Sessizlik... Yalnızca yaprak, rüzgar ve ben... Bazen birileri geçiyor; kıran kırana geçen muhabbetin arasına serpiştirilmiş kahkahalarla, bazen ciddi bir konuşma oluyor, bazen bir öğüt yakalayıveriyorum, bazen bir fikir, bazıları hiç konuşmuyor. Gerçekten konuşmadıklarını mı zannediyorsun? İşte o anda kalpler konuşmaya başlıyor. Maddenin plazma hali gibidir o an, biraz da ilüzyon gibidir, her zaman yakalayamazsın o anı... Sonra bir araba duruyor, açmış bası sonuna kadar, camlar siyah film, içeride çılgınca bir karambol, sesleri bütün İstanbulu dolduruyor. Bir sağ arka cam açılıyor, içeride belli belirsiz 2 kızın yüzü beliriveriyor, arkasından iki erkek sesi, kız sigara paketini atıyor yere, küçük bir patiden sonra araba son sürat uzaklaşıyor. Yine sessizlik oluyor, deli bir rüzgâr esiyor yaprak kıpırdamakla yetiniyor. Yalnızca yaprak, rüzgâr ve ben...
Posted on: Sat, 19 Oct 2013 14:24:21 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015