O. Wiesław Dawidowski OSA upoważnił mnie do opublikowania jego listu rezygnacyjnego skierowanego do członków Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Wkótce sam przeekaże go mediom, Szanowni Państwo, Zwracam się do Was z niecodziennym listem. Ostatnich pięć lat były naznaczone ważnymi wydarzeniami w moim życiu, związanymi także z moją działalności na forum Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Nauczyłem się od państwa mądrych rzeczy. Utwierdziliście mnie, że tolerancja i wzajemny szacunek oznaczają przede wszystkim, że w Innym należy szukać dobrych intencji. Nauczyli mnie Państwo, że dialog oznacza poszanowanie własnej tożsamości religijnej i dobrego dziedzictwa duchowego. To wielkie rzeczy, za które jestem dozgonnie wdzięczny. Dziękuję za zaufanie okazane poprzez trzykrotny wybór mojej skromnej osoby na stanowisko Współprzewodniczącego Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Nie przyjąłbym tej nominacji, gdyby nie osobista interwencja red. Zbyszka Nosowskiego śp. Ks. Romana Indrzejczyka. Ks. Roman w osobistej rozmowie ze mną, w czasie Marszu Modlitwy Szlakiem pomników getta nakłaniał mnie do przyjęcia tej funkcji. Przekonał mnie swoją wielką umysłowością i sensus Ecclesiae Dzisiaj mam wiele innych obowiązków, które są dla mnie absolutnie priorytetowe. Rok temu powierzono mi funkcję Prowincjała. Augustianie europejscy wybrali mnie na Wice-przewodniczącego Konferencji Augustianów Europy. Mam obowiązki formacyjne, wychowawcze. Jestem członkiem zespołów pracujących nad Kapitułą Generalną naszego Zakonu. Ponadto ciągle jestem aktywny duszpastersko jako duszpasterz cudzoziemców i imigrantów. Zmuszony jestem więc złożyć niniejszym rezygnację z funkcji współprzewodniczącego Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz z członkostwa w tej szlachetnej i bez wątpienia pożytecznej organizacji społecznej. Nie jestem w stanie łączyć moich obowiązków z inną, trudną pracą społeczną. Sugerowałem to zresztą na ostatnim Walnym Zebraniu Zapewniam o mojej głębokiej życzliwości dla Rady, braci Żydów, których pokochałem jeszcze na początku mojej drogi zakonnej. Dalej będę głosił Słowo Boże w duchu poszanowania dla Żydów, pracował na rzecz Sprawiedliwości i Pokoju, promował afirmację nauki Soboru Watykańskiego II wyrażoną min. w Nostra Aetate. Nic nie jest w stanie zawrócić mnie z drogi dialogu. Decyzja moja jest nieodwołalna. z wyrazami najwyższego szacunku o. dr Wiesław Dawidowski, OSA
Posted on: Mon, 15 Jul 2013 20:50:45 +0000
Trending Topics
© 2015