Nieuwmoer - F.C. Sint-Jozef S.K : 0 – 5 De slapende vulkaan ontwaakt; de beer is los,… Wie de tweede helft mocht aanschouwen kan enkel in superlatieven spreken. Kantelmoment was de door onze doelman gestopte penalty net voor de kampwissel. Voor beide ploegen geen compromissen deze namiddag. Enkel winst telde en dat je daarvoor moet scoren weten zelfs de U6’jes al. Net als in de vorige twee confrontaties trok Blauwwit vanaf het eerste fluitsignaal ten aanval. Nog niet direct in volle slagorde maar de kansen die onze targetspits Steve Daeleman kreeg waren van een meer dan gemiddeld kaliber. Op een eerste kopbal moest de thuisdoelman al diep in zijn buidel tasten om zijn netten schoon te houden; de tweede doelpoging belandde net naast. Sint-Jozef bleef de lakens uitdelen en kon dat overwicht blijven uitdrukken in kansen. Net voor het halfuur leken deze inspanningen beloond te worden. De kwieke Jeroen Verboven lag andermaal aan de basis. Hij zorgde zelf voor de balrecuperatie om dan in overdrive de achterlijn op te zoeken. Zijn snelheid leverde hem tijd en ruimte op om de situatie in te schatten en met een gemeten voorzet bereikte hij Steve Daeleman. Van op de elfmeterstip (geen favoriet merkpunt voor SK) kegelde hij de bal met links over de lege kooi. De thuisploeg putte hier moed uit en begon langzamerhand een patatje mee te steken. De wedstrijd was nu in evenwicht, de kansen werden zeldzamer. Alles leek erop te wijzen dat we zouden gaan rusten met een brilscore. In de laatste minuut kreeg de scheids een slag van de molen (en er stonden er een viertal in de onmiddellijke omgeving) en besliste zomaar om de thuisploeg een strafschop cadeau te doen. Net als zijn confrater van vorige week gaf hij eigenlijk zijn fout toe door noch geel noch rood te tonen. Kurt Snoeys kanaliseerde de frustratie perfect en ranselde de nochtans goed getrapte spelhervatting uit het doelvlak. Wat we na de herneming te zien kregen was hemels. Sint-Jozef nam bezit van de bal en liet de thuisploeg achter de feiten aanlopen. Na een vijftal minuutje lepelde Jepke de bal enig mooi over de verdediging en perfect in de loop van Jeroen Verboven. Een kort spurtje was voldoende om de achterlijn te bereiken en een strakke, lage voorzet te versturen. De enige die zich in snelheid kon meten met Jeroen was Robin Blackman. Onze Benjamin plaatste “het plat” van zijn voet tegen de bal en zorgde voor de toch wel verdiende voorsprong. Nog geen vijf minuten later herhaalde dit scenario zich. Kevin Donckers stak de bal enig mooi binnen door en zette Jeroen nogmaals aan het spurten. Het beproefde recept werd opnieuw opgediend. Eindstation leek Steve Daeleman te worden maar die verraste iedereen met een (on)bewust overstapje. Als een duivel uit een doos dook Robin Blackman aan de tweede paal op om zijn doelpuntentotaal te verdubbelen. De Rode Lantaarn had nu geen keuze meer en moest vol aan de bak. Gemakkelijker gezegd dan gedaan want Blauwwit liet zijn prooi niet meer los. De thuisploeg reageerde gefrustreerd en dat leverde S.K. heel wat spelhervattingen op. Jep Raaijmakers zag een gaatje en poeierde van op zo’n 20 meter een vrije trap magistraal tegen de netten. De wedstrijd was nu wel gespeeld maar S.K. nam geen genoegen met deze stand en bleef de ene aanval na de andere in elkaar combineren. Een verdediger wilde met de noodrem deze sneltrein stoppen maar werd zonder pardon naar de kleedkamer gestuurd. Het slachtoffer van deze wilde actie, Kevin Donckers, reageerde onbesuisd en gooide de bal richting dader en kreeg ook rood. We vergeven het Kevin als hij beloofd deze fase niet te vergeten voor de toekomst. Twee man minder zorgde voor nog meer ruimte en het was Sint-Jozef dat daarvan kon profiteren. Jep Raaijmakers zag de doelman ver uit zijn kooi staan en leek met een trap van 40 meter te solliciteren naar het doelpunt van het jaar. Via de vingertoppen van de goalie en de dwarsligger caprioleerde de bal terug het veld in. Eén keer raden wie de snelste was om bij het ronde ding te komen. Inderdaad, Jeroen Verboven. Met een simpel gekruist schot bekroonde hij zijn goede wedstrijd. Eén bepaalde supporter (zus van) riep de longen uit haar lijf om door te gaan en de forfaitscore op het bord te toveren. U vraagt, wij draaien moeten ze bij Blauwwit gedacht hebben. Jeroen Verboven stond weer in voor de balrecuperatie en kreeg tijd en ruimte. Van op de rechterhoek van de grote rechthoek krulde hij de bal perfect in de verste winkelhaak. Net iets meer dan een halfuur had Sint-Jozef nodig om dit huzarenstukje af te leveren. De symbolische 0-5 betekende het feitelijke einde van deze memorabele tweede helft. En de thuisploeg? Met de vier windmolens op de achtergrond lijkt hun strijd tegen de degradatie op deze van Don Quichote maar dat is een rekening die wij niet moeten maken.
Posted on: Sat, 02 Nov 2013 16:16:02 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015