Sonra, birden içimden şöyle dedim; "Unuttum" diyerek unuttuğumu sandığım şeyleri,keşke çoktan unutmuş olabilseydim." Devam ettim; hatta günün birinde; “Neden bilmem aklıma geldi" demek zorunda kalmasaydım. Böyle olmasaydı, böyle olmasına keşke izin vermeseydim. O gün dediklerimi geri alabilseydim. O gün, hiç çekinmeden yüzüme dediklerini geri alabilseydin. Tekrar, binlerce kez seni affedebilseydim. Annene daha iyi davransaydın, babanı dinleyebilseydin. Hiç düşünmemek diye bi’ şey olabilseydi keşke. Keşke o sokakta benden özür dileyebilseydin. Yalan söylemeseydin hiç kızmazdım ki. Keşke affetmeyi bilebilseydim, keşke affetmeyi bilebilseydin. Diyorum ya, keşke izin vermeseydim. Bir şey olsaydı, başka bi’ şey. Canım acıdığında, canın acısaydı. Bunu yazmama gerek kalmasaydı keşke. Bunları dedirtmeseydin, bunları demeseydim. Yaşanan yanlış şeyleri doğru sanıp, peşlerinden koşmasaydım keşke. “Olmuyor işte be, olmuyor niye anlamıyorsun? Hadi bırak artık" diyebilseydim. Keşke seni bana kötüleyen herkese kızmak yerine “Haklısın" diyebilseydim. Keşke artık seni korumaya bırakabilsem. Keşke artık beni utandırmasan. Çok güzel olurdu. Zaten bana yaptığın kötü şeyleri görebilseydim, çok başka biri olurdum. Böyle olmazdı. Çok başka olurdu. Keşke olsaydı. Keşke oldursaydın, keşke oldurabilseydim, keşke oldurabilseydik. xXx
Posted on: Wed, 31 Jul 2013 22:59:10 +0000