Son Akşam Yemeği Baskın Oran Katılmadım. 26 Haziran son Akiller toplantısını düzenleyen kişi, kan artık dursun diye katıldığım ilk Akiller toplantısını (4 Nisan) düzenleyenle aynı kişi değildi. Bu kadar basit. İki ayda üstünden koskoca bir tarih geçmiş, asfalta yapıştırmıştı. Toplantı Kürtlerle ilgili olduğu için, 22 Haziran Cumartesi T24’te yaptığım açıklamayı çok yalın tuttum ve sadece Kürtlerle ilgili gerekçe belirttim: Süreç yılbaşında başlamış, tabutlar gelmeyeli altı ayı geçmiş, Kürtler ne söz verdilerse tutmuşlar, ortalık süt-liman, ama reformlardan tek-kelime-yok. Arkadan seçim geliyor ve bizi “Özel okullarda Kürtçe dersleri mümkün olacak”larla oyalayacaklar. Bu, Barış Süreci’ni en hafif terimiyle “torpillemek”tir (buraya yazının sonunda, Not’tan hemen önce döneceğim). Gezi = Barış Süreci = Gezi Tabii ki protestomun tek gerekçesi reformların yapılmaması değildi. Yukarıdaki denklem çok net. İkisi de aynı demokrasi olayı. Aralarındaki bağı da herkesten önce Sn. Başbakan kurdu: Gezi’ye katıldı diye Sırrı S. Önder’i İmralı heyetinden attı. Sonra, reformlar konusunda kılını kıpırdatmamakla kalmadı, tersini yaptı: Mayıs sonundan itibaren Türkiye’yi reform yapılamayacak vaziyete soktu. Şimdi de, “Evinize bayrak asın” diye, kendi yarattığı ulusalcı dalga üzerinde sörf yapıyor. Yetmiyor, gaz fişeklerini insanların yüzüne nişanlayarak 10 kişinin gözünü çıkartan (Türk Tabipler Birliği, 05.06.2013), E. Sarısülük’ü de kafasına ateş ederek öldüren polisin nasıl “nefsi müdafaa” yaptığını şehir şehir dolaşarak anlatıyor: “Polisimiz kahramanlık destanı yazmıştır”. Kendi halkına karşı destan. Demokrasiyi güçlendireceğiz yerine, “Polisimizi güçlendireceğiz” diyor.
Posted on: Wed, 03 Jul 2013 10:33:13 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015