Við verndum Íslenskuna með því að tryggja að meirihluti þjóðarinnar nái aldrei tökum á neinu öðru tungumáli þó hann einangrist þar með frá nær allri blaða- og bókaútgáfu heimsins ásamt nær allri fjömiðlun heimsins og sjálfu internetinu. Lítill minnihluti, elita, sem ræður menntakerfinu, er hins vegar örugg um að hennar börn lendi ekki í slíkum voða. Við verndum gamlan íslenskan mannanafnasið (son, dóttir) með því að banna miklum meirihluta þjóðarinnar að nota neinn annan sið, þ.e. ættarnöfn eru einungis leyfð litlum minnihluta, sem má haga sínum nöfnum að vild. Ég hef undanfarin ár óttast að næsta hrun hér yrði menningarlegt, en eftir að hafa a) orðið vitn að tengingu Þjóðkirkjunnar við samtök bókstafstrúarmanna og því við hið alræmda "religious right" Biblíubeltis BNA og b) við að lesa þessa ritgerð sem mér barst fyrir nokkrum dögum óttast ég ekki lengur að íslensk menning fari í ruslflokk heldur orðinn sannfærður um að hún hafi verið þar lengi og þurfi sem fyrst að komast upp úr honum eigi hér að verða boðlegt upplýstu fólki að búa. skemman.is/stream/get/1946/15301/37139/1/Það_er_nefnilega_f%C3%ADnna_að_vera_sen_en_dóttir.pdf
Posted on: Sun, 06 Oct 2013 17:29:42 +0000
Recently Viewed Topics
© 2015