Neden mi istemiyorum kimseyi.Ben birini çok sevdim, hayaller kurdum onunla,gelecek olan günleri,aynı evi paylaşacağım ve onun olacağım zamanları. Hep sevecekti beni ve bende onu. Bize ayrılık hiç uğramayacaktı. İşe gittigimde bile onu özleyecektim, beş dakika bensiz duramayacaktı. O ve benden başka kimse olmayacak, hayat öncekilerimizde biz ve bize dair şeyler olacaktı. O ölürse ben, ben ölürsem o gelecekti arkamdan beş dakika düşünmeden. Dünya iki kişilik olmasa da, onun için de benim için de iki tek kişi yaşayacaktı. Birinci ve ikinci tekil şahıslar unutulmuştu bizde. Yapamazdık biz birbirimizsiz, olmazdı, olamazdı. Ama oldu. Günler geçtikce belki daha çok sevdik birbirimizi söylediğimiz gibi ve sevgi zirvede yaşandı bir süre. Sonra başladı bir düşme. İnişler çıkışlar gittikçe arttı. En küçük tartışmalarda bile kızabilir olduk birbirimize. Kıskançlığımız, hayatın iki kişilik olduğu hevesimiz, hayatın bizden ibaret olduğu düşüncemiz, kayba uğrattı bizi. Günden güne yok oldu, yok olduk. Başlarda ben onu kaybettim, sonra o beni. Yavaş yavaş ayrılığın sessizliği çöktü üzerimize. Biz kalktı ortadan ve aldı şahıslar yerini. Yapmacık hareketler çoğaldı içten içe. Kurduğumuz hayallerin gerçek olamayacağı gerçeği bir tokat gibi çarptı yüzlerimize. Belki istemedik ayrılığı, tüm bunlara rağmen eskisi gibi olmayı. ŞİMDİ HERŞEYİ TEK BİR KELİMEMLE SÖYLÜYORUM EVET HERŞEY SENİ KISKANDIRMAK İÇİNDİ, TIPKI SENİN BANA YAPTIGIN GİBİ, LANET OLSUN LAN YERİNİ BİLEMEDİNKİ SEN HİÇ YERİNİ BİLEMEDİN. HATIRLIYORMUSUN YANIMDA OLDUGUNDA HEP OLMAZLARI OLDURURDUM. SEN İSTESEYDİN DÜNYAYI DURDURURDUM. AYSENUR ●•٠·˙
Posted on: Wed, 23 Oct 2013 16:41:11 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015