Wcześniej przeczytałam jakieś złe recenzje i prawie zrezygnowałam z pójścia do kina, ale na szczęście nic innego zachęcającego nie grali w południe;) dla mnie kolejne arcydzieło Allena, film kompletny: świetni aktorzy, cyniczna obserwacja rzeczywistości, krytyka z poczuciem humoru, wyczucie psychiki i osobowości postaci, czego chcieć więcej? Film bardziej do mnie przemówił aniżeli proste komedie "europejskie" z ostatnich lat Allena. Może bardziej w stylu "Celebrity", ale jeszcze bardziej ciekawie i dobitnie. Główna bohaterka wydaje się smutną parodią wielu kobiet pretendujących do bycia dobrze ubranych, zawsze pięknych we wnętrzach domostw, które same zaprojektowały i czują się w związku z tym spełnione i dowartościowane. Sama czasami tak chciałabym mieć, dlatego tym bardziej bawiło mnie to prześwietlanie pozorów, odkrywanie kruchości za fałszywym pięknem ubranym w znane marki. Allen naigrywa się z pustych wnętrz zastawionych przedmiotami a nie ludźmi. Jest surowy, ale z empatią pokazuje dramat fałszywego self, które do końca musi grać, kogoś kogo nie ma. Fantastycznie przedstawia to, co jest ważne, życie bez kłamstwa, gdzie można pokłócić się o ostatni kawałek pizzy i przebaczyć sobie własne ułomności. Jeśli chcecie pośmiać się trochę ze swoich marzeń, albo z blichtru oraz podumać nad tym, co się w życiu liczy bardziej od pięknego domu czy dobrze ustawionego partnera, to zachęcam do obejrzenia. imdb/title/tt2334873/?ref_=sr_3
Posted on: Sat, 31 Aug 2013 18:56:13 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015