O MĘKACH, JAKIE W CZYŚĆCU CIERPIĄ NIEGODNI MNISI Mnich pewien – niestety historia nie przekazała nam ni jego imienia, ni czasu, w jakim żył – będąc bliskim śmierci, popadł w zachwycenie i zaprowadzony został w miejsce, kędy doznaje się szczególniejszych mąk. To, co ujrzał, wprawiło go i w zdumienie i w przerażenie zarazem. Oto, bowiem dostrzegał postaci demonów, które ponawdziewawszy na rożna niegodnych mnichów, równo ich nad ogniem piekły, a wrzący tłuszcz, który z nich wypłynął, skrzętnie zbierały i polewały nim spieczone tołuby. Anioł, który był mu za przewodnika, widząc, że ów nie może ze spokojem patrzeć na owe męczarnie okropne, wyprowadził go stamtąd, czym prędzej na miejsce ochłody i powiedział: – Ci, których widziałeś, że ich w ogniu wielkim pieczono, nie służył Panu ochotnie w bojaźni i z drżeniem. Nie dosyć przestrzegali karności Reguły, modlili się bez żarliwości. W świecie natomiast byli dworni, krotochwilni, cudze kąty nawiedzający, zbytek miłujący, gnuśni i lekkomyślni. Dlatego nie pierwej dostąpią chwały wiekuistej, aż się nie wypłacą Panu aż do ostatniego pieniążka. (Lib. 7 Specul. Hist. Vincent. cap. 109, Spisano według: ZWIERCIADŁO PRZYKŁADÓW, Kraków 1624, s. 273)
Posted on: Sun, 06 Oct 2013 11:33:21 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015