U Win Cho နဲ ါအေပါင္းပါမ်ားအတြက္ John Steinbeck s Grapes of Wrath မွ က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုး အခန္းကို ဘာသာျပန္ထားတာ THE WESTERN LAND, nervous under the beginning change. The Western States, nervous as horses before a thunder storm. The great owners, nervous, sensing a change, knowing nothing of the nature of the change. The great owners, striking at the immediate thing, the widening government, the growing labor unity; striking at new taxes, at plans; not knowing these things are results, not causes. Results, not causes; results, not causes. The causes lie deep and simple- the causes are a hunger in a stomach, multiplied a million times; a hunger in a single soul, hunger for joy and some security, multiplied a million times; muscles and mind aching to grow, to work, to create, multiplied a million times. The last clear definite function of man- muscles aching to work, minds aching to create beyond the single need- this is man. To build a wall, to build a house, a dam, and in the wall and house and dam to put something of Manself, and to Manself take back something of the wall, the house, the dam; to take hard muscles from the lifting, to take the clear lines and form from conceiving. အေနာက္ပိုင္းနယ္ေျမေတြဟာ ကနဦးအစမွာ တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္နဲ ့ေျပာင္းလဲလာၾကတယ္၊ အေနာက္ပိုင္းနယ္ေျမေတြ၊ မုန္တိုင္းမက်ခင္ ျမင္းေတြ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေၾကာက္ရြံ ့က်သလိုကို တုန္လႈပ္ေနၾကတယ္။ ေျမပိုင္ရွင္ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ႀကီးေတြလဲ တုန္လႈပ္ေနတာပဲ၊ အေျပာင္းအလဲတခုလာေနၿပီဆိုတာကို သိေနၿပီး ဘယ္လို ေျပာင္းလဲမယ္ဆိုတာကို မခန္ ့မွန္းႏိုင္ၾကတာကိုး။ ပိုင္ရွင္ႀကီးေတြက ေလာေလာလတ္လတ္ အရာေတြကိုပဲ ဦးတည္ တိုက္ခိုက္ေနၾကေတာ့တယ္၊ က်ယ္ျပန္ ့လာတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးစနစ္၊ ပိုၿပီး ၾကီးထြားညီညြတ္လာတဲ့ အလုပ္သမားထု၊ အသစ္ေကာက္လာတဲ့ ၀င္ေငြခြန္ေတြ၊ စီမံကိန္းေတြ၊ ဒါေတြဟာ အက်ဳိးဆက္ေတြ ရလဒ္ဆိုတာကို နားမလည္ႏိုင္ၾကဘူး၊ ဒီရလဒ္ေတြဟာ သက္ေရာက္မႈျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းဆက္ေတြမဟုတ္ဘူး၊ အက်ဳိးဆက္ေတြ၊ အေၾကာင္းဆက္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းဆက္ေတြက နက္ရိႈင္းသေလာက္ ရိုးစင္းပါတယ္၊ အေၾကာင္းဆက္ေတြက ၀မ္းဗိုက္တဗိုက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ၊ ဒါကို သန္းခ်ီၿပီး ေျမွာက္တြက္လိုက္၊ စိတ္၀ိညာဏ္တခုထဲမွာပဲ ရွိေနတဲ့ မြတ္သိပ္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ ့ လံုျခံဳမႈ အနည္းငယ္စတာေတြကို မြတ္သိပ္မႈ အဲဒါကိုလဲ သန္းခ်ီၿပီး ေျမွာက္လိုက္။ စိတ္၀ိညာဏ္တခုထဲမွာပဲ ရွိေနတဲ့ မြတ္သိပ္မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ ့ လံုျခံဳမႈ လို ့ေနာက္ဆံုးေျပာခဲ့တာက လူသားဆိုတာရဲ ့ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ။ ၾကြက္သားေတြကေန ေတာင့္တေနတဲ့ အလုပ္လုပ္လိိုစိတ္၊ စိတ္ေတြက ျပင္းျပေနတဲ့ သာမန္ လိုအပ္မႈေတြထက္ ပိုမိုၿပီးဖန္တီးလိုစိတ္၊ ဒါဟာ လူပဲ၊ တံတိုင္းနံရံေတြကို ေဆာက္မယ္၊ အိမ္ေတြ ေဆာက္မယ္၊ ဆည္ေတြေဆာက္မယ္၊ တံတိုင္းရယ္ အိမ္ရယ္ ဆည္ေတြရဲ ့အထဲမွာ လူဆိုတဲ့ အရာရဲ ့အစိတ္အပိုင္းတခုကို ထည့္မယ္၊ လူသားစိတ္ဓါတ္ထဲကိုလဲ အဲဒီတံတိုင္းေတြ၊ အိမ္ေတြ ဆည္ေတြဆီက တခုခုျပန္ယူမယ္၊ ပင့္တင္အလုပ္လုပ္မႈေတြရဲ ့ၾကြက္သားမာေတြ ဖန္တီးမႈေတြအတြက္ ျပတ္သားတိက်တဲ့ လိုင္းေတြ ပံုစံေတြ For man, unlike any other thing organic or inorganic in the universe, grows beyond his work, walks up the stairs of his concepts, emerges ahead of his accomplishments. This you may say of man- when theories change and crash, when schools, philosophies, when narrow dark alleys of thought, national, religious, economic, grow and disintegrate, man reaches, stumbles forward, painfully, mistakenly sometimes. Having stepped forward, he may slip back, but only half a step, never the full step back. This you may say and know it and know it. This you may know when the bombs plummet out of the black planes on the market place, when prisoners are stuck like pigs, when the crushed bodies drain filthily in the dust. You may know it in this way. If the step were not being taken, if the stumbling-forward ache were not alive, the bombs would not fall, the throats would not be cut. . လူသားဆိုတာ စၾကာ၀႒ာၾကီးထဲက တျခားသက္ရွိသက္မဲ့အရာေတြနဲ ့မတူတာက သူဖန္တီးခဲ့တဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ၾကီးထြားႏိုင္စြမ္းရွိတယ္၊ သူ ့ယံုၾကည္ခ်က္ေလွခါးေတြကို နင္းၿပီး အထက္ကို တက္လွမ္းႏိုင္တယ္၊ သူ ့စြမ္းေဆာင္မႈေတြရဲ ့ေရွ ့ကို ေရာက္သြားေနေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္၊ လူသားနဲ ့ပတ္သက္လာရင္ ဒါတခု ေျပာလို ့ရတယ္၊ သီအိုရီေတြ ေျပာင္းလဲ က်ဆံုးသြားတဲ့အခါ၊ ေက်ာင္းေတြ ဒႆနေတြ၊ အမ်ဳိးသားေရး၊ ဘာသာေရး၊ စီးပြားေရး စတာေတြနဲ ့ပတ္သက္လို ့က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လမ္းေမွာင္ေလးေတြက အေတြးေတြကေန ၾကီးထြားလာလိုက္၊ ျပိဳကြဲသြားလိုက္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့အခါ၊ လူသားဟာ ေရွ ့ခရီးလမ္းကို ဆုပ္ကိုင္တယ္၊ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ ့ေရွ ့ကိုတိုးတယ္၊ တခါတေလလဲ လမ္းမွားကို နာက်င္စြာ ေလွ်ာက္တာေပါ့၊ ေရွ ့ကို တိုးရင္း သူ ေနာက္ကို ျပန္ေခ်ာ္ၾကတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ လွမ္း၀က္ပဲ ဆုတ္တာပါ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေျခလွမ္းျပည့္ ဆုတ္ေလ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါကို မင္းေျပာပါ၊ ၿပီးေတာ့လဲ ၾကပ္ၾကပ္သိထားပါ။ မင္းဘယ္အခ်ိန္ေတြၾကရင္ သိထားရမလဲဆိုရင္ ေလယာဥ္မဲၾကီးေတြထဲကေန ေစ်းေတြေပၚကို ဗံုးေတြ က်လာတဲ့အခါမွာ၊ အက်ဥ္းသားေတြကို ၀က္ေတြလို ျပြတ္သိပ္ၿပီး အထားခံရတဲ့အခါမွာ၊ က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးသြားၾကတဲ့ လူ ့ခႏၶာကိုယ္ေတြ ဖံုအညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္ေနၾကရတဲ့အခါမွာ၊ မင္းဘယ္လိုသိထားရမလဲ၊ ေရွ ့ကိုေျခလွမ္းေတြ မလွမ္းခဲ့ဘူးဆိုရင္၊ ေရွ ့ကိုလွမ္းခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ မဆာေလာင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္၊ ဗံုးဆိုတာ က်လာမွာမဟုတ္ဘူး၊ လည္ပင္းေတြလဲ အျဖတ္ခံရမွာမဟုတ္ဘူး၊ Fear the time when the bombs stop falling while the bombers live- for every bomb is proof that the spirit has not died. And fear the time when the strikes stop while the great owners live- for every little beaten strike is proof that the step is being taken. And this you can know- fear the time when Manself will not suffer and die for a concept, for this one quality is the foundation of Manself, and this one quality is man, distinctive in the universe. ဗံုးၾကဲတဲ့လူေတြက အသက္ရွင္ေနၿပီး ဗံုးေတြက က်မလာေတာ့တဲ့အခ်ိန္ကို ေၾကာက္ပါ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဗံုးေတြၾကဲေနရတယ္ဆိုတာက စိတ္ဓါတ္ေတြ ရွင္သန္ေနတာကို ျပတာပဲ၊ အရင္းရွင္ႀကီးေတြ အလုပ္ရွင္ႀကီးေတြ ရွင္သန္ေနၾကၿပီး ဆႏၵျပတာေတြ ရပ္သြားၿပီဆိုရင္လဲ ေၾကာက္ရမဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ၊ ႏွိမ္ႏွင္းျခင္းခံရတဲ့ ဆႏၵျပမႈေလးေတြ အားလံုးက လူရဲ ့ေရွ ့ကို လွမ္းတဲ့ ေျခလွမ္းေတြ လွမ္းေနတံုးပဲဆိုတာကို ျပတာပါပဲ၊ ဒီကိစၥကို သိထားပါ၊ ဘယ္အခ်ိန္ၾကရင္ လူသားေတြအတြက္ စိုးရိမ္ရမလဲဆိုေတာ့၊ လူေတြက ယံုၾကည္မႈအတြက္ အေသမခံေတာ့ဘူး၊ ဒုကၡမခံေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ၊ ဒီလို ယံုၾကည္မႈအတြက္ ဒုကၡခံတာ၊ အေသခံတာဟာ လူစိတ္ဓါတ္ရဲ ့အေျခခံပဲ၊ လူရဲ ့အရည္အခ်င္းပဲ၊ လူကို စၾကာ၀႒ာထဲမွာ ထူးျခားေစတဲ့အရာပဲ
Posted on: Wed, 05 Mar 2014 05:44:00 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015