Na drie weken vakantie, de column voor De Trompetter van deze week. Boycot Schaatsen, skiën, de biathlon, bobsleeën, schansspringen. Het is het laatste waar je tijdens een zonovergoten zomer over wilt nadenken. Maar het moet wel, nu de roep om een boycot van de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji steeds luider wordt. Niet omdat Rusland zucht onder een dictatuur, maar vanwege de onlangs van kracht geworden aniti-homowetgeving, die –behoorlijk eng- op instemming mag rekenen door het gros van de Russische bevolking. En hoppa, daar staan we weer met ons opgeheven wijsvingertje. Terwijl we eigenlijk de hand in eigen boezem zouden moeten steken, want deze wet zou wel eens een reactie kunnen zijn op het uitzenden van De Toppers naar het Eurovisiesongfestival van 2009 in Moskou. Onderdrukking van homo’s, daar doen wij natuurlijk niet aan. Dit is een land waar de Gay Pride en de bijbehorende Canal Parade is uitgegroeid tot een volksfeest. Waar dit jaar ook de KNVB met een boot present was, met bondscoach Louis van Gaal (‘Wij zijn de beste homo’s van Amsterdam!’ etc.) als boegbeeld. Een land waar voetbalnar René van der Gijp door het weldenkende deel der natie verketterd wordt vanwege een aantal controversiële uitspraken over homo’s in het voetbal. Hoewel ik me zelf in mijn drie decennia omspannende voetbalcarrière grotendeels als een mietje heb gemanifesteerd op de velden en ik hogelijk gewaardeerde eigenschappen als mannelijkheid, onverzettelijkheid en hardheid ontbeerde, vraag ik me af of de woorden van Van der Gijp niet toch een kern van waarheid bevatten. Ik heb in mijn team douchescènes meegemaakt die in menige gay club op een ‘oh la la’ zouden zijn onthaald, maar dat was natuurlijk voetbalhumor om te lachen. Ik vermoed echter dat de macho voetbalwereld niet zo gek veel homo’s kent en dat je wel gek moet zijn om uit de kast te komen. Welke profvoetballende homo heeft zin om elke week weinig verheffende spreekkoren van de tribunes aan te horen, of slechte grappen in het kleedlokaal? Een boycot van de Olympische Winterspelen komt er natuurlijk nooit. Bij grote sportevenementen regeert de commercie en dat vreten voor de moraal uitgaat, weten we al lang. Bovendien laten we ons natuurlijk niet de kans ontnemen om bij het schaatsen -een sport waarin we, bij gebrek aan tegenstand, wél kampioen kunnen worden- de nodige medailles te behalen. In skiën behoren we daarentegen niet tot de wereldtop, iets waar de Story en de Privé niet rouwig om zullen zijn, na het overlijden van Prins Friso. Het zou de vaderlandse Olympiër sieren om een daad te stellen als protest tegen de anti-homowetgeving. Dat Sven Kramer, na het winnen van de 10 kilometer, een indianentooi opzet en al achteruitrijdend ‘YMCA’ van The Village People playbackt. Of dat Ireen Wüst op de hoogste trede van het erepodium de zilveren en bronzen medaillewinnares een tong draait voor het oog van de camera’s. Of dat bij het ijsdansen bij wijze van protest een mannelijk duo het ijs betreedt, om op de tonen van ‘It’s raining men’ van The Weather Girls een gewaagde choreografie uit te voeren. Wie durft? Het zou de Russische president een doorn in het oog zijn. Een Russische president die veelvuldig in blote bast poseert om zo zijn mannelijkheid te etaleren en die onlangs gescheiden is. Een gewaagd gokje: volgens mij is die Poetin gewoon zelf een nicht van het zuiverste water.
Posted on: Tue, 13 Aug 2013 08:27:37 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015