Met al onze welvaart lijken we nog niet in staat geweest te zijn om voor elk mens een situatie te creeren waarin er een gevoel van vertrouwen en zekerheid is over het hebben van voldoende voedsel, warmte, gezondheid, een dak boven het hoofd en een ontvankelijke en vriendelijke sociale context om in te wonen, de context van de bedding van een stam en een eigen plek als lid van deze stam. wat zouden we kunnen doen om dat alsnog te bereiken? Niet alleen voor onszelf maar ook voor onze medebroeders en zusters, en niet alleen voor hen maar ook voor onze mede-levenden? Als we goed zorgen voor elkaar en ander leven, dan zorgen we ook uiteindelijk goed voor onszelf, en als we ander leven slechts zien als een manipuleerbare grondstof of hulpbron, dan is dat ook de manier waarop we onszelf gaan zien. Leven consumeert altijd ander leven, maar het zou ook mogen zorgen voor dat leven en de offers eren. Is het mogelijk om op een wijze deel te nemen aan leven, deel te zijn van leven, zodat we weer in harmonie met onze natuurlijke omgeving en elkaar zijn, op een manier leven die onze mede-levenden eert?
Posted on: Sat, 07 Sep 2013 09:40:18 +0000