Yaşam yansıması. Aynı süreğen ve fabrikatif şeklinde devam ediyor. Biz ortada bir ruh olduğundan söz edip var olan bedenimizin aslında hepsi birbirinin kopyasi olan insanlardan ayırmaya çalışıyoruz. Kıçımızdan aşk diye bir şey uyduruyoruz tesadüfler zincirine bağlı gibi gözüken ama insanın varoluşundan beri belki milyarlarca insanın başına gelmiş eskimiş artık tesadüften öte bir fenomen haline dönüşmüş bir şey. Sıkıldım yoruldum sacmaliyorum ve özetliyorum var oluşun dayanilmaz hafifliği . Hafif gereksiz ve sıradan .ama anlam yukleyen için öylesine ağır ki. Şimdi güneş benim için yirmi yıl ve bir kaç gün bir kaç ay ve saattir battığı gibi yine batarken yine bir temmuz yazı disarda duran bulutlar hızla ilerliyor. Gardolabımi kemiren tahtakurulari gibi güneş de benim bizim hayatımizi kemiriyor . Güneşin benim için zaman denen yer olmadığı bir yere gitmek isterdim. Ölene kadar orda kusmak ve yaşama alışkanlığından kurtulmak. Yaratıcıya öyle saygı duyuyorum ki kendi kendime kurtulmam bu şeyden. Ama zamanı gelene kadar eziyet çekebilir ve güldüğümu sandığımda aslında her şeyin sahte olduğunu bilmeden yaşayabilirim . Seni güldürüyorsa sahte olup olmamasinin bir önemi var mi ? Bu soru çoktandır beynimin içinde beyin le ruh arasında ölmeye eğilimli gri - pembe hücrelerimle kağıt oynamakta. Eli kimin alacağını bilmiyorum milyonlarca milyarlarca ve sonsuz kez olasilikla bir şekilde biri alacak ve ben bunu bilmeden öleceğim . Ekmegin elli kuruş olduğu gibi aslında benim için çok anlamsız ama sistemdeki ben için çok önemli olan bir ayrintiyi ben biliyorum ve yaşamak için ona ihtiyaç duyuyorken sahte gülüş beni mutlu ediyorsa önemi var mi gibi bir sorunun cevabını bilmeden yaşayabiliyorum ha. Yaşayabiliyor muyum ? Histeri krizleri ve ayda bir gelen sinir krizleri veya küçücük bir küfürle yasaminda aslında sahte olduğunu ve ruha uymadigini görüyorum. Yaşıyorsam sahte veya gerçek bir önemi var mi ? Demek ki ruh var. Demek ki sahte gülümse benim beyin hücrelerime mutluluk hormonu salgılatirken ruhuma yetmiyor demek sahte yaşam içinde ruhum dikişleri patlatıp çıkmaya çalışıyor ben ekmek almaya gittiğimde . Ayrıntılar size kafayı yediriyorsa mutsuz değilsinizdir yanlış yerdesinizdir. Ve evet sizden milyonlarca olmuş oldu ve olacak . Benzerlik tesadüfleri tesadüfler de aşkı getirecek . Olana ama olmuş -mesela ölmüş bir yazara veya olacak -dogmamis bir çocuğa aşk da olabilir ama ruhen ve bedenen birlik olanla olacak. Ve sayısız benzer varlıklar mutsuz ve ortalikta aglamayi ayıp sanan yaşam yobazlari. Ruha vakit ayirin . Kocaman bir vakit. Mesela hayatınızı mesela değil hayatınızı ve onu dinleyin. . . Olur mu ?
Posted on: Mon, 15 Jul 2013 17:28:14 +0000
Trending Topics
Recently Viewed Topics
© 2015