W lusterku wstecznym zobaczyłem, że kręci głową. Białka oczu zabłysły kiedy przejechałem pod jedną z lamp. Zastanawiałem się co ona właściwie wie. — Słyszałam jak mówiłeś o twojej żonie, Tam, w łazience. Ja... ja... zdenerwowałam się. Co to wszystko znaczy, Claudio? Powiedz mi! — Ty naprawdę nie zastanawiasz się gdzie jesteś i kim jesteś? Albo dlaczego... dlaczego jestem taki stary> Nie myślisz o tych rzeczach? Co ty masz w głowie? Rozpłakała się. Pamiętam, że pomyślę natychmiast że to łkanie jest słyszalne także na zewnątrz furgonetki. Zawstydziłem się. — To jesteś ty,Claudio. Twoje szpakowate włosy. Baczki zawsze niesforne. — załkała i ciągnęła dalej: — Jesteśmy w Bolonii. A gdzie mielibyśmy być? Nie miałęm pojęcia co stało się z jej mózgiem, ani skąd pochodziło ciało tej dziewczyny, która jak sie wydawało posiadała wspomnienia mojej Bonnie Moon i część świadomości Betty. Zrobiło mi się jej żal. Zatrzymałem się przed salonem. Pozostawiłem włączony silnik. — Tutaj cię zostawię. Więcej na stronie: opowiadaniafantastyka.wordpress zapraszam do polubienia strony: opowiadaniafantastyka.wordpress
Posted on: Fri, 30 Aug 2013 06:17:09 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015