Liegvakanties Het zit in iedere mens: keeping up appearances - TopicsExpress



          

Liegvakanties Het zit in iedere mens: keeping up appearances oftewel de schijn op houden. Soms is het bittere noodzaak, een manier om goed door een stomvervelend feestje te komen. Wie zich dan overgeeft aan zijn of haar slechte humeur is verloren; de avond duurt zo veel langer en je hebt de volgende dag ruzie met iedereen. Dus om de boel voor jezelf wat makkelijker te maken is dit simpel en goed. Het vergt even wat doorzettingsvermogen maar het resultaat is verbluffend. Een ander verhaal is het zogenaamde snobisme oftewel opschepperij om jezelf niet zozeer beter dan wel interessanter te maken dan je bent. Dit soort van schijn op houden dient nergens toe en is dikwijls ronduit lachwekkend en als het echt lang duurt vervelend. De crisis waar we nu inzitten maakt een hoop goede, creatieve eigenschappen in de mens los maar heeft ook een keerzijde. Meer mensen in hogere kringen wiens geld en dus aanzien nu wel echt op is ( ook in deze groep vallen rake klappen, hoewel het verval vaak al veel eerder is ingezet ) gaan compenserend gedrag vertonen. Dit kan zich uiten door altijd en overal je paardrijlaarzen aan te doen alsof je net nog een lekker rondje duinen erop hebt zitten ook al sta je in de Koopgoot een kop koffie naar binnen te slurpen ( want de machine thuis is stuk; al maanden ). Dit kan zich uiten door plotsklaps in een creatief beschilderde ouwe citroen te gaan rondrijden. Het verhaal wat je dan vertelt is dat je het wel gehad hebt met je corporate baan en dat je even weer back to basics wil. Iets creatiefs, iets scheppends. Let op: dit verhaal wordt verteld alsof het een eigen keuze is maar laat je niet in de luren leggen: de goede man is ontslagen en creativiteit interesseert hem geen zak. Hoe meer iemand lult alsof ie dagelijks Himalayalucht en Tibetaans wijwater binnen krijgt des te pijnlijker het afrondingsgesprek op kantoor moet zijn geweest. So far so good zou je denken. Maar in de afgelopen vakantieperiode is er een nieuwe tak aan de boom der klunzen gegroeid namelijk die van de vakantie pretentie oftewel toerisme snobisme. Er zijn binnen deze tak verschillende varianten. Ik neem er graag 2 met jullie door opdat je er niet intrapt! ( Zoals ondergetekende ). Daar gaat ie dan: Het gezin wat midden in de nacht net iets te luidruchtig vertrekt met de Range Rover of desnoods luxe Espace. Als eenmaal alle lichten in de huizen zijn ontstoken en een enkeling een raam opendoet fluistert de vader keihard naar de achterbank dat de kinderen stil moeten zijn en Spanje nog een eind rijden is. Zo, de halve straat wist het al en de andere helft weet het nu: zij gaan naar Spanje. Waarschijnlijk onderweg leuke hotelletjes aandoen in de Dordogne of de Languedoc en op de terug weg “ in een ruk naar huis “. Alleen dat laatste klopt in het verhaal en dat is in dit geval ook niet moeilijk: het gezin heeft 2 weken op de camping van Brielle gestaan en de laatste week doelloos door Nederland gereden omdat ze nog niet naar huis durfden. Ze zijn gesnapt toen iemand uit Kralingen in Oostvoorne ging tanken ( daar is het spotgoedkoop ) en het gezin huilend onder een parasol een ijsje zag eten. De Range Rover bleek ook gehuurd te zijn. Nog zo’n verhaal. Gezin x vertrekt op zaterdagmiddag met veel paspoort- en koffergezwaai richting Schiphol en de hele straat staat het spul uit te zwaaien. Morgenochtend vroeg vertrekt het eerste vliegtuig naar Tanzania en om een hoop stress te voorkomen slapen ze vanavond in het Sheraton op Schiphol. Althans dat zegt de vrouw des huizes keer op keer tegen iedere willekeurige voorbijganger. Het gezin is inderdaad gesignaleerd op Schiphol die dag zo bevestigt een bron die verder niet genoemd wil worden. Maar drie weken later zag een vriend van de familie de heer des huizes mompelend, ongeschoren en met een zakje wegwerpscheermesjes richting het Ibis hotel lopen op Schiphol. Toen de huisvriend er in draf achterna ging en door de hoge heg het hoteltuintje in gluurde zag hij, tot groot afgrijzen, de vrouw des huizes de was ophangen aan de waslijn ( die trouwens aan vervanging toe was ) met wel vier knijpers per onderbroek daar er om de seconde een vliegtuig rakelings overvloog met veel herrie en kabaal. I rest my case. Dit zijn ook slachtoffers van de crisis en mensen kunnen flink in de war raken wanneer aanpassing noodzakelijk is. Concluderend wil ik vragen aan iedereen die mij zijn of haar vakantieverhaal wil vertellen eerst een ticket, bungalowsleutel of hotelhanddoek te laten zien, dan pas praten we verder. Zo niet: hou dan lekker je muil!
Posted on: Thu, 05 Sep 2013 21:37:37 +0000

Trending Topics




© 2015