TA CZĘŚĆ ULEGŁA USUNIĘCIU I NIE PUSZCZĘ TEGO. WŁAŚNIE ZACZĄŁEM WPROWADZAĆ MOJE PRAWDZIWE CV. ALE ZE WZGLĘDU NA ROZLEGŁY MATERIAŁ CZĘŚĆ ZNAJDUJE SIĘ NA STRONIE DO TEGO UTWORZONEJ POD ADRESEM: skargatrybunal.jimdo/ POZOSTAŁY MATERIAŁ WPROWADZĘ DO FACEBOOKA. Na wstępie chcę zaznaczyć, że CV przedstawiane jest tematycznie, niechronologicznie, gdyż ze względu na obszerny materiał pełne CV wymaga czasu, ponieważ obejmuje okres z dziesięciu lat, i z tych powodów CV zostaje podzielone na rozdziały. W niniejszej sprawie nie bez znaczenia jest stan, że kompletnym materiałem dowodowym w sprawie mego CV dysponuje Europejski Trybunał Praw Człowieka, Organizacja Narodów Zjednoczonych, Prezydent USA, CIA, Pentagon i media, głównie The New York Time i Times. Dla wyjaśnienia, wysyłając skargi z mojej poczty wysyłam z moim prawdziwym nazwiskiem, Szczodrowski jednakże otrzymujący otrzymują z fikcyjnym, Kowalski. Ja tego nie robię, więc zakładam, że dla zatajenia moich danych robi to wywiad. MOJE PRAWDZIWE CV ROZDZIAŁ III Obecnie wzbudziłem proces przeciwko reżimowi rosyjskiemu tworząc skargę z dnia 05.01.2011r. Proces nie uległ zakończeniu, gdyz jego finał zakłada ustanowienie systemu demokratycznego w Rosji. Na mocy wzbudzonej skargi przeciwko reżimowi doszło do rozruchów w Rosji utrzymujących sie do dnia dzisiejszego i wzrastających na sile, oraz powstała w Wielkiej Brytanii nieformalna grupa pod nazwą Międzynarodowy Komitet Antykorupcyjny skupiająca miliarderów rosyjskich walczących z reżimem. Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] Wysłane: 16:11 czwartek, 2012-1-5 Temat: Mariusz Szczodrowski Na samym począdku zaznaczam, że wiem z praktyki działania wywiadów, iż dojdzie do zbadania sprawy pod kontem źródłowego ustalenia wzbudzenia niniejszej skargi. Oznacza to, że dojdzie do wykrycia osoby, która bezpośrednio przyczyniła się do zainteresowania mojej osoby w temacie jaki podnosi skarga, że dojdzie do ustalenia, iż gdyby nie ta osoba nininejsza skarga nie ujrzałaby światła dziennego, ponieważ nie byłem obeznany z tematem, ani wcześniej na niego nie zwracałem uwagi. Osoba ta wywołała w mojej osobie zainteresowanie w temacie problemów zaistniałych w Gruzji sama niedostrzegając głębszych spraw, które po zbadaniu przedstawiam w niniejszej skardze. Osobą tą jest obywatelka Gruzji o szczerym patriotycznym sercu z zaniepokojeniem o dobro Swego Kraju. Niniejszy temat nie bez powodu podnoszę, gdyż z praktyki wiem, że osobie tej bezpośrednio będzie grozić niebezpieczeństwo. Z tego powodu właściwym jest aby Władze Gruzji i Władze Państw wspierających Gruzję podjęły wszelkie staranie ochrony tej osoby. Jeżeli nie dojdzie do jej ochrony to o sobiście wniosę przeciwko Gruzji skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka o złamanie niezbywalnych praw zawartych w Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, z jednoczesnym zawiadomieniem Narodu Gruzji, że Rząd nie podjął ochrony PATRIOTKI. Natomiast co do mojej osoby znanym jest Międzynarodowym Trybunałom, że ja jedynnie wykonuję swoją pracę od wielu lat z wiadomym również Międzynarodowym Trybunałom, że jestem pilnowany przez wywiad w sposób ciągły, 24 godziny na dobę. EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA Rada Europy Strasburg, Francja Skarga na podstawie Artykułu 34 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz Artykułu 45-47 Regulaminu Trybunału I. STRONY A. SKARŻĄCY / SKARŻĄCA (Należy przedstawić informacje dotyczące skarżącego/skarżącej i ewentualnie jego/jej reprezentanta/reprezentantki) 1. Nazwisko ......Szczodrowski................................ 2. Imię (imiona)......Mariusz, Robert...................... Płeć: mężczyzna/kobieta (podkreślić) 3. Narodowość ......Polska...................................... 4. Zawód ...........Górnik.......................................... 5. Data i miejsce urodzenia ............15 Maja 1972 Słupsk.............................................................. 6. Stały adres zamieszkania ....(MIEJSCE POBYTU )...C/ Tres Reis, 5 08017, Barcelona, Hiszpania 7. Telefon nr.......675-013-327....................... Fax nr.................................... 8. Aktualny adres (jeśli inny niż podany w pkt.6) .............................................. 9. Imię i nazwisko reprezentanta/reprezentantki [1] ........................................ 10. Zawód reprezentanta/reprezentantki ...................................................... 11. Adres reprezentanta/reprezentantki ........................................................ 12. Telefon nr ............................... Fax nr ............................... B. WYSOKA UKŁADAJĄCA SIĘ STRONA (Należy podać nazwę Państwa/Państw, przeciwko któremu/którym skierowana jest skarga)....ROSJA................... 13..... II. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE STANU FAKTYCZNEGO (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część II) 14........ Wsparcie przez Rosję proklamowania nowych Państw, Abchazji i Południowej Osetii na terenie Państwa Gruzji. III. OŚWIADCZENIE O DOMNIEMANYCH NARUSZENIACH KONWENCJI I/LUB PROTOKOŁÓW WRAZ Z UZASADNIENIEM (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część III) 15........ W niejszej sprawie na wstępie należy zaznaczyć, że skargi są rozpatrywane zgodnie z procedurą Art.33 lub Art.34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Ale nie bez znaczenia w niniejszej sprawie jest stan adekwatności naruszenia Art.1 ust.2 i 3 w związku z Art.2 i z Art. 4 Karty Narodów Zjednoczonych oraz Konwencji w zwalczaniu finalizowania terroryzmu. W powyższych okolicznościach zachodzi potrzeba rozpatrzenia sprawy w trybie Art.43 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, i to tym bardziej, iż tryby Art.30 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności mogą spowolnić zatrzymanie nadużywania praw do wspierania proklamowania nowych państw oraz wspierania terroru. Dodatkowo Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w Art.36 dopuszcza w interesie wymiaru sprawiedliwości, zaprosić każdą Wysoką Układającą się Stronę, która nie jest stroną w postępowaniu, lub każdą zainteresowaną osobę inną niż osoba skarżąca do przedkładania pisemnych uwag i do uczestnictwa w rozprawach. Art.36 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności stanowi o pewnej klauzuli, że to zaproszenie musi się odbyć za sprawą Prezesa Trybunału. Jednakże w niniejszej skardze nie chodzi jedynie o jakąś skargę lokalnego naruszania praw człowieka i podstawowych wolności, lecz o zatrzymanie nadużywania praw do wspierania proklamowania nowych państw oraz wspierania terroru. Takim stanem nie może być mowy o ograniczeniach wynikłych z niedopracowanego ustawodawstwa, i musi zaistnieć możliwość w interesie wymiaru sprawiedliwości wproszenia się każdej zainteresowanej Wysokiej Układającej się Strony. Ze względu na powagę sprawy właściwym jest przekazać niniejsza skargę Trybunałowi Sprawiedliwości przy ONZ. Aby móc rozstrzygnąć stan zaistniałego sporu w Osetii Południowej należałoby skierować uwagę na korzenie historyczne z których wynika, że Osetia Południowa będąca częścią Wysoko Układającej się Strony- Gruzji, osadnicy w Osetii Południowej skorzystały z aktu dobrej woli osadnictwa na terytorium Gruzji. Natomiast obecnie osadnicy ci rządają oderwania części ziem Wysokiej Układającej się Strony- Gruzji z poparciem od Wysokiej Układającej się Strony- Rosji z jednoczesnym współudziałem innych Wysokich Układających się Stron. Jednakże co do Abchazji z historii wynika sprawa dyskusyjna, jednakże Rosji nie chodzi o powstanie niepodległego państwa lecz o przebiegłe wcielenie go jako części składowej Rosji. Akt niniejszy zgodnie z wykładnią konstytucyjną jest nie tylko otwartą napaścią na niepodległość Wysokiej Układającej się Strony- Gruzji ale otwartym nadużyciem nadanych praw Rosji z jednoczesnym wzbudzeniem aktów terroru. Oznacza to, że z bezpodstawnego prawem powodu Rosja wspiera proklamowanie nowego państwa z jakiejkolwiek przyczyny lub bez niej dla osiągnięcia korzyści. Rosja nadużywając nadanych jej praw w sposób przebiegły oderwało terytoria od Gruzji z jednoczesnym wykorzystaniem finalizowania aktów terroru w celu powstania nowego państwa będącego pod jej kontrolą, aby w końcowym finale oderwane terytoria przyłączyć do Rosji. Taka praktyka nie mieści się w żadnych kategoriach cywilizowanych Państw. Aby unaocznić powagę sprawy posłużę się przykładem, który zrozumie nawet laik: W Barcelonie mieszkająca osoba posiadająca działkę z domkiem dzwoni do Moskwy aby ta z wykorzystaniem nadanych jej praw wsparła proklamowanie nowego państwa na obszarze wcześniej wspomnianej działki z domkiem, a następnie Rosja wciela terytorium dzialki jako część składową swego państwa. Dodatkowo w Rosji szeroko jest rozpowszechnione powiedzenie o którym stosunkowo niedawno się dowiedziałem, które może wydawać się zabawne ale oddaje faktyczny stan polityki Rosji. Przekażę fonetykę w wersji pisma języka polskiego: Kura nie ptica Polska nie zagranica. Dodatkowo istotnym jest, iż dochszło do patologicznej definicji odbiegającej od faktycznego stanu jaki zaistniał w Gruzji. Chodzi o definicję wzbudzenia wojny pomiędzy Wysoko Układającymi się Stronami. Nie wspomniano, że faktycznym stanem militarnego odzewu Wysokiej Układającej się Strony- Gruzji była ochrona niepodległości Państwa na akt napaści na niepodległość, oraz, że doszło ze strony Rosji do wzbudzenia terroru wymierzonego w Państwo Gruzji. Dodatkowo dochodzi stan, iż zgodnie z wykładnią Konstytucyjną Gruzja nie jedynie mogła ale była zobligowana do obrony niepodległości. Akty Wysokiej Układającej się Strony- Rosji skłaniają do wyciągnięcia właściwych wniosków prowadzonej polityki przez Rosję. Akt który Wysoko Układająca się Strona- Rosji dokonała w Osetii Południowej i w Abchazji nie jest odosobnionym aktem, gdyż wiadomym jest opini publicznej na świecie, że Wysoko Układająca się Strona- Rosji wykorzystuje handel surowców naturalnych w celu krztałtowania polityki zagranicznej przez dokonywanie aktów sabotarzu i szantarzu na Wysoko Układających się Stronach, co nie mieści się w żadnych kategoriach przyjętych norm gospodarczych na świecie. Jednakże problem nie leży w samej Wysokiej Układającej się Strony- Rosji, czyli w Narodzie Rosyjskim ale w fakcie sprawowania władzy przez reprezentantów z byłego systemu totalitarnego, którego działalność została zdefiniowana przez Międzynarodowe Trybunały jako Komunistyczne Zbrodnie Przeciwko Ludzkości. Owi reprezentanci żadną miarą nie dbają o dobro własnego Narodu dowodząc ten stan w dokonywaniu aktów zbrodni kryminalnych na własnym Narodzie. W Państwie Rosyjskim zostało dowiedzione, że pozycja magnatów finansowych oraz pozostałych obywateli jest jedynie umowna, gdyż w każdym momencie każdy z nich może utracić cały majątek, a nawet wolność i życie przez kaprys elity rządzącej. Ten stan dowodzi, że nikt w Państwie Rosyjskim nie może liczyć na przestrzeganie NIEZBYWALNYCH PRAW. IV. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE ART. 35 PAR. 1 KONWENCJI (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część IV. Jeśli jest to konieczne, informacje wymienione w pkt. 16-18 można przedstawić na odrębnej kartce dla każdego zarzutu z osobna) 16. Ostateczne orzeczenie (data; nazwa sądu lub organu, który wydał orzeczenie; rodzaj orzeczenia)...................................................................... 17. Inne orzeczenia (proszę je wymienić w porządku chronologicznym podając dla każdego z nich datę, nazwę sądu lub organu, który je wydał, oraz rodzaj orzeczenia)................................................................................ 18. Czy istnieją lub istniały inne możliwości odwołania się lub skuteczne środki prawne, które nie zostały wykorzystane? Jeśli tak, proszę wyjaśnić, dlaczego nie zostały wykorzystane.... W obecnym stanie sprawa w charakterze powagi wymusza rozpatrzenia skargi z udziałem Rady Bezpieczeństwa. V. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE TEGO, CZEGO DOMAGA SIĘ SKARŻĄCY (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część V) 1. Unieważnienie proklamowanych państw o których mówi ninejsza skarga, Osetii Południowej i Abchazji. 2. Pełna weryfikacja kontraktów handlowych Rosji z Wysoko Ukladającymi się Stronami w temacie czy kontrakty handlowe dotyczące surowców natoralnych nie naruszają niepodległości Wysoko Układających się Stron. VI. OŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE POSTĘPOWANIA PRZED INNYMI ORGANAMI MIĘDZYNARODOWYMI (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VI) 20. Czy przedstawiał Pan/ przedstawiała Pani powyższe zarzuty innym organom międzynarodowym w celu zbadania lub rozstrzygnięcia? Jeśli tak, należy przedstawić wszystkie szczegóły dotyczące takiego postępowania. .......................NIE.................................................................... VII. WYKAZ DOKUMENTÓW (NALEŻY DOŁĄCZYĆ WYŁĄCZNIE KOPIE DOKUMENTÓW, NIE ORYGINAŁY) (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VII. Należy załączyć kopie wszystkich orzeczeń, o których mowa wyżej w Części IV i VI. Jeśli nie posiada Pan/Pani kopii, należy je wykonać. Jeśli uzyskanie kopii nie jest możliwe, proszę wyjaśnić dlaczego. Żadne dokumenty nie będą Panu/Pani zwrócone) 21. Tekst z Wikipedi: Ustrój polityczny[edytuj] Organizacje międzynarodowe (ONZ, Rada Europy, Rada Unii Europejskiej itd.) uznają Abchazję za część składową Gruzji i namawiają obydwie strony do pokojowego rozwiązania konfliktu. Sam separatystyczny rząd Abchazji przyjmuje, że jest ona niepodległym państwem zaś Rosja oficjalnie deklaruje, iż Abchazja nigdy już nie powróci w skład Gruzji. Tymczasem rosyjska Duma poszukuje prawnych środków, które pozwoliłyby włączyć ten region do Federacji Rosyjskiej. Wspierają ją media rosyjskie, otwarcie popierające separatystyczny rząd. Podczas wojny domowej rosyjskie władze przyczyniły się w decydującym stopniu do przetrwania niezależnego państwa abchaskiego poprzez wsparcie militarne i finansowe. Dzisiaj Rosja wciąż posiada szerokie wpływy polityczne i wojskowe we władzach republiki, de facto będąc gwarantem jej istnienia. Stosunki dyplomatyczne z Abchazją utrzymują tylko 2 inne nieuznawane kraje: Naddniestrze i Górski Karabach. 26 sierpnia 2008 roku Abchazja została uznana przez Federację Rosyjską. Tuż po jednostronnym proklamowaniu niepodległego państwa przez Kosowo w lutym 2008, również sama Abchazja zechciała pójść w jego ślady i oderwać się od Gruzji. Prezydent Bagapsz zapowiedział, że skieruje wniosek do Rosji i innych państw Wspólnoty Niepodległych Państw o uznanie państwowości swojej republiki. Abchazowie i zamieszkująca Abchazję grupa etniczna Ormian zainteresowani są wejściem Abchazji do Związku Białorusi i Rosji jako trzeciego członu państwowego a jako minimum-uzyskaniem statusu niepodległego państwa luźno stowarzyszonego z Federacją Rosyjską.W sierpniu 2008 po wygranej wojnie w Abchazji odbyły się masowe demonstracje ludności z żądaniem uznania niepodległości Abchazji. ----------------------------------------------------------------------------- Wszystko zaczęło się od z pozoru niewinnego zniesienia rosyjskich sankcji wobec Abchazji i cichej prośby o uznanie niepodległości Osetii Południowej. W dniu (13.03) debaty w rosyjskiej Dumie Państwowej nad wnioskami obu już de facto niezależnych quasi-państw, a de iure będących częściami Gruzji, sytuacja staje się napięta. Zarówno strona rządowa jak i opozycja gruzińska jednoczą się wokół zaistniałego niebezpieczeństwa utraty części terytorium. W czasie wspólnych środowych (12.03) rozmów pojawiła się inicjatywa powołania niezależnej grupy, w skład której nie wchodziliby przedstawiciele rządu gruzińskiego. Grupa miałaby prowadzić dialog z separatystycznymi republikami. Tymczasem ambasador Gruzji w Rosji zapowiedział, iż strona gruzińska nie odstąpi od swoich fundamentalnych i narodowych interesów dla ulepszenia stosunków ze stroną rosyjską. Rosja zapowiedziała we wtorek (11.03), że decyzja podczas debaty w Dumie Państwowej w sprawie zgłoszonego wniosku o uznanie niepodległości Abchazji i Południowej Osetii zależy jedynie od decyzji Tbilisi w sprawie integracji z NATO. Jak stwierdzono, w momencie otrzymania MAP, rozpocznie się proces realnej secesji. Tym sposobem władze rosyjskie postawiły swego rodzaju ultimatum stronie gruzińskiej. Rosyjskie ministerstwo spraw zagranicznych w czwartek (06.03) zdecydowało o zniesieniu ograniczeń w kontaktach z Abchazją. Sankcje dotyczące handlowo-ekonomicznych, finansowych, transportowych oraz wszelkich innych kontaktów na szczeblu państwowym, były wprowadzone postanowieniem Rady Przywódców Państw WNP z 1996 roku w sprawie uregulowaniu konfliktu gruzińsko-abchaskiego. Władze gruzińskie niemal natychmiast wystosowały notę protestacyjną, w której skrytykowały decyzję Moskwy. Tbilisi nazwało posunięcie Moskwy próbą przejęcia kontroli nad Gruzją oraz doprowadzenia do wzrostu napięć głównie z powodu zbliżającego się szczytu NATO w Bukareszcie. Zaniepokojenie sytuacją w Gruzji wyraziła Unia Europejska czy Stany Zjednoczone. Od momentu proklamowania niepodległości przez Kosowo Waszyngton podkreśla, że powoływanie się na przykład Prisztiny przez władze separatystycznych regionów jest bezpodstawne. ----------------------------------------------------------------------------- Historia[edytuj] Osetyjczycy wywodzą się najprawdopodobniej od koczowniczego ludu Alanów. We wczesnym średniowieczu posiadali oni swoje państwo na północ od Kaukazu – Alanię. W Alanii naprzemiennie dominację zyskiwały wpływy chazarskie, bizantyjskie i gruzińskie. Po upadku Chazarii państwo stopniowo wpadało w orbitę wpływów gruzińskich. Około XI wieku zostało ostatecznie schrystianizowane pod wpływem Gruzinów lub Abchazów. W XIII wieku pod naporem Mongołów Osetyjczycy zostali wyparci znad Donu w góry Kaukazu. Historycy różnią się co do osetyjskiej bytności po południowej stronie Kaukazu. Zdaniem części, już w XIII wieku ich grupa osiedliła się na południe od Kaukazu, w dzisiejszej Osetii Południowej. Inni utrzymują, że osadnictwo osetyjskie w tym rejonie jest znacznie młodsze i liczy góra dwa, trzy wieki. Gruzińska historiografia określa to zjawisko mianem osianoba (gr. osetyjskość) i tłumaczy rosyjskim planem kolonizacji ziem Kartli Wewnętrznej (zwłaszcza północnej jej części, zw. od nazwy tamtejszego rodu magnackiego – Samaczablo), mającym na celu osłabienie wpływów ludności gruzińskiej. Zwolennicy pierwszego poglądu, przekonują że pierwsza fala kolonizacji osetyjskiej była związana z najazdami Tamerlana. Osetyjscy chłopi, uciekający przed mongolskimi hordami, mieli być sprowadzani z dzisiejszej Osetii Północnej, przez gruzińskich możnych (najczęściej z rodów Maczabeli i Eristawi) w celu gospodarczej kolonizacji. Jak zaś podaje Bacha Gamkrelidze procesy te nie miały charakteru masowego, którego nabrały dopiero w wieku XVI. Zależność między gruzińskim panem była natury pół-feudalnej czy wręcz umowy dzierżawczej. Poddany chłop osetyjski – chizan był zobowiązany do płacenia panu określonego podatku, ale w każdej chwili mógł umowę poddańczą zerwać, podobnie zresztą jak pan. Osetyńscy nie stanowili jednak jakichś większych, zwartych grup, najczęściej szybko asymilując się z miejscową ludnością gruzińską. Osetia Południowa XIX i XX wieku[edytuj] W 1801 obszar dzisiejszej Osetii Południowej wraz z Gruzją został zajęty przez Rosję. W 1846 roku władze carskie utworzyły okręg osetyjski. Istniał on dość krótko (do 1859), ale jego powstanie można uznać za narodziny Osetii Południowej. Ludność osetyjska nie stanowiła jednak przez długi czas większości na tym terenie, o czym niech będzie świadczyć fakt, iż jeszcze w początkach XX w. Cchinwali było miastem o zdecydowanej większości żydowsko-gruzińskiej. Pierwszy raz osetyjska ludność Samaczablo wystąpiła przeciw gruzińskiej władzy, tuż po upadku Imperium Rosyjskiego. Wówczas na Kaukazie, korzystając z walk prowadzonych między Białoarmistami a Rewolucjonistami, powstały cztery organizmy państwowe: Azerbejdżanu, Republiki Północnokaukaskiej, Armenii oraz Demokratycznej Republiki Gruzji. Tylko w latach 1918-1920, wybuchły trzy powstania bolszewickie, w ramach wojny gruzińsko-osetyjskiej 1918-1920. Organizowane były one przy znacznej pomocy bolszewików z Rosji i miały na celu oderwanie się od Gruzji, przyłączenie do radzieckiej Rosji, a skierowane w mienszewicki rząd Noego Żordanii. Dochodziło do licznych pacyfikacji wsi, prowadzonych przez Gruzinów. Jednak ze względu na sytuację wewnętrzną i walki z Polską Włodzimierz Lenin zdecydował się zaprzestać wspierania rebeliantów. Okres gruzińskiej niepodległości trwał jedynie trzy lata, kończąc się w roku 1921, ofensywą bolszewicką. Jak się jednak okazało władze radzieckie nie przyznały Osetii Południowej, wcześniej obiecanego, statusu republiki związkowej, ani nie połączyły jej z Osetią Północną, przyznając w 1922 jedynie autonomię w ramach Gruzińskiej SRR (początkowo w ramach Zakaukaskiej Federacyjnej SRR) i ustanawiając Południowoosetyjski Obwód Autonomiczny. Władze gruzińskiej SRR od samego początku próbowały zatrzeć odrębność tych terytoriów, m.in. stymulując gruzińskie osadnictwo czy przemianowując Cchinwali na Staliniri, co powodowało rosnącą frustrację miejscowej ludności osetyjskiej[1]. ----------------------------------------------------------------------------- Jeżeli Wysoko Układająca się Strona - Rosja wykazuje daleko idącą chęć wspierania proklamacji nowych państw to proponuję aby dokonała wsparcia proklamacji Państ niżej przedstawionych: Republiki w Federacji Rosyjskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Skocz do: nawigacji, szukaj Zgodnie z konstytucją Federacji Rosyjskiej, podmiotami państwa są następujące republiki: Republics of Russia.png 1. Republika Adygei (Adygeja) 2. Republika Ałtaju (Ałtaj) 3. Republika Baszkirii (Baszkiria, Baszkortostan) 4. Republika Buriacji (Buriacja) 5. Republika Dagestanu (Dagestan) 6. Republika Inguska (Inguszetia) 7. Republika Kabardyksko-Bałkarska (Kabardo-Bałkaria) 8. Republika Kałmucji (Kałmucja) 9. Republika Karaczajsko-Czerkieska (Karaczajo-Czerkiesja) 10. Republika Karelii (Karelia) 11. Republika Komi (Komi) 12. Republika Maryjska (Mari Eł) 13. Republika Mordwy (Mordwa) 14. Republika Jakucji (Jakucja, Sacha) 15. Republika Osetii Północnej (Osetia Północna, Osetia Północna-Alania) 16. Republika Tatarstanu (Tatarstan) 17. Republika Tuwy (Tuwa) 18. Republika Udmurcji (Udmurcja) 19. Republika Chakasji (Chakasja) 20. Republika Czeczeńska (Czeczenia) 21. Republika Czuwaska (Czuwaszja) VIII. DEKLARACJA I PODPIS (Zob. Informacja wyjaśniająca, Część VIII) 22. Niniejszym oświadczam, że informacje podane w niniejszym formularzu skargi, zgodnie z moją wiedza i przekonaniem, są prawdziwe Miejsce..Barcelona........................................ Data......05.01.2011r. ............................. (podpis skarżącego/skarżącej lub reprezentanta/reprezentantki) Mariusz Szczodrowski. Otrzymują: CZONKOWIE RADY BEZPIECZEŃSTWA MEDIA MOJE PRAWDZIWE CV ROZDZIAŁ IV Kolejnym dobrem na rzecz praw niezbywalnych był stan, ze śledząc polityke w Libii dostrzegłem tłumienie rebelii przeciwko reżimowi Kadafiego. Takim stanem podjąłem działania wysyłając w dniu 03.05.2011r. skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z wnioskiem skierowania sprawy do Rady Bezpieczeństwa przy ONZ, z jednoczesnym zawiadomieniem Członków Rady Bezpieczeństwa. W niniejszej sprawie wydano w trybie nadzwyczajno- precedensowym decyzję o wsparciu militarnym rebeliantów przez siły NATO (dokładnie taki finał zakładała skarga). Nie tylko ja wiedziałem ale również wielu analityków, że jeżeli Kadafii dokona stłumienia rebelii skierowanej przeciwko niemu, wówczas będzie mógł na skalę świata podjąć dalekoidące kroki przeciwko niezbywalnym prawom. Materiał dowodowy w niniejszej sprawie to skarga z dnia 03.05.2011r oraz medialne wiadomości o podjętych krokach przeciwko reżimowi Kadafiego, które nastąpiły zaraz po skardze. Od: Mariusz Kowalski Do: [email protected] DW: [email protected] Wysłane: 13:20 sobota, 2011-3-5 Temat: Mariusz Szczodrowski Mariusz Szczodrowski Bytom dnia 05.03.2011r. . DO EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA Wnoszę o przekazanie niniejszej sprawy Radzie Bezpieczeństwa UZASADNIENIE W nawiązaniu do obecnej sytuacji jaka ma miejsce w Libii, jest bezapelacyjnym stanem jaki wyczerpuje znamiona zbrodni przeciwko ludzkości. Stan taki do sytuacji jaki ciąży na Radzie Bezpieczeństwa może się zemścić, chyba że Międzynarodowe Trybunały ulegną rozwiązaniu przy deklaracji Ludzkości , że mimo starań ustanowienia Praw Niezbywalnych ponieśliśmy całkowitą porażkę. Zemścić się może stan, że w chwili obecnej w Libii dochodzi do ludobójstwa, i biorąc pod uwagę zmianę sceny politycznej na świecie podyktowanej rozszerzającą świadomością Praw Niezbywalnych Naród Libijski będzie miał pełne prawo wnieść skargę do Trybunału Sprawiedliwości z siedziba w Genewie, z wnioskiem o ukaranie wszystkich zasiadających w Radzie Bezpieczeństwa za stan bezczynnego przyglądania ludobójstwu na Narodzie Libijskim. I naprawdę zablokowanie kont bankowych czy inne restrykcje nie będą wystarczającą linią obrony. Jednakże to oskarżenie może dosięgnąć również moją osobę, ponieważ nie mogę powiedzieć, że nie wiem co należało uczynić, a ja nie mam zamiaru nawet za 50 lat zasiąść na ławie oskarżonych w Trybunale Sprawiedliwości. Wobec powstałej sytuacji Członkowie Rady Bezpieczeństwa winni użyć siły militarnej do zatrzymania ludobójstwa w Libii z przekazaniem winnych ludobójstwa do Trybunału Sprawiedliwości. Mowa jest o członkach, to nie oznacza, że jedynie mowa jest o USA i Wielkiej Brytanii lecz również o Rosji i Chinach i pozostałych, chyba że już nie posiadają szczytnego przywileju Członka Rady Bezpieczeństwa. Otrzymują: 1. Członkowie Rady Bezpieczeństwa. 2. Media. Mariusz Szczodrowski.
Posted on: Sat, 09 Nov 2013 15:30:00 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015