Overgenomen van SenNetMagazine november 2013 - 11 november - TopicsExpress



          

Overgenomen van SenNetMagazine november 2013 - 11 november Column Jan Schils: Handen af van Zwarte Piet! Moeten Sinterklaas en miljoenen kinderen het binnenkort zonder Zwarte Piet stellen, zoals een duidelijke minderheid het wil? Deze vraag houdt heel Nederland - en in mindere mate ook Vlaanderen - dezer dagen in de ban. Ongetwijfeld zal de discussie in het zicht van 6 december weer fel oplaaien. Onze columnist Jan Schils valt van de ene verbazing in de andere en doet zijn zegje. Droom ik of is deze collectieve zotternij werkelijkheid? Blijf met je handen af van dit onschuldige kinderfeest. Waar zijn we mee bezig? Dat vraag ik me af. Zelfs het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) in Brussel is van oordeel dat bij de figuur van Zwarte Piet geen sprake is van opzettelijk of strafbaar racisme. Dan zou je in feite maar een enkele conclusie moeten trekken: blijf met je handen af van dit onschuldige kinderfeest. Er zijn genoeg andere echte problemen in de wereld om je druk over te maken, vind je niet? Symbool van de terugkeer naar slavernij? De commotie over Zwarte Piet begon enkele weken geleden. Toen veegde de Jamaicaanse Verene Sheperd de vloer aan met Zwarte Piet in een Nederlands radioprogramma. Sheperd is een experte die wel eens klusjes voor de Verenigde Naties (VN) opknapt op het gebied van racisme en mensenrechten. Ik vind de figuur van Zwarte Piet ronduit beledigend. Hij is het symbool van een terugkeer naar de slavernij en moet verdwijnen, zo gaf ze ten beste. Zwarte Piet al langer onder vuur. Al decennia lang ligt Zwarte Piet bij een fanatieke minderheid zwaar onder vuur. Sheperds kritiek was in feite niet nieuw. Al decennia lang en vooral de laatste dertig jaar, ligt Zwarte Piet in Nederland bij een fanatieke minderheid zwaar onder vuur. Die produceert echter zoveel lawaai dat men zou vergeten dat de Nederlanders van jong tot oud in overgrote meerderheid achter de Sint en zijn knecht (assistent voor de critici) staan. Piet krijgt steun van miljoenen. Nederland was in rep en roer na de uitspraak van Sheperd. De reacties bleven niet uit. Binnen de kortste keren ondertekenden enkele honderdduizenden Nederlanders een petitie ten gunste van het voortbestaan van Zwarte Piet. Op Facebook gaven meer dan twee miljoen mensen te kennen deze petitie te steunen. Ook in Vlaanderen volgden enkele duizenden mensen het Nederlandse voorbeeld. VN reageert geschrokken. De Mensenrechtenraad van de VN haastte zich de gemoederen te bedaren. Bij de Verenigde Naties schrokken ze zich een hoedje. Temeer omdat radio- en tv-stations niet alleen in Nederland, maar over de hele wereld tot in Australië en Nieuw-Zeeland toe (waar veel Nederlanders wonen), het bericht rondstuurden dat de Volkerenorganisatie voorgoed van Zwarte Piet afwil... De Mensenrechtenraad van de VN haastte zich dan ook in de persoon van Xabier Celaya (lid van deze raad) de gemoederen te bedaren: Mevrouw Sheperd werkt op vrijwillige basis voor de VN en wordt ook niet door de Volkerenorganisatie betaald. Ze heeft in eigen naam gesproken. Het is nooit de bedoeling van de VN geweest om de figuur van Zwarte Piet te verbieden. Maar de bal was al aan het rollen. Maar het kwaad was inmiddels geschied en de bal ging - geholpen door de Nederlandse gewoonte dat iedereen, gevraagd of ongevraagd zijn of haar mening verkondigt - aan het rollen. Werkelijk iedereen, voor- of tegenstander, voelde zich geroepen iets over dit geweldige (!) probleem te verkondigen. Niet alleen politici en de media, maar alle organisaties, verenigingen, psychologen, psychiaters, pastoors en dominees, tot gewone mannen en vrouwen, jongens en meisjes, reageerden via de sociale media of anderszins. Voor- en tegenstanders van Zwarte Piet bestookten elkaar met haatmails en dat nationale spelletje wordt - zij het op een lager pitje - nog steeds voortgezet. Op straat voor Zwarte Piet. In Den Haag kwam het, op initiatief van de 16-jarige Mandy Roos, tot een betoging van honderden mensen voor het voortbestaan van Zwarte Piet. Mandy Roos had de betoging trouwens op het getouw gezet, omdat ze het zo sneu vond voor haar 9-jarig zusje als Zwarte Piet zou verdwijnen... Wat is nu eigenlijk het probleem? Ze vereenzelvigen dat alles met slavernij en racisme... Waarrond draait het probleem van Zwarte Piet? Dat is met veel omhaal maar eigenlijk zeer eenvoudig uit te leggen. De tegenstanders willen af van diens pofbroek, maillot, smetteloos witte molensteenkraag en vooral van diens zwart kroeshaar en zwart gemaakte gezicht. Ze vereenzelvigen dat alles met slavernij en racisme... Dat Sinterklaas - volgens de legende - na zijn aankomst in Spanje vanuit het Turkse Myra- de Moorse edellieden in dat land uit hun slavernij bevrijdde, in ruil waarvoor zij hem sedertdien enkele weken per jaar helpen cadeautjes aan brave kinderen te bezorgen, kan deze opponenten niet vermurwen. Vooral mensen uit Suriname, Curaçao en de Nederlandse Antillen zien die uitleg niet zitten en voelen zich geviseerd. Ze worden daarbij vooral gesteund door mensen uit het progressieve kamp in Nederland. Belgisch compromis voor Zwarte Piet? Intussen gaan er (of je het nu gelooft of niet) stemmen op die neigen naar een typisch Belgisch compromis. Men wil immers het gezicht van Zwarte Piet bruin, rood, geel, groen of blauw maken om maar een paar kleuren te noemen. Bruin en geel zijn inmiddels al van het toneel verdwenen wegens racistisch... Ook zou de Piet-nieuwe-stijl een meer eigentijdse kleding moeten krijgen. Voor de rest zou er niet geraakt mogen worden aan dit aloude (culturele) volksgebruik. Nog zotter ... De Nederlandse Post maakt het nog bonter. Uitgerekend de Nederlandse Post maakt het nog bonter. Ze komt (en dat is geen aprilgrap of Belgenmop) uit met een reeks speciale Sinterklaaspostzegels waarop Zwarte Piet een paars (!) gezicht heeft en Sinterklaas op zijn paard zit met een schoen waarin een winterwortel zit! We hebben bewust voor een andere kleur voor het gezicht van Zwarte Piet gekozen en dat heeft niets te maken met de huidskleur van de knecht van de Sint, maakt het postbedrijf zichzelf en de publieke opinie wijs. Toch nu al nieuwe Piet. De enorme opwinding heeft er intussen wel toe geleid dat verschillende Nederlandse steden en dorpen hebben laten weten dat zij Zwarte Piet volgend jaar willen aanpassen aan de tijdsgeest. Sommige willen dat dit jaar al doen. Hoe? Dat blijft een verrassing... Vlaamse Alice slaat de spijker op de kop. Talloze mensen hebben de laatste weken op tv, radio, in de kranten, op Facebook en andere sociale media gereageerd op de aanvallen op Zwarte Piet. De overgrote meerderheid bleek pal achter hem en zijn zwart gemaakt gezicht te staan. Onder de honderden reacties die mij onder ogen kwamen, heb ik die van een zekere Alice Holemans uitgekozen, die mijns inziens de spijker op de kop slaat. Ze verwoordt op magistrale wijze waarop het in dit soms verhitte debat werkelijk aankomt: Toen ik nog een klein meiske was, zo ergens in de jaren vijftig van de vorige eeuw, kwamen de Congoboten aan in Antwerpen. Dagelijks kwam ik zwarte mannekes - zoals ze toen genoemd werden- tegen. Ik zei hen huppelend goeden dag, zoals mijn pa het me geleerd had. En zij begroetten mij vriendelijk terug, waarschijnlijk zoals hun pa het hen had geleerd. Toen werd het winter. De kleine kinderhartjes klopten vol verwachting. Ook het mijne, want Sinterklaas ging komen. En op een schone dag was hij daar. De eerbiedwaardige grijze Sint stond er met aan zijn zijde een vrolijke knecht, Zwarte Piet genaamd. En kunt u nu geloven dat er dat er geen enkel, maar dan ook geen enkel haartje op mijn krullenbol ook maar even een gelijkenis zag tussen mijn zwarte vrienden, die ik geregeld tegenkwam en deze zwart geschminkte vrolijke knecht? En nu, ettelijke Sinterklazen later, in een wereld waar mensenrechten dagelijks worden geschonden, waar oorlogsstokers hun gangetje kunnen gaan, waar vervolgingen en martelingen nog dagelijks kost zijn, waar gekoloniseerde inheemse volkeren moeten vechten voor hun soevereine rechten, wordt dit plotseling een item voor de Verenigde Naties! Ik zou hard lachen, moest het niet zo triest zijn. Column Jan Schils Week- en dagbladjournalist Jan Schils bericht en duidt al 30 jaar de Europese en Belgische economie en financiën. Onder meer voor transport, energie en milieu.
Posted on: Wed, 13 Nov 2013 09:11:53 +0000

Recently Viewed Topics




© 2015