Tiki-taka korfbal Dos’46 (deel 7) ‘‘Cruijff is uniek, de Nachtwacht van Rembrandt van Rijn is uniek, het behaalde kampioenschap van Nederland door DOS’46 is uniek.’’ ‘Aldus luidden de woorden van de toenmalige trainer/coach Harry Dassen van DOS’46 nadat zijn ploeg in 1982 de hoogste zaaltitel van Nederland had behaald.’ (….) ‘Bondscoach Ben Crum, bekend om zijn vele tactische systemen, had geen goed woord over voor het Nijeveense spel. ‘DOS’46 won, en won verdiend’, schreef hij in het Nederlands Korfbalblad. ‘DOS’46 toonde hiermee aan dat zijn wijze van spelen doelmatig is. Het werd ermee kampioen van Nederland. Maar het moet mij van het hart: dit soort korfbalspel moet zo snel mogelijk ontkracht worden.’ En: ‘DOS’46 speelde een soort mengsel van handbal en basketbal.’ (Uit: Holland Korfballand – Netty Bogers & Fred Troost) Zo, de toon is gezet. Voor het eerst in de korfbalgeschiedenis werd een niet-westelijke ploeg kampioen van Nederland. En geloof het of niet, ik vond het als jong jochie van Nic. fantastisch. Dat kwam enkel en alleen maar doordat mijn korfbal idool Roel Heuker meespeelde in het eerste van DOS’46. Roel was van ons, van Nic. En Roel had me voor aanvang van de finale in Arnhem beloofd dat hij weer terug zou komen bij Nic. om samen in één vak in het eerste te spelen. Ik hoopte dat die rooien kampioen zouden worden want dan zou ome Roel eerder naar ‘huis’ komen. Aldus geschiedde. Neemt niet weg dat de prestatie van het team van Harry Dassen ongekend knap was. In datzelfde jaar pakten ze ook nog de veldtitel en in 1983 als toetje de Europa Cup. Nijeveen stond op de kaart. ‘Uiteindelijk rest sporthelden niets anders dan voort te leven in individuele geheugens. Een erelijst is een reeks cijfers geworden, hun grootheid wordt bepaald door een serie losse herinneringen.’(Uit: Langs het ravijn – Bart Jungman) En daar heeft collega Jungman helemaal gelijk in. De grootheid van een sporter of team wordt uiteindelijk bepaald door een serie losse herinneringen. En laat ik nou eens heel goed zijn in het selectief ophalen en bewerken van die losse herinneringen. Welk korfbalteam speelt of speelde het mooiste korfbal van de wereld? Met andere woorden, welk team komt in aanmerking voor de Tiki-Taka Korfbal Bokaal. In de eerste delen van deze serie heeft u kunnen lezen dat het Deetos van Oscar Mulders, het Oost Arnhem van Erik Wolsink, het PKC van mijn Mady Tims, het AKC van Gert Schorn, het ROHDA van René Kruse en het Goorecht van Jan Hartman al een nominatie op zak hebben. In dit deel staat de club van Harry Dassen centraal, Doszesenveertig. Nogmaals Fred Troost in Holland Korfballand: ‘Maar dat zo’n ploeg ook nog kampioen van Nederland kon worden…Tactiek en techniek waren toch voorbehouden aan de westelijke ploegen, terwijl ‘die boeren’ het moesten hebben van hun inzet en fysieke kracht? En daarmee kon je misschien hoog korfballen, maar nooit het allerhoogste bereiken. DOS-coach Dassen, leraar lichamelijke opvoeding, laat in de vele interviews die vlak voor en na het behalen van de zaaltitel zijn gehouden, zijn ongenoegen over dergelijke gedachten onomwonden horen. ‘Op tactisch gebied zijn wij één van de beste ploegen die er rondlopen. Als men zegt dat wij hard spelen, dan is dat absolute kolder. Ja, er lopen een paar lange atleten in het team, die tegenover jongetjes van 1,65 heel fysiek ogen, maar dat zegt toch niets over de manier waarop ze spelen?’ Even ter aanvulling: Dos’46 had met Albert Lucas, Henk Woudstra en Roel Heuker inderdaad drie mannen met zeker voor die tijd een imposante torso. Roel woonde toen boven het café van mijn ouders, café West-End in Groningen. Roel was als hij voor visite afdaalde naar de kroeg ook daar geen kleine jongen. Roel paste zich later moeiteloos aan bij de activiteiten die mijn vader organiseerde. Zo was hij lid van de biljartclub op donderdagavond. Hoogtepunt was altijd het openingslied. Tien volwassen mannen stonden met de armen om elkaars schouders rond het biljart ‘Kleine Greetje uit de polder’ mee te blèren. Ook mocht Roel graag meedoen aan het rally vissen. In die tijd moest je je gevangen vissen meenemen om ze te laten meten en wegen. Toen Roel alweer bij Nic. speelde was hij op een maandagochtend wedstrijd zo teleurgesteld over zijn gering aantal gevangen visjes dat hij besloot om deze niet te laten wegen. Hij liet de vuilniszak met 5 visjes achter in zijn auto staan. Zes dagen lang. In de zon. Zondag moesten we uit naar Friso in Leeuwarden. Roel moest rijden. We hebben de hele rit met open raampjes gereden. We kwamen bedwelmd en met een longontsteking aan. Wel gewonnen. Boter bij de vis. Albert Lucas was de aanvoerder van het kampioensteam. Fantastische kerel. Hij was de enige Nijevener van het mannenkwartet dat verder bestond uit Reinhardt Mulder en de eerder genoemde Henk Woudstra en mijn ome Roel. Het dames viertal werd gevormd door Alie en Karla Sok, Hennie Lucas en Marijke Woudstra. Coach was dus Harry Dassen. In de Rijnhal te Arnhem werd DEETOS met 10-8 verslagen. Roel Heuker speelde met rugnummer 7. Na afloop van de finale liep heel Nijeveen op klompen op de speelvloer. Roel schreeuwde terwijl hij in de polonaise liep dat we ‘over een paar jaar samen in één vak in Nic.1 gingen spelen.’ Roel heeft woord gehouden. Bij Nic. speelde Roel met rugnummer 8. In 1987 speelden we in de overgangsklasse tegen, jawel Dos’46. Vlak voordat we tijdens de laatste training voor de derby der derby’s het partijtje gingen spelen trok Roel zijn trainingsjasje uit. We keken onze ogen uit. Roel liep onbewogen naar het eerste aanvalsvak. In zijn kampioensshirt. Van Dos’46. Het werkte als een rode lap op een stier. Ons trainersduo Djujan (kan er niks aan doen, is zijn echte naam) Bijstra en Tjeerd de Jong moesten noodgedwongen de training met een half uur inkorten. Anders waren er doden gevallen en dat was zonde geweest want er stond immers een competitiewedstrijd op het programma. Zondags wonnen we, 12-11. Met dank aan de scheidsrechter Henk Bakker. De eerlijkheid gebiedt me te melden dat in de beslissende laatste competitiewedstrijd in Nijeveen we kansloos werden weggespeeld. Dos’46 kampioen. Terug naar het kampioensteam van 1982. (…..) (het gehele verhaal over ‘Tiki taka korfbal Dos’46’ kunt u lezen in mijn nieuwste boek: KEESBOEK. Heeft u het boek nog niet besteld? Dat kan alsnog via een mailtje naar [email protected] of via een reactie op dit medium. Eind november komt KEESBOEK uit de kast. Mooi Sinterklaas of Kerst cadeautje…..)
Posted on: Thu, 03 Oct 2013 14:17:11 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015