave shqiptarë, të cilët janë në përgjithësi Krenaria e Ummetit dhe në veçanti e shqiptarve. E pse reagoj unë tani? E jo atëherë kur foli Ahmedi? Arsyeja është se tash prap ka folur për muxhahidat shqiptarë Enes Goga, dhe është shumë interesant kur Ahmedi flet per muxhahidat shqiptarë dhe jo vetëm që flet pa dije por me inat, emocione dhe plotë mllef, se ata të cilët kanë shkuar në Xhihad, kinse paskan shkuar për të vetmën arsye e që është humbja e betejës me jetën e tyre dhe se nuk kanë mundur tia dalin obligimeve të përditshme që i ka jeta. SubhanAllah, si ka mundësi të dalin të tilla fjalë, aq të pista prej gojës së një hoxhe. O Ahmed, a do të thotë sipas teje se të gjithë ata që njifen në historinë Islame si luftetarë, muxhahida, çlirues, kalorës dhe shehida paskan luftuar për arsye se kanë dështuar në menagjimin e jetës së tyre e në fund kanë thënë: e çka të bëjmë tash? Hajde shkojmë në Xhihad! O Ahmed, ata që nuk mund ta menagjojnë jetën e tyre, ata bëjnë vetëvrasje. Atje ku jeton ti, në Shqipëri, ka shumë që mbysin vetën apo e varin vetën nga varfëria dhe borxhet që kanë. Të tillët nuk mendojnë kurrë të shkojnë në Xhihad, por zgjedhje e kanë vetëvrasjen dhe ashtu veprojnë. Ndërsa nga ana tjetër nuk gjen ndonjërin që viziton xhamitë madje edhe nësë ai është prej bidatxhive e që bën vetëvrasje, sado e ngushtë dhe e veshtirë të jetë jeta e tyre materiale. Prandaj ato fjalë që i ke thënë, janë fjalë të kota dhe aspak skanë të bëjnë me realitetin. O Ahmed, ata që luftuan në historinë islame, e prej tyre ishin edhe muxhahidat shqiptarë, nuk e bënë këtë për asgjë tjetër përveç dëshirës që ta mbrojnë fjalën e Allahut, ta ngrisin atë, ta kthejnë Hilafetin dhe Sheriatin si dhe përshkak dashurisë ndaj xhihadit dhe arritjes së Shehidllëkut. O Ahmed, ata vëllezër i kuptuan dhe i praktikuan shtyllat e besimit e të Islamit e pasi dëgjuan dhe mësuan për kulmin e Islamit i cili është Xhihadi në rrugën e Allahut, pastaj deshën edhe këtë vepër ta përmbushin. O Ahmed, ishin ata, të cilët dëgjuan për dyert e Xhennetit e njëra nga këto dyer është dera e Xhihadit dhe dëshiruan që përmes kësaj dere të hyjnë në Xhennet, andaj shkuan në Xhihad(Siri) në rrugën e Allahut. O Ahmed, ata e kuptuan Xhihadin ashtu sikur e kuptuan Islamin se Xhihadi nuk është vetëm për Arabin ose të bardhin apo të ziun por ai është edhe për shqiptarin. O Ahmed, ata i kuptuan më mirë sesa shumë hoxhollarë fetvat e Ibn Tejmijes në lidhje me Xhihadin kundër Nusajrive dhe ju përgjigjën këtyre fetvave e jo fetvave të Ulemave të Sulltanit që kur është në pyetje Xhihadi, ata nuk i kthehën Kur’anit, as Sunnetit e as fetvave të Shejhul Islamit por ata i kthehen fetvave të mbretit e të Amerikës, e nëse Amerika thotë se ka Xhihad edhe mbreti thotë ka Xhihad, pastaj thonë edhe dijetarët e tij (të mbretit) kështu. E nëse ata thonë se nuk ka Xhihad, atëherë edhe hoxhallarët e tyre thonë se nuk ka Xhihad. Andaj është për të ardhur keq se si ti si hoxhë të biesh viktimë e Ulemave të mbretit e mos ta kuptosh realitetin. A e din se kush është kundër Xhihadit dhe muxhahidave, zemra e atij personi është e semurë. Prandaj është mirë të kontrollohet zemra. Allahu xh.h thotë: E ata që besuan po thonë: Përse të mos shpallet një sure (që na e obligon luftën)? E kur u shpall sureja e qartë dhe në të u përmed lufta, i sheh ata, të cilët kanë zemra të sëmura (të dyshimta), të shikojnë me një shikim si të ishin në agoni të vdekjes. I gjetë e keqja! (Muhamed-20) E more Ahmed sikur të kishe shprehur kështu mllef kundër Kryministrit tënd dhe ushtrisë dhe policisë së tij që i ka dërguar në çdo vend ku ka musliman nën flamurin e imamit tuaj, Amërikes për ti luftuar muslimanët, kishte qenë shumë më mirë dhe me vendë porse për ata nuk fole kurrë, ndërsa për të ndershmit muxhahidat shqiptarë fole, turp duhet të kesh, por ti kështu vazhdo nëse nuk ke turp, bë çka të duash. O Ahmed mos me zgjatë ma shumë, çka do të thuash ti kur të dalim para Allahut e ti pyet Allahu këta muxhahida për kend luftuat e ata janë të sinqertë në Xhihadin e tyre dhe i thonë: Për Ty O Allah. E Allahu ndoshta ju thotë të vërtetën e keni thënë e ata ndoshta thonë po o Zoti ynë, por neve na është bërë e padrejtë nga Ahmedi, ai ka shpifur kundër nesh kinse ne skemi luftuar për TY, por për atë se ne nuk mundeshim ta menagjojmë dot jetën. Atëherë çfarë përgjigje do të kesh ti në këtë rast? Edhe së fundi po të pyes për Zotin: a më e mirë është dora yte që përshendetet me gratë e partive në minifunda nëpër Iftare në Ramazan apo duart e atyre, kundër gjakut e të cilëve je duke hedhur vrerë dhe helm ndërsa ata kapën armët për ta mbrojtur fenë, të dobëtit, pleqt, gratë dhe fëmijët nga dora e mexhusive të fëlliqur? Cila dorë është më e pastër, më thuaj! Ahmed sa i përket asaj që e ke thënë, se ata nuk kanë nevojë për të huaj, edhe këtë e ke nga mbreti se grupet e xhihadit përkundrazi kanë kërkuar të huaj e ata që thonë nuk na duhen të huaj janë njerëz që edhe pse luftojnë kundër Beshar Qafirit deri dje kanë qenë me të dhe lufta e tyre bëhet me derigjimin e Amerikes. E Amerika thotë nuk duhen të huajt edhe ata thonë nuk duhen të huaj. Andaj mos e ndëgjo vetëm mbretin se çfarë thotë por ndëgjoji muxhahidat mbrenda që janë. Kam ndëgjuar se edhe Bekir Halimi i ka dalë në ndihmë Ahmedit dhe për Bekirin nuk kam çka të shtojë se vetë fakti që ju kanë larguar bashkëpunëtorët e tij dëshmon se ky nuk është në rregull, e atë e dijnë ata që janë larguar prej tij e që po ja mbulojnë të zezat e tij. E sa i përket Enesit sipas intervistës që ia ka dhënë Europës së lirë, se ky nuk e shef që duhet me shku shqiptarët në Xhihad në Siri, ky këtë mendim e ka të mbretit dhe dijetarëve të tij dhe se po ju dhimben kur po ndëgjon se po bien shehida shqiptarët në siri, e une këtij do ja përmendi vlerën e shehidit se kjo siq po shifet po i mungon, ndoshta kur është spjeguar në Universitet kapitulli i Xhihadit e në të edhe vlera e Shehidit ka munguar në mësim ose Universiteti që është në duart e Medhalive, shërbëtorëve të mbretit e kanë anashkaluar këtë kapitull apo ndoshta e ka mësuar Enesi por prej se u kthye prej Medinës ka qenë i zënë njëher qysh me hy në Bashkësi Islame, tashmë mbasi që ka hyrë e ka dertin qysh me ruajtur karrikën e tij, e ka harruar atë që e ka mësuar për atë po ja përkujtojmë që ta shef vetë se kush është për tu dhimbsur më shumë, ata që ranë shehid në rrugën e Allahut apo ky që deri dje sa ngrëni bukë në Medine ishte kundër Bashkësisë Isame e kur e la buka e Medines tash u bo me Bashkësinë Islame e nuk len mexhlis pa i lavdëruar këta të fundit. Allahu xh.sh. thotë: Kurrësesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e All-llahut. Përkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti ityre. (169-Ali Imran) Janë të gëzuar me atë që u dha All-llahu nga të mirat e Tij, dhe atyre që kanë mbetur ende pa i bashkuar rradhëve të tyre, u marrin myzhde se për ta nuk ka as frikë dhe as që kanë pse të brengosen. (Ali Imran-170) Ata janë të gëzuar me begati e dhurata që ua dha All-llahu, e ska dyshim se All-llahu nuk ua humb shpërblimin besimtarëve. (Ali Imran-171) Le të luftojnë në rrugën e Allaut, ata që e japin jetën e kësaj bote për botën tjetër. Kush lufton në rrugën e All-llahut e mbytet (bie dëshmor) ose triumfon, Ne do ti japim atij shpërblim të madh. (En-Nisa-74) All-llahu bleu prej besimtarëve shpirtërat dhe pasurinë e tyre me Xhennet. Luftojnë në rrugën e All-llahut, mbysin dhe mbyten. (All-llahu dha) Premtim të cilin e vërtetoi në Tevrat, Inxhill e Kuran. E kush është më zbatues i sigurt i premtimit të vet se All-llahu? Pra, gëzonju tregtisë që bëtë me Të. Ky është suksesi i madh. ( Tewbe-111) Pra vlerën e shehidit Allahu e ka përmend jo vetëm në Kuran, por edhe në Tevrat e Inxhil andaj meditoje këtë vlerë në këtë Ajet. Transmeton Enes bin Malik r.a nga Pejgamberi salaAllahu alejhi ve selam i cili thotë: Nuk ka rob prej robërve të Allahut që vdesin dhe që dëshirojnë të kthehen pas vdekjes së tij në këtë botë përveç shehidit, pasi që ta sheh shpërblimin dhe vlerën që e ka, ai ka dëshirë që të kthehet dhe të mbytet edhe një herë në rrugën e Allahut, ndërsa në një trasmetim tjetër thuhet se Shehidi kërkon që të kthehet në këtë botë dhe të mbytet 10 herë për Allahun (Buhariu). Transmetohet nga Abdullah ibni Ebi Eufa r.a se i Dërguari i Allahut ka thënë: Dijeni se Xhenneti është nën hijen e shpatave(armëve). (Buhariu) Transmetohet nga Bera bin Azib r.a se ka thënë: erdhi te i Dërguari i Allahut një njeri i armatosur mirë dhe i tha: O i Dërguari i Allahut, a të luftojë njëherë e pastaj të bëhem musliman? Pejgamberi alejhi selam i tha: Njëherë bëhu musliman dhe pastaj lufto pastaj Ai luftoi dhe u vra, dhe për këtë i Dërguari i Allahut tha: Pak veproi por shumë fitoi (Muslimi). Po ashtu nga Ebu Hurejre trasmetohet se i Dërguari i Allahut ka thënë: Shehidi ndien dhimbjen e plagës ashtu si ndonjëri nga ju kur e gëlltit një kokërr(tabletë) (Nesaiu) Kurse një sahab na transmeton nga Pejgamberi slaAllahu alejhi ve selem se ka thënë: Kush e lut Allahun me sinqeritet për të rënë Shehid, Allahu do ta ngrisë në shkallën e Shehidëve edhe nëse vdes në shtratin e tij. (Nesaiu) Na është trasmetuar nga Mikdam bin Ma’dikerib se Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve selam ka thënë: Shehidi te Allahu fiton 6 epitete: 1) Pika e parë e gjakut që bie në tokë iu falen mëkatet që i ka mes robit-Krijuesit, 2) E sheh vendin e tij në Xhennet, 3) Mbrohet nga dënimi i varrit, 4) Sigurohet nga trishtimi i ditës së Kijametit, 5) Stoliset me stolinë e imanit, 6) Martohet me 70 hyri dhe ndërmjetëson për 70 anëtarë të familjes së tij.” (Ibn Maxhe) Këto janë disa Ajete dhe hadithe që flasin për vlerën e shehidit. Atëherë Enes Goga kush duhet të dhimbset në realitet më shumë pas kësaj vlere, ata që u vranë për këtë vlerë apo ti që nuk e din se si do të vijë vdekja. Jo o Enes, jo, për me tu dhimbsur është ai polici i tagutit që u vra në anën tjetër të urës e ti e bone shehid e i bone gjithë trima! Kënd? Policët që i ruajnë ligjet e tagutave dhe kufriatet e tyre, ligjet e pederave të cilët duhet të mbrohen kur të bëjnë paradë. Shehid për ty ishte polici që vdiq nën komandën e flamurit të sekularizmit e tu dhimbsen ata që vdiqen nën Flamurin e Islamit duke e kërkuar Xhennetin e Allahut. E more Enes shëroje dhimbjen se dhimbje të kotë dhe pavend ke. Duhet të dhimbset vetja që ke bërtitur ne krejt jena policët e tagutit, policët e vlerave të pederizmit. O Enes a dëshiron të tregoj se kush është për tu dhimbsur në realitet? është ai shqiptarë i cili asnjë ibadet nuk e kryen e prap ju i jepni fetva se kush thotë La ilahe ilAllah ai vdes si muslimanë edhe nëse ska punuar asgjë, bile edhe hiq pa thënë shahadetin keni thënë se vetëm nëse njëriu e ndien vetën si musliman, atëherë ai është musliman, d.m.th Imani qenka bërë me ndjenja e jo me vepër siç e ka definuar selefi, bile me këtë të fundit jeni ma keq se Murxhitë Keramije sepse ata e kanë vendos në definim të Imanit shqiptimin e shahadetit e ju e kení bërë ndjenjën definim të Imanit. O murxhi me mjekrra dhe pantollona të shkurtër, turp duhet të keni, a nuk po shikoni se ikhuancat me krejt të metat që i kanë, në luftën e Sirisë ndërruan anën dhe folën atë që duhet të flitet, jo vetëm këta por edhe Bashkësia Islame në Kosovë ka folë më mirë se ju për muxhahidat shqiptarë. E ju tu u thirrë bartës të selefit e në realitet jeni bartës të irxhasë, fesë së udhëheqsave, folët fjalë të liga pa aspak burrëri për këta muxhahida. A e dini se ulematë e mbretit tuaj luftën në Siri po e quajnë fitne që duhet të qëndrohet larg saj, ndërsa Karadavi i cili me vite fliste mirë për shijat dhe punonte gjoja për bashkimin e Shijave me Sunitët dhe as në ëndërr nuk e ka parë se do të ketë luftë mes Shijave dhe Sunnive, për të cilin(Kardavin) e dijnë njerëzit e Hakkut se kush është ai dhe qka është por prap se prap më në fund është kfjellë dhe është zgjuar edhe e ka kuptuar që ka qenë humbje kohe e gjë e kotë dhe gabim ajo që ka bërë derimë tash e sot po thërret në Xhihad për Sirinë e ju po e quani veten Vehabije, por ende jeni kundër Xhihadit në Siri e çfarë të ju them tjetër veç turp të ju vije o ju murxhi. Andaj o ju vëllezër, është për tu quditur, se njerëzit sot e mbrojnë llojin e vet, p.sh. interesxhiu e mbron interesxhinë, partiashi e mbron partiashin, i korruptuari e mbron të korruptuarrin, shqiptarziu e mbron qikën e pamoralshme e djalin me plotë gjunahe, madje edhe pederi e mbron pederin, ndërsa vetëm murxhitë nuk mundën ti mbrojnë këta muxhahida që janë krenaria jonë. Vëllezër, aty ku ka hoxhallarë murxhi kurrë Xhihad nuk ka. Aty ku hoxhollarët murxhi nuk janë prezent, aty ka Xhihad. P.sh. në Afganistan ska pasur hoxhallarë murxhi, pra aty ka Xhihad, në Siri poashtu, në Mali poashtu, në Çeqeni poashtu, por keni parë qe tash është dobësuar Xhihadi në Çeqeni dhe a e dini pse? sepse murxhitë janë bërë bashkë me sufitë. Edhe për luftën në Siri hoxhallarët murxhi të mbretit janë duke u munduar të depërtojnë tek muxhahidat dhe me i përqa ata dhe kështu ta sjellin Sirinë në atë gjëndje që Xhihadi në të mos të ekzistojë... e po zgjatet tema se me i përmend fetvat e hoxhallarëve murxhi kundër Xhihadit në Siri iu iken truri siç thonë në Shqipëri. E mos harroni edhe dy gjëra: 1. sot ka shumë me mjekrra e pantollona që janë hyzmetqarët më të mëdhenjë të tagutit dhe armiqtë e Hakkut. 2. sikur të ishin këta murxhitë bashëkohor të fortë si sot gjatë historisë, atëherë asnjë betejë nuk e kishin përkrahur, përkundrazi do të kishin folur keq kundër muxhahidave. E pas kësaj duhet ta përmendi edhe Sadullah Bajramin. O Sadullah, a po e shef me kënd je duke bashkëpunuar? Në realitet nuk je ti duke bashkëpunuar me ta, por ti je asimiluar me ata që i dhanë përparësi tagutit dhe e lavdërojnë atë, ndërsa vëllezërit e hakkut i shtyejnë, madje edhe flasin keq për ta. E more Sadullah për këta njerëz i le njerëzit me të cilët ishe e që janë në hakk. I le vetëm që të jesh afër atyre të cilëve deri dje hedhnin helm e vrerë mbi ty sikur që bëjn tash me muxhahidat. Mirëpo ty o Sadullah, të mashtroi dashuria për të qenë i njohur dhe hoxhë në PEACE-TV (Pis-Tv). Lusim Allahun xh.sh. që të gjithë ata muxhahida që kanë rënë në Siri, tua pranoi shehidllëkun e tyre dhe ti uhdëzon ata që flasin kundër tyre dhe ta bëj Sirinë vend të fitores së Sunnive kundër Shiave Mexhusi. Dhe në fund falënderimi i takon Allahut xh.sh. që e ka dërguar Pejgamberin alejhi selam me shpatë e jo me laps. Shkroi: Hoxhë Shkelzen SALIHU
Posted on: Thu, 14 Nov 2013 22:22:05 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015