Umm L. Liefde en onmin omwille van God Een muslim wil zijn hele leven op God oriënteren. Wat men ook doet, en wat men ook voelt, het is de bedoeling dat het hele zijn aangestuurd wordt door liefde voor God. In de omgang met geloofsgenoten houdt dit in dat (het Woord van) God het criterium is waartegen men alles toetst. Wanneer iemand iets doet, maakt het niet uit hoe men zich daar zelf bij voelt, maar wel of het gedrag van die persoon in de ogen van God goed is of niet. Deze houding, stuurt de hele manier van omgaan met mede-gelovigen. Liefde en onmin omwille van God, is dan ook een van de hoogste vormen van verheerlijking van God. Hoe men zelf staat tegenover iemand anders, wordt van ondergeschikt belang. Het maakt ook niet uit of de ander rijk of arm of geleerd, knap of minder knap of wat dan ook is. Als hij of zij iets doet dat door God aanbevolen wordt, zal men hem liefhebben. Als hij iets doet dat door God afgekeurd wordt, zal men dat gedrag afkeuren. Niet wie de ander is, bepaalt hoe men zich tegenover hem verhoudt, noch hoe men zich daar zelf bij voelt, maar wel of zijn gedrag God behaagt of niet. Liefhebben omwille van God, zorgt bijgevolg voor een zeer sterke sociale cohesie en voor een sterk ethisch-religieus georiënteerde sociale controle. « De Profeet zei: De sterkste geloofsband is loyaliteit omwille van God en oppositie omwille van God ; liefde omwille van God en onmin omwille van God. » En ook: « De gelovige is de spiegel van zijn broeder. Als hij in hem een fout ziet, verbetert hij ze. » (Bukhari) Men respecteert hoe dan ook de persoon op zich, maar men reageert bemoedigend of afkeurend al naargelang de manier waarop deze persoon zich gedraagt. Omdat het gedrag van een mens wisselend is, leidt dit tot een zeer dynamische, flexibele omgangsvorm waarbij men niemand als persoon volledig afstoot (en evenmin idoliseert), maar waarbij men daarentegen telkens weer zijn goede daden aanmoedigt en zijn slechte daden afwijst. In dezelfde zin wijst profeet Mohamed erop dat wie vandaag je vriend is, morgen je vijand kan zijn en omgekeerd. « Haat uw vijand op milde wijze, hij kan op een dag uw vriend worden. » (al-Tirmidhi) Mensen die elkaar liefhebben omwille van God, moedigen in elkaar aan wat door God als goed omschreven wordt, en helpen elkaar het slechte te vermijden, zoals de Koran als opdracht geeft: « Maar de gelovige mannen en vrouwen zijn elkaars medestanders, zij gebieden het behoorlijke, verbieden het verwerpelijke (...) » Dat men gedrag in iemand verafschuwt wil dan ook niet zeggen dat men hem links laat liggen. Profeet Mohamed zei bijvoorbeeld dat men niet enkel het slachtoffer van een onderdrukker moet helpen, maar ook de onderdrukker zelf – die laatste, moet men ertoe brengen dat hij anderen niet meer onderdrukt. « Anas meldde dat Gods Apostel zei: Help uw broeder, ongeacht of hij verdrukker of de verdrukte is. De mensen vroegen: O Gods Apostel! Het is goed hem te helpen als hij onderdrukte is, maar hoe moeten we hem helpen als hij een onderdrukker is? De profeet zei: Door hem ervan te weerhouden anderen te onderdrukken. » (Bukhari) De hele manier van omgaan met elkaar omwille van God, is er dus op gericht elkaar te helpen het beste dat men in zich heeft naar boven te brengen. Dit moet volgens de islam leiden tot een rechtvaardige samenleving. [14] Voor muslims die op die manier hun geloof in hun dagelijks omgaan met geloofsgenoten weten om te zetten, zal er grote beloning zijn bij God: « Gods Boodschapper zei: God zei: Mijn liefde komt toe aan diegenen die samenkomen omwille van Mij, elkaar bezoeken omwille van Mij en zich inspannen omwille van Mij. » (gemeld door Malik) Deze mensen zullen op de opstandingsdag behoren tot diegenen die door God beschermd worden: « Op oordeelsdag zal God vragen: Waar zijn diegenen die elkaar beminden omwille van Mijn glorie? Vandaag, op de dag dat er geen schaduw is behalve de Mijne, zal ik hen beschutten met Mijn schaduw. » (Muslim, gemeld door Abu Hurairah) Opnieuw valt de wederkerigheid op: wie liefheeft omwille van God, zal door God extra geliefd en beschermd worden: « Een man vertrok op weg om zijn broeder te bezoeken in een ander dorp. God zond een engel die hem onderweg stond op te wachten. Wanneer de man hem tegenkwam, vroeg de engel hem: Waar ga jij heen? Hij antwoordde: Ik ga een broeder van mij bezoeken die in dat dorp woont. De engel vroeg: Heb je hem misschien een gunst bewezen (waarvoor je nu een tegenprestatie gaat zoeken)?. Hij antwoordde: Neen, ik hou gewoon van hem omwille van God. De engel zei hem: Ik ben een boodschapper van God, naar jou toegezonden om je te melden dat God van jou houdt omdat jij van je broeder houdt omwille van Hem. » (Muslim) Ook in het huidige leven zal men daar de vruchten van dragen: « De profeet zei: de supplicatie (smeekbede) voor zijn broeder wordt in het geheim beantwoord. Aan zijn hoofd wordt een engel aangesteld, en wanneer hij iets goed vraagt voor zijn broeder, zegt de aangestelde engel: Amen, en ook voor jou. » (Muslim) Het principe van liefde en onmin omwille van God wordt tevens toegepast in de manier waarop man en vrouw geacht worden zich in een huwelijk tegenover elkaar te gedragen. Men toetst het gedrag van de partner niet aan de eigen voorkeuren maar wel aan wat God ervan denkt. Men kan zich gekwetst voelen door een opmerking, maar als ze vanuit islamitisch perspectief correct is, zal men de partner ervoor moeten beminnen. Omgekeerd, wanneer de partner iets doet dat vanuit het standpunt van God niet door de beugel kan, zal men het gedrag afkeuren. Man kan zich echter niet op dat ene gedrag fixeren, want telkens weer zal men de goede zaken in de partner moeten gaan zoeken en aanmoedigen. Tegelijk moet men openstaan voor de sturende opmerkingen die de partner maakt over het eigen gedrag. Geschillen tussen partners worden niet beslecht in het voordeel van de een of de ander – er is in de relatie geen onevenwicht, geen onderdrukker en onderdrukte. De islam vertrekt van een sterk verankerd centraal gelijkheidsbeginsel van man en vrouw. [15]. Ontstaan er geschillen, dan worden die uitgepraat op basis van wat God ervan wil. Het is niet de wil van de man of die van de vrouw die telt, het is de gezamenlijke oriëntatie op God die telt. Onoplosbare conflicten, worden naar God verwezen. In een dergelijke relatie, is er bij een conflict geen winnaar, geen verliezer. Beide partners houden de blik op God gericht en helpen elkaar op het rechte pad te blijven. Het hele concept van liefhebben omwille van God zit diep in de Islam verankerd. Het heeft in de eerste plaats te maken met hoe muslims met elkaar omgaan, maar geldt bij uitbreiding ook voor de manier waarop muslims met niet-muslims omgaan. Daarbij geldt dat men dit zal doen op een manier die door God goed bevonden wordt en dat men voor de omgangsregels zal vermijden wat door God afgekeurd wordt. In grote lijnen komt het hier op neer dat men iedereen respectvol, attent, vriendelijk en rechtvaardig zal behandelen. Details kan men vinden in de tekst : Omgaan met niet-muslims. [16].
Posted on: Fri, 18 Oct 2013 16:52:18 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015