THE GOLDEN EMBLEM OF THE NATIONAL LEADERSHIP Economic specialist Professor Benjamin F. Johanes, Professor of Economics of North Western university of the United States of America and a member of the National committee of Economic research who has done a study on the theme National Leadership and Economic Development” has opined that apparent task of a leader who has a broad vision on creating a more practical and positive environment in the structure of National Institution for National economic development is very great and also the ability, and the observations, enquiry knowledge, wisdom an experience of such a leader would have a special influence in this end eavor. He further analyses and discusses that in the process of developing economic literature the common factor should be considered as, infrastructure facilities, Education, Health and also national policies such as International Trade, Fiscal Policy, National Economy and subsidiary goods coming under national level such as electricity, water and other raw materials. It is further discussed that in this process the importance of National leaders and the decisions taken are subject to a deeper analysis and discussion. In 2005, when His Excellency Mahinda Rajapakse took over the country is was a state, as described by Benjamin F. Johnson, an unplanned, bankrupt economy managed by technicians. After a 30 year frightening war the country was left destitute and without a vision or plan and was in a helpless environment. The people who love this country took a grave decision to make His Excellency Mahinda Rajapakse the President in 2005. This enabled the country to be converted to an economically strong, respectable and peaceful country. I see this decision of the people as a turning point where the country achieved a state of well being and a proper value and appreciation, since gaining independence. Even by 2005 the Economic prosperity and development was expected without any sufficient infrastructure facility. This was, without such infrastructure being eroded, without any defense or economic viability, amounted to a fantasy. In order to develop an economy of a country important infra structure facilities, such as water, electricity, Roads and Highways, Telecommunications, Harbors and Air Ports were at a very low and weak level. These were the life experiences we had to endure. In 2005 the electricity generation in Sri Lanka was 65%. This consisted of supplying electricity to Agriculture, Technical and service sectors of the villages and Towns, domestic and (large, medium and small) factories and industries. The electricity so supplied had to be cut off for 8 hours per day. We had to purchase electricity from the private sector and sell it to the consumers at an exorbitant price for a few hours of the day, making the Ceylon Electricity Board gasping for survival. As there was no agenda for an adequate development and lack of provision for development the officials of the CEB had to just sit and watch the broken down Ceylon electricity Board, with broken hearts in 2005. The leaders who came 1 year before this were unable to take the country forward due to the lack of a proper vision regarding electricity generation, the inability to get the blessings of the people for this vision and the inability to get the necessary infrastructure facilities. As a result those leaders themselves, the country, and the economy all eroded and suffered. This made the country to retreat both economically, socially and politically. As a result, by 2005 total number of households that got electricity even for a few hours of the day was, 2,860,000 only. However, the President who was a person with foresight, and blessed with a host of strong and viable experiences managed to increase the electricity connections in 2014 alone to 2,140,961, thereby ensuring that the new electricity connections alone given went up to 2,140,961 thus illuminating over 5 Million households. By 2005 the Hydro Power generation stood at MW 1207 (this figure varied due to climatic conditions), Thermal electricity generation stood at 1,115 and Renewable electricity generation stood at MW 90 (these were supplied by private sector sources for a very high cost) supplying a total of MW2412 to the national Grid thereby supplying a very small and lethargic supply of electricity. However by the last quarter of 2014the Hydro Power generated was MW 1361, Thermal electricity generated was MW1335 and Renewable Energy generated was MW 361 raising it to a total of l of MW3663 to supply electricity for 24 hours to 96% of the total population of Sri Lanka. Also it was possible to do this to the large and small scale industries for 24 hours of the day thereby making a huge leap forward in the national economy. In 2005 it was possible to increase the per capita supply of electricity from 350 KW in 2013 to KW 490 in 2014.The total demand of the people in terms of Education, Health, Nourishment, Economic and social opportunities, were broadened and resulted in brightening up their lives and life skills which also brought a reduction of 6.6% of the poverty level and Employment has increased up to 95.6%It has been possible to keep the economic development rate at over 7%The per capita production was increased to US $ 3,250 while the per capita production was US $ 67.2 Billion. This is an increase of 300% and resulted in Sri Lanka being elevated as a country occupying a lower tier of Middle income countries in the world. It has been the aim and intention of His Excellency the President to raise the per capita income to US $ 8,500 and per capita production to US 185 Billion by the year 2020. The strength and drive required for the above has been possible with the establishment of the Lakvijeya Coal Power Plant at Putlam (MW 900 in 2014), Kerawalapitiya power plant (200 MW in 2010) Upper Kothmale Hydro power plant (MW 150 in 2010), Small scale power plants, wind powered power plants and other power plants all taken together has been possible to produce renewable Electricity of MW 367 which is a major achievement of the country since 2005. Not only that, it has been possible to increase this electricity transmission and distribute it to the people by providing 220KW through 331 KM in 2005 to 582 KM. In 2005 the transmission of electricity was 132 KW through 1688 KM and by 2014 this has increased to 1934 KM. In 2005 there were only 43 electricity sub stations and by 2014 this figure has increased to 62. In order to keep the increased generation of electricity running efficiently and also to use it in a thrifty way, the transmission and distribution of electricity which stood at 14.5% in 2005 and the resultant wastage was able to be reduced to 11.2% by 2014 by using the above methods. It has been possible to bring the distribution and transmission of electricity to a level where the people would derive the maximum benefit in 2014. In 2005 the amount invested for the distribution and transmission of electricity was Rs. 4824 Million. This amount has increased to Rs. 20,105 Million in 2014 thereby making it profitable for the people to derive the benefits of enjoying the distribution and transmission of electricity. Also in order to face the challenge of facing the economic revolution in the future and to the following steps have been taken. They are: The Broadlands Hydro Power Plant providing 35 MW Sampur Power Plant providing 500 MW, Moragolla Power Plant supplying 30 MW, Uma Oya Power plant supplying 120 MW and a large number of regenerative power plants have been given to the nation so that steps have already been taken to strengthen and light up the electricity supply of the nation. We experienced these welcome results of strengthening the generation of low cost electricity a few days ago. A result of the vision of a great leader who sees the future as well as the past and the present. Since gaining independence in 1948 up to 2005 due to the absence of a leader with a vision Sri Lanka suffered economically, politically and lack of vision and at last Sri Lanka has got a great leader with a vision. His Excellency Mahinda Rajapakse who has a great vision and experience has been able to metormorphasise the economy of Sri Lanka by making it a challenging economy in Asia. He has also been able to instill a disciplined, law abiding and a civilized society and build a family of people with these qualities and their children too, thereby bring in peace, prosperity and a sense of pride to our nation and its people. This fact has been proved in front of our eyes. It is therefore the duty of a patriotic people to move forward as a country guided by such an incomparable leader. DEAR LEADER, YOU HAVE PLACED THE CROWN OF HAPPINESS ON THE ORDINARY PEOPLE MAY YOU LIVE LONG!! ජාතික නායකත්වයේ රන් සළකුණ ජාතික ආර්ථික සංවර්ධනය සඳහා ජාතික ආයතන ව්යුහය වඩාත් ප්රායෝගික මෙන්ම ධනාත්මකව භාවිතා කළහැකි පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා පුළුල් දැක්මක් සහිත නායකයෙකුගේ විද්යාමාන කාර්යභාරය අතිමහත් බවත්, එවැනිනායකයෙකු සතු හැකියාව, පර්යාවලෝකනය, විමංසනය, දැනුම, බුද්ධිය සහ අත්දැකීම් ඒ සඳහා සුවිශේෂී බලපෑම් සිදුකරන බවත්, ජාතික ”නායකත්වය සහ ආර්ථික සංවර්ධනය” මැයෙන් අධ්යයනයක් සිදුකළ එක්සත් ජනපදයේ නෝර්ත්වෙස්ටන් විශ්වවිද්යාලයේ මහාචාර්යවරයෙක් සහ ආර්ථික පර්යේ්ෂණ ජාතික මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙකු වන ආර්ථික විද්යා විද්යාඥ බෙන්ජමින් එෆ් ජොහෙන්ස් (2008) තම නිගමනය ලෙස දක්වා ඇත. ඔහු තවදුරටත් විග්රහ කරනු ලබන්නේ, ආර්ථික විද්යා සාහිත්යයේ සංවර්ධන ක්රියාවලියේපොදු සාධකය ලෙස සලකන යටිතල පහසුකම්, අධ්යාපනය, සෞඛ්ය ආදි මෙන්ම ජාතික ප්රතිපත්ති ලෙස ගැනෙන ජාත්යන්තර වෙළඳාම, මූල්ය ප්රතිපත්තිය, ජාතික ආර්ථිකය සහ ජාතික මට්ටමේ අනුපූරක භාණ්ඩ වන විදුලිය, ජලය, අමුද්රව්ය ආදිය පිළිබඳ සාකච්ඡුාවේදී ආර්ථික සංවර්ධන ක්රියාවලියේදී ජාතික නායකයන්ගේ වැදගත්ක මහා තීරණාත්මක බව ගැඹුරින් සංවාදයට බඳුන්වන බවයි. අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා එදා 2005 වසරේ රට භාරගන්නා විටඅප රටේ වතියේ බෙන්ජමින් සඳහන් කළ පසුගාමී ආර්ථිකයක තාක්ෂණිකයන්ගෙන් සමන්විත තිස්වසරක බිහිසුණු යුද්ධයකට මුහුණ දෙමින් තිරසාර දැක්මක් හෝ සැලැස්මක් නොමැතිකමින් අසරණභාවයට පත්ව තිබූ වටපිටාවකි. එවැනි පසුබිමක, දැයට ආදරය කරන බුද්ධිමත් ජනතාව 2005 වසරේ අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා රටේ ජනාධිපති කරවීමට ගත් බරපතල තීරණය රටේ ගමන් මග ආර්ථික වශයෙන් ශක්තිමත්, ගෞරවාන්විත සහ සාමයෙන් යුක්ත රටක් බවට පරිවර්තනය වීමට හේතු වනු ලැබීය. මෙය මා දකින්නේ නිදහසින් පසු රටේ ජනතාවගේ තීරණයට නිසි වටිනාකමක් සහ ඇගයීමක් ලැබුණු සංධිස්ථානයක් ලෙසිනි. 2005 වසර වන විටත් ශ්රී ලංකාවේ ආර්ථික සමෘද්ධිය සහ සංවර්ධනය අපේක්ෂා කරනු ලැබුවේ කිසිදු ප්රමාණාත්මක යටිතල පහසුකමක් නොමැති සහ එසේ යටිතල පහසුකම් නොනැසී පවත්වාගෙන යාමට ආරක්ෂිත මෙන්ම ආර්ථික හැකියාවකින් තොරවූ ෆැන්ටසියක් තුළවේ. රටක ආර්ථික සංවර්ධන ක්රියාවලිය සඳහා අතිමහත් වැදගත්කමකින් යුක්ත යටිතල පහසුකම් වූ ජලය, විදුලිය, මහාමාර්ග, දුරකථන හා සන්නිවේදනය, වරාය සහ ගුවන් ආදී පහසුකම් පැවතියේ ඉතාමත් දුර්වල මට්ටමක බව අප විඳි ජීවන අත්දැකීම වේ. 2005 වසර වනවිට ශ්රී ලංකාවේ විදුලියනය සියයට හැටපහකිි. මෙය කෘෂිකාර්මික, කාර්මික සහ සේවා යන අංශ තුනට අයත් ග්රාමීය, නාගරික මෙන්ම ගෘහස්ත සහ කර්මාන්ත ශාලා (මහා පරිමාණ, මධ්යම සහ සුළු පරිමාණ) යනාදියෙන් සමන්විත වනු ලැබීය. එසේ සපයන ලද විදුලිබලය ද දිනකට පැය අටක් දක්වා විසංධි කරනු ලැබීය. පෞද්ගලික අංශයෙන් අධික මිලට විදුලිබලය මිලදීගෙන අධික මිලට පාරිභෝගිකයන් සඳහා දිනකට පැය කිහිපයක් විදුලිබලය සපයා විදුලිබල මණ්ඩලය මරණාසන්නව පණ අදිමින් පැවතුණි. ප්රමාණාත්මක සංවර්ධන න්යාය පත්රයක් සහ ප්රතිපාදනයන් නොමැතිකමින් අදාළ බලධාරීන්ට හිමිවූයේ තම පුටුවලට වී මහත් වේදනාවෙන් ගරා වැටුණු විදුලි බල මණ්ඩලය දෙස බලා සිටීම පමණි. 2005 වසරට පෙර බලයට පත්වූ නායකයන්ට රටේ අභිවෘද්ධිමය ක්රියාවලියේ අතිමහත් වැදගත් මහා පොදුසාධකය වූ විදුලිබලය පිළිබඳව දර්ශනයක් නොමැතිවීම, පැවතුණ දර්ශනයට ජනතාවගේ ආශිර්වාදය ලබා ගැනීමට නොහැකිවීම හෝ අවශ්ය මූල්ය ප්රතිපාදන සළසා ගැනීමට නොහැකි වීමෙන් එම නායකයන්ද, රටද, ආර්ථිකයද, සමාජයීය සහ දේශපාලනික වශයෙන් පසුගාමීත්වයට සහ සෝදාපාලූවට පත්ව තිබුණි. එහි ප්රතිඵලයක් ලෙස 2005 වසර වනවිට රටේ සමස්ත නිවාස ඒකක වලින් දවසට පැය කිහිපයකින් හෝ එළියවනු ලැබුවේ නිවාස 2,860,000ක් පමණි. නමුත් දුරදර්ශී, ප්රබල සහ අත්දැකීම් බහුල නායකයෙක් වූ අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාගේ නායකත්වය 2014 වනවිට අලූතෙන් ලබාදුන් විදුලි සම්බන්ධතා ප්රමාණය පමණක් 2,140,961ක් බවට පත්කරමින් රටේ නිවාස මිලියන පහක් විදුලියෙන් ආලෝකමත් කරනු ලැබීය. 2005 වසර වනවිට ජල විදුලිය මෙගාවොට් 1,207ක් (මෙම අගය පාරිසරික හේතූන් මත වෙනස්වනු ලැබීය) තාපවිදුලිය 1,115ක් පුනර්ජනනීය බලශක්තිය මෙගාවොට් 90ක් (මෙය පූර්ණ වශයෙන් පෞද්ගලික අංශය මගින් ලබාදුන් ඉතා මිල අධික විදුලි ප්රභවයන් විය) ලෙස මෙගාවොට් 2,412ක් ජාතිය සතුකර ගනිමින් මන්දගාමී සංවර්ධන ගමනක යෙදෙනු ලැබීය. නමුත් 2014 අවසාන කාර්තුව වනවිට ජල විදුලිබලය මෙගාවොට් 1,361ක් තාප විදුලිය 1,335ක් පුනර්ජනනීය බල ශක්තිය මෙගාවොට් 361ක් ලෙස ජාතික විදුලි බල නිෂ්පාදනය මෙගාවොට් 3,663ක් දක්වා ඉහළ නංවමින් වසරේ දින 365 දීම දවසේ පැය 24 පුරාම අඛණ්ඩව රටේ සමස්ත ජනගහනයෙන් සියයට 96කට විදුලිය සැපයීමට සමත් වෙමින්ද මහා පරිමාණ මධ්යම සහ සුළු කර්මාන්ත පැය 24 පුරාම ක්රියාත්මක කරමින්ද ජාතිය මහා ආර්ථික පිම්මක් පනිමින් සිටී. 2005 වසරේදී ඒක පුද්ගල විදුලි පාරිභෝජනය කිලෝවොට් 350ක සිට 2013 වසරේදී කිලෝවොට් 490ක් දක්වා වර්ධනය කිරීමටත් සමස්ත ජනතාවගේ නිමවුම්, අධ්යාපන, සෞඛ්යය, පෝෂණ, ආර්ථික සහ සාමාජයීය ඉඩ ප්රස්ථා පුළුල් කර ඔවුන්ගේ ජීවිත සහ ජීවන වෘත්තීන් ආලෝකමත් කිරීමේ ප්රතිඵලයක් ලෙස රටේ ජනතාවගේ දරිද්රතාව සියයට 6.6කට සීමාකර තිබේ. සේවා නියුක්තිය සියයට 95.6 දක්වා ඉහළ නංවා තිබේ. රටේ ආර්ථික වර්ධන වේගය සියයට 7කට වඩා ඉහළ මට්ටමකින් පවත්වා ගැනීමට සමත්ව තිබේ. ඒක පුද්ගල දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඇමරිකානු ඩොලර් 3,250ක් දක්වාත්, දළ දේශිය නිෂ්පාදනය ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 67.2ක් දක්වාත් සියයට 300 ගුණයකින් ඉහළ නංවමින් ශ්රී ලංකාව ලෝකයේ මැදි ආදායම් ලබන පහළ කාණ්ඩයේ රටක් බවට ඔසවා තබා තිබේ. 2020 වසර වනවිට රටේ ඒක පුද්ගල ආදායම ඩොලර් 8,500ක් සහ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය ඩොලර් බිලියන 185ක් බවට පත්කිරීම අතිගරු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ නායකයාණන්ගේ අරමුණ සහ ඉලක්කය බවට පත්කර ගෙන ඇත. ඒ සඳහා අවශ්ය ජවය ලබාදීමට පුත්තලම ලක්විජය ගල්අඟුරු විදුලිබලාගාරය (2014දී මෙගාවොට් 900), කෙළවරපිටියබලාගාරය (2010 වසරේදී මෙගාවොට් 300), ඉහළ කොත්මලේ ජල විදුලිබලාගාරය (2011 වසරේදී මෙගාවොට් 150), කුඩා පරිමාණ ජල විදුලිබලාගාර, සුළං බලාගාර සහ ජෛවස්කන්ධ බලාගාර තුළින් මෙරට විදුලිබල පද්ධතියට පුනර්ජනනීය විදුලිබලය (2014 වනවිට මෙගා වොට් 367ක්) ජනනයකිරීම 2005 වසරෙන් පසුව ජාතිය ලැබූ මහා දායාදයන් වේ. එපමණක් නොව, මෙසේ ජනනය වූ විදුලිබලය ජනතාව වෙත ළගා කිරීම සඳහා 2005 වසරේදී කිලෝමීටර් 331ක් වූ කිලෝවොට් 220 සම්පේ්රෂණ මාර්ග 2014 වනවිට කිලෝ මීටර් 582ක් බවටත්, 2005 වසරේදී කිලෝමීටර් 1,688ක් වූ කිලෝවොට් 132ක සම්පේ්රෂණ මාර්ග ප්රමාණය 2014 වනවිට කිලෝමීටර් 1,934ක් බවටත්, 2005 වසරේදී 43 ක් වූ විදුලි උපපොළවල් ප්රමාණය 2014 වනවිට 62 දක්වාත් ඉහළනංවනු ලැබීය. ඉහළ නංවන ලද විදුලි උත්පාදනය කාර්යක්ෂම සහ සකසුරුවම්ව භාවිතාකිරීම තුළින් 2005 වසරේදී පැවති සියයට14.5 ක් වූ සම්පේ්රෂණ සහ බෙදාහැරීමේ පද්ධතියේදී සිදුවන විදුලි අපතේයාම 2014 වසරේදී සියයට 11.2 දක්වා අවමකර ගැනීමට ඉහත ක්රියාමාර්ගයන් උපකාරී වී තිබේ. 2005 වසරේ විදුලියජනනය බෙදාහැරීම සහ සම්පේ්රෂණය කිරීම සඳහා වැය කරනු ලැබූ ආයෝජනය වන රුපියල් මිලියන 4,824ක් වූ මුදල 2014 වසර වනවිට රුපියල් මිලියන 20,105 දක්වා ඉහළ මට්ටමක පවත්වා ගනිමින් විදුලි බල සම්පේ්රෂණය සහ බෙදාහැරීම ජාතියට වැඩදායී ක්රියාවලියක් බවට පත්කර ඇත. එසේම අනාගතයේ රටේ නිර්මාණය වන මහා ආර්ථික විප්ලවීය අභියෝගයට මුහුණදීම සඳහා මෙගාවොට් 35ක ධාරිතාවකින් යුත් බ්රෝඞ්ලන්ඞ් ජල විදුලිබලාගාරය, මෙගාවොට් 500ක ධාරිතාවකින් යුත් සාම්පූර් බලාගාරය, මෙගාවොට් 30ක ධාරිතාවකින්යුත් මොරගොල්ල ජල විදුලිබලාගාරය මෙගාවොට් 120ක ධාරිතාවයකින් යුත් උමා ඔය බලාගාරය සහ අතිවිශාල පුනර්ජනනීය විදුලිබලාගාර ප්රමාණයක් ජාතියට පිරිනමමින් විදුලිබල ක්ෂේත්රය හෙට දවසේදී වඩාත් ශක්තිමත් සහ දීප්තිමත් කිරීමට අවශ්ය පියවර සහ ආයෝජන දැනටමත් ක්රියාත්මකකර තිබේ. අඩු පිරිවැය විදුලිබල ජනනය ශක්තිමත් කිරීමේ සුබවාදී පියවර අප මීට නොබෝ දිනකට ඉහතදී අත්දුටුවෙමු. විදුලි ගාස්තුව පහත දමමින්, අතිගරු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මැතිතුමා ජනතාවට ලබාදුන් සහනය අප යළියළිත් සිහිපත් කළයුතු වන්නේ, එය තුන්කල් දකින නායකයෙකුගේ උදාර චින්තනයක ප්රතිඵලයක් නිසාවෙනි. 1948 නිදහසේ සිට 2005 වසර දක්වා දුරදර්ශී නායකයෙකු නොමැතිව ආර්ථික වශයෙන් මෙන්ම සාමාජීය සහ දේශපාලනික වශයෙන්ද අකර්මණ්යවී පැවති ශ්රී ලංකාවට දර්ශනයක් සහිත නායකයෙකු බිහිවී තිබේ. අතිගරු මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමාගේ අද්විතීය පළපුරුද්ද සහ කාර්යක්ෂම නායකත්වය ශ්රී ලංකාව ආසියාවේ පෙරළිකාර ආර්ථිකය බවටපත්කරමින් රටේ ජනතාව විනයගරුක, නීතිගරුක සහ සදාචාරසම්පන්න සමාජයක් තුළ ඉසුරුමත් පවුලක් ගොඩනංවා ඔවුන්ගේත්, ඔවුන්ගේ දරුවන්ගේත් අනාගතයට සෞභාග්යය, සාමය සහ ගෞරවය ස්ථාපිත කරනු ඇතිබව අප ඇස් ඉදිරිපිට පවතින සත්යවේ. එම අද්විතීය නායකයා පෙරටුව රටක් ලෙස ඉදිරියට යාමට පෙළ ගැසීම ජාතිමාමක ජනතාවගේ යුතුකම සහ වගකීම බව මේ මොහොතේ අවධාරණය කර සිටිමි. පොදු ජනතාවගේ හිසමත සතුටේ කිරුළ පැළද වූ අපගේ ජන නායකයාණෙනි, ආයු රක්ඛන්තු ආවඩා!!
Posted on: Tue, 18 Nov 2014 07:47:32 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015