Non-stop werken aan theorielab: Inleiding: We zijn gestart met de tekst over avant-garde van marianne melker. daarop zijn we in gegaan op high en low brow zen hebben ons onderzoek toegespitst op fotografie. hoofdvraag: Waarom is kunst met een grote K, hetzelfde als cultuur met grote C: een onderzoek naar het belang van ironie en maatschappij kritiek in hoge en lage cultuur. algemene info over over high en low brow en de verandering die erin is ontstaan: in 1902 gebruikte will irvin als eerste reporter in het blad thé sun, het woord high brow met de betekenis van meer intilitgente mensen met een hoog voorhoofd. Maar later zijn ze op deze definitie van high brow terug gekomen. de intelectuele elite DIE ZICH BEZIGHOUD met de hoge cultuur zoals klassieke muziek, traditionele literatuur, klassiek theater & academische beeldende kunst, poëzie. low brow is ontstaan Sinds de 2e wereldoorlog er kwam meer geld en meer vrije tijd voor de niet elite om te besteden aan culturele activiteiten. Deze groep mensen samen zijn de consumenten van de populaire cultuur. Door de jaren heen zijn high en low brow in elkaar opgegaan. Doordat de elite en de massa zich ook met elkaar gingen vermengen door educatie, culture evenementen. De elite kon de massacultuur niet langer ontkennen aangezien massacultuur overal was en konden ze er niet meer omheen. Het is gemakkelijker om vanuit de hoge cultuur gebruikt te maken Het is gemakkelijker om vanuit de hoge cultuur gebruik te maken van dingen uit de lage cultuur, omdat de lage cultuur laagdrempeliger is en een minder intelectueel vermogen voor nodig is. Het is moeilijker om vanuit de lagere cultuur dingen uit de hoge cultuur de consumeren omdat . Je moeten hoge kunst cultuur kennen voor dat je aan de hoge cultuur kunt deelnemen. - filmpje - uitleg volgt. De definitie van de high en low brow is door de tijd heen veranderd en is zich gedeeltelijk gaan vermengen. Een duidelijk voorbeeld is dat niet alle werken toegelaten werden in ‘Le Salon de Paris’ omdat hun kunst niet voldeed aan de eisen. ‘Le Salon des refusés’ werd opgestart door de geweigerde van ‘Le Salon de Paris’ en niet gesteund door de Franse regering en dus ook niet geaccepteerd door de hoge cultuur. De impressionistische schilderijen van kunstenaar als Monet, Manet, Degas en Renoir werden geweigerd door ‘Le Salon de Paris’ en richten hun eigen ‘Salon de Indépandants’ op omdat ze in gingen tegen het academische Classicisme. Ze wilde niet langer het fotografische weergeven maar het gevoel en sfeer van het moment. Hierdoor wordt kleur het belangrijkste element van het schilderij en niet de omlijning en de scherpe weergave wat voor die tijd absurd was . Ook vonden de critici dat hun impressionistische kunst over niets meet ging en dus geen inhoud meer had. Hierdoor was het per definitie low art. Toch opende ze hun eigen ‘Salon de Indépandants’ en profileerde ze zich als high art. Hier kan je aan zien dat de definitie van high en low vervaagd. Er is niet langer een duidelijke grens tussen beide. De fotografie is een voorbeeld van de verandering in grensvervaging. Oorspronkelijk werd het gebruikt als een hulpmiddel voor de schilderkunst. De camera maakt een ontwikkeling door waarbij het ook mogelijk was om foto’s af te drukken. Dit was een registratie van de werkelijkheid. In de samenleving werd dit niet gezien als kunst doordat het een loutere afbeelding is van de werkelijkheid zonder enige toevoeging van de maker. Hoe beter de camera’s werden hoe breder de mogelijkheden om de foto te manipuleren. Doordat fotografen het beeld volledig in scène gingen zetten werd het moeilijk te ontkennen dat het tot kunst kon gerekend worden. Vanaf dat moment was er onderscheid tussen documentaire fotografie die niet per definitie als kunst wilde gezien worden. En kunstenaar die zich met fotografie als kunstvorm gingen bezig houden.  De bekendste documentaire foto is die van het Napalm-meisje, gemaakt door Nick Ut. Door deze foto zag het Amerikaanse volk in dat de Amerikaanse troepen verschrikkelijk slecht bezig waren. Deze foto’s krijgen naar verloop van tijd een iconische waarde, ze werden van normale journalistieke fotografie verheven naar iets wat kunst mag heten, omdat ze zo belangrijk waren voor loop van de geschiedenis. Er staat ook nog een andere fotograaf op de foto, hij is druk bezig met het verwisselen van zijn fotorolletje. Van hem is het volgende citaat: ‘Ik denk nog vaak terug aan die dag, de onwaarschijnlijkheid dat een foto van een relatief kleine militaire operatie een van de meest iconische foto’s van de hele oorlog wordt of zelfs van alle oorlogen, ooit.’ van pol over naar chris (miley cyrus) miley cyrus rolling stones demi moore anke : rieneke dijkstra mothers : altijd opzoek naar het uniersele in fotos/ bepaalde ervaringen die iedereen kent en het gaat vooral op de kleine details/gebaar/wat men van elkaar onderscheid/ geft geen bewuste aanweizingen wil/ wil het beel puur over laten komen. Kathleen naundoph esthetisch schooneheid, niemand in de modefotografie doet dat. oliver toscani/ united colors of beneton campagne modefotografie : inez van lamsweerde / guy bourdin een tegenstelling in de mode fotografie enerzijds is het heel erg glamoures maar anderzijds word de maatschappij ter sprake gesteld. anna leib: esthetisch disney sarah mepel
Posted on: Mon, 24 Jun 2013 22:52:53 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015